de koninklijke route

En? Wat hebben we gedaan vandaag? Nou, in de ochtend niet heel erg veel. Om te beginnen hebben we een poging gedaan tot uitslapen. Dat lukte Kurt een stuk beter dan mij. Onze hotelkamer ligt aan de straatkant. Dit betekent dat er zo rond half 12 's avonds een enorme optocht van mensen die meedoen aan de lokale pub crawl langs komt. Uiteraard compleet uitgelaten en lazarus en het is dan moeilijk om daar door heen te slapen. Aangezien ik niet al te diep scheen te slapen vannacht, werd ik wakker van elk geluidje. Voor vannacht heb ik gelukkig de door mij nog in New York aangeschafte oordopjes meegenomen, dus zal wat beter lukken.

Rond half 9 zijn we dan “opgestaan” wat er op neer kwam dat we nog wat in de reisgidsjes hebben zitten neuzen en lekker traag op gang zijn gekomen. Het ontbijt is hier tot half 11 dus daar hoefden we ons niet voor te haasten.

Ik had gisteren al opgemerkt dat de douche me geen probleem leek te zijn. Wat ik er nog niet bij gezet had was dat de afscheiding tussen douche en rest van de badkamer een stukje glas van zo'n 60 centimeter is. De douchekop (ook een designding in de vorm van een soort langwerpig doucheding ipv een ronde douchekop) steekt al 30 centimeter uit. Als je die dus aanzet heb je een gegarandeerd waterballet. Nou is dit niet mijn badkamer en zij hebben dat hier zo bedacht, dus ik ga me er niet druk om maken en zorg gewoon dat het badmatje ergens droog ligt en de rest zoeken ze hier maar uit. De douche is trouwens verder heerlijk. Water lekker op temperatuur en een goede waterdruk. Perfect om lekker wakker mee te worden.

Na de douche zijn we maar eens richting ontbijt vertrokken. Dit is een zeer uitgebreid buffet met lekkere koffie van illy en 20 smaken thee om uit te kiezen. De broodjes waren super lekker. Ik heb een granen broodje met hier en daar een beetje brood ertussen (meer granen en pitten dan brood) gegeten met een puntje la vache qui rit erop vooraf gegaan door een bakje yoghurt met fruit. Lekkere sinaasappelsap (niet van dat aanlengspul) en een klein stukje, huisgemaakt, abrikozen gebak. Je kunt het trouwens zo gek niet bedenken of ze hebben het wel. Uitgebreide keuze vleeswaren, eieren, bacon en etc. Ruim assortiment brood, muesli, cereals en zelfs zakjes om pap mee te maken. Ook als je allergisch voor iets bent, hebben ze hier dingen voor je. Op een apart buffetje staan ricemilk en glutenvrije, suikervrije en andere vrije dingen.

Het restaurant waar we ontbijten is ook nice. Het personeel is vriendelijk en niet overdreven aanwezig. Alles wordt netjes schoongemaakt steeds en aangevuld. Met een leuk muziekje op de achtergrond was dit een aangename voortzetting van ons lekker rustige ochtendje en we zijn dan ook een tijdje blijven zitten. De spullen die overbleven van het buffet worden overigens door het personeel opgegeten. Ze hebben rond 11 uur pauze en eten dan hun ontbijt (of vroege lunch) en zo is er geen verspilling.

We hebben nog een toertje door het hotel gemaakt naar de fitnessruimte, maar deze was afgesloten en we hadden er eigenlijk geen zin in om het te laten activeren, dus maar door naar de kamer. Hier eindelijk het internet aan de praat gekregen en het vorige verslag gepost terwijl Kurt aan een verslaving Angry birds en Townsmen bezig was. Daarna de tas ingepakt om aan de wandeling door Stare Mesto (de oude stad) te beginnen.

De weersvoorspellingen beloven steeds slechter weer. Eergisteren zou het nog de hele week prachtig weer zijn, nu hebben we regen en donderbuien in het verschiet. Laten we ons echter niet door kisten en we gaan gewoon naar buiten.

De wandeling begint bij de Kruittoren en het oude gemeentehuis. De eerste is een enorm zwart gebouw, een van de oude stadspoorten. Het is zo zwart door vervuiling van de afgelopen eeuwen. Het oude gemeentehuis is geheel en al in art nouveau stijl. Van raam tot deurklink alles is er prachtig. We zijn naar binnen geweest voor een rondje. Er zitten 2 schitterende restaurants waar enorme kroonluchters, mozaieken, tegeltjes en spiegels de boel een sfeer geven van begin 20e eeuw. De restaurants zijn enorm chique, maar toch verrassend betaalbaar te zien aan de menukaarten. Misschien dat we daar nog eens een hapje gaan eten, het nodigde in ieder geval erg uit.

Vanaf de poort zijn we richting het huis met de zwarte madonna gelopen. Het huis is opgetrokken in de kubistische stijl waar praag beroemd om is. Ze noemen het huis zo omdat er een zwart beeld van maria op de hoek van het gebouw staat. Dit beeld is het enige dat overgebleven is van het vorige huis.

Wandelen door Praag is trouwens absoluut geen straf. Je kijkt je ogen uit naar alle prachtige gebouwen. De een nog mooier dan de andere. Er zijn enorm veel stijlen gemixt en zo staat er een gotisch huis tussen een art nouveau gevel en aan de andere kant een enorm bombastisch uitgevoerde barok gevel. Je moet gewoon uitkijken waar je loopt omdat je de neiging hebt om steeds maar omhoog naar de gevels te blijven kijken. Praag is echt een groot museum :)

Volgende stop was een kerk. De Kostel sv Jakuba, ofwel de Sint Jacobskerk. De gevel is grijs en er zijn 3 beeldengroepen in gotische stijl, maar het is nou niet dat je zegt wauw. De reisgidsen geven echter aan dat het de moeite is om naar binnen te gaan en dus doen we dat maar.

Als we de kerk binnen komen zijn we echt met stomheid geslagen. Zoiets uitbundigs en prachtigs hebben we nog niet eerder gezien (en ik heb er heel wat gezien in Rome) Het interieur is tot de nok toe gevuld met Barokke elementen. Overal staan prachtige beelden en houtsnijwerken en alles is even uitgebreid versierd. Helaas mogen we maar een klein eindje de kerk in en is het niet mogelijk om een rondje te doen, wat we echt enorm jammer vinden. We hebben een hele tijd op de achterste kerkbank gezeten om te genieten van de plafondschilderingen en alle pracht en praal. Eigenlijk mocht je geen foto's maken, maar aangezien er een grote groep binnenkwam en die allemaal tegelijk begonnen te fotograferen, heb ik ook maar een paar foto's gemaakt en die zal ik later wel uploaden.

Nog een macaber detail is de afgerukte en verschrompelde arm die hoog aan een muur bungelt aan een ketting. De overlevering wil dat de arm van een dief is. Deze dief wilde de juwelen van een mariabeeld stelen waarop het mariabeeld de beste man bij zijn arm greep en niet meer los wilde laten en zodoende de arm afgehakt moest worden. Meer waarschijnlijk is dat de dief door de lokale slagers (wiens gilde deze kerk als favoriet hadden) voor eigen rechter hebben gespeeld.

Met enige moeite weten we onszelf uit de kerk te krijgen om door te lopen naar het Týn Binnenplein en vervolgens het oude stadsplein. Op het plein is het enorm druk, wat niet zo verwonderlijk is aangezien dit een van de grote toeristentrekkers is in Praag. We gaan even kijken bij de kerk van onze vrouwe voor Týn, maar deze blijkt helaas gesloten.

Het is 10 voor 4 en op elk heel uur heeft de astronomische klok een soort voorstelling. Het is niet lang zoeken naar de astronomische klok, je moet gewoon kijken waar de meeste mensen staan en we voegen ons bij de mensenmenigte. Na een paar minuten wachten gaan de deurtjes open en er draaien beeldjes voorbij terwijl de beelden op de gevel bewegen en het skelet de bel luidt. Op het einde kraait de gouden haan en dit is het teken voor een trompetblazer, uitgedost in traditionele kleding, om helemaal boven op de toren aan alle kanten te trompetteren en te zwaaien.

Na dit spektakel staat het Klementinum op de planning en vol verwachting lopen we die kant op. We verheugen ons al maanden op de rondleiding waarbij we vooral de bibliotheek graag willen zien. Groot is dus ook de teleurstelling als blijkt dat het Klementinum nog gesloten is wegens restauratiewerkzaamheden. Toch wel een domper aangezien dit toch wel op nummer 1 stond om te gaan bekijken.

We lopen dan maar door naar de Karelsbrug. Dé brug van Praag die op de werelderfgoedlijst staat en echt prachtig is. Hij verbindt de oude stad met Mala Strana en de kasteelwijk. Vanaf de kruittoren liep in vroegere tijden de processieweg naar de Vitus Kathedraal voor koningen. In de Vitus Kathedraal vond de kroning dan plaats. Wij zijn met onze wandeling deze route min of meer gevolgd en struinen nu de brug over.

De rivier de Vltava is een behoorlijk brede rivier. De Karelbrug en de rivier zijn ook te zien in de film triple X als Vin Diesel over de rivier raast om een bom onschadelijk te maken.

De brug is afgeladen vol met toeristen, kraampjes en muzikanten. Er staan aan weerszijden diverse beelden en monumentjes. Het weer is ook verbeterd vanaf de astronomische klok en inmiddels staat het zonnetje aan de hemel en wordt het flink warm. Over de brug lopen we nog een klein eindje door en eten bij een klein winkeltje een enorme punt calzone-achtige pizza. Dat was dan ook meteen maar ons avondeten want het vult enorm en dat voor 69 Koruna per punt. Al smikkelend lopen we terug naar de brug waar we nog even genieten van het uitzicht.

Onze voetjes zijn ondertussen wel aan wat rust toe en we besluiten terug te dwalen naar het hotel via de kleine achterstraatjes van Stare Mesto. Het is echt ongelooflijk, maar er zijn gewoon bijna geen normale gebouwen in Praag. Overal is wel een gevelsteen of een beeld of een mozaïek of andere versiering te zien.

Aangekomen in het hotel is het heerlijk afkoelen met de airco en nieuwsgierig kijken of er al reacties zijn op het vorige reisverslag. Verder lekker lui geweest en nu straks lekker slapen om morgen vast wel weer wat prachtigs te gaan bekijken.