Een "goed" begin is het halve werk

We liggen momenteel redelijk uitgeteld op ons heerlijke hotelbedje. Was vandaag en de afgelopen dagen beetje druk en rommelig. Maar goed, beginnen bij het begin ;-)

Afgelopen week was ik behoorlijk ziek en kon niet naar huis rijden vanuit België. Vrijdag voelde ik me iets beter en ben voor de zekerheid nog even langs de huisarts gegaan met Kurt. Blijkbaar was het nog niet zo super en 10 minuten later had ik een 10 daagse antibiotica kuur en een grote fles hoestdrank op zak. Daarna nog hapje gegeten en in de auto gaan zitten op weg naar Almere alwaar we rond 12 uur 's nachts waren. Behoorlijk uitgeteld in bed geploft en lekker geslapen. Op zaterdag moest ik dus al mijn was nog doen om mee te nemen naar Praag... Stress!!! Gelukkig drogen dingen redelijk snel en de laatste dingen heb ik vanochtend nog opgevouwen en ingepakt.

Afgelopen nacht was een kort nachtje. Ik kan altijd enorm slecht slapen als ik op vakantie ga. We lagen voor 11 uur al in bed en de wekker ging om 10 over 6, maar om half 1 liep ik nog steeds rond te spoken. Ben ik niet wat vergeten? Wat moet er nog mee en en en.. nja, te stresssy om te slapen dus.

Vanmorgen ging alles goed. We waren netjes op tijd klaar en bij de bus. De trein werkte ook mee en we waren tegen 9 uur op het vliegveld. Inchecken ging goed en alles zag er naar uit dat het een lekker rustige reis zou worden. Maar ik was wat vergeten..

Ik was vergeten dat ik een grote fles hoestdrank in mijn handbagage had zitten. Die mag dus niet mee zonder een briefje van de dokter. Omdat de fles uit België komt zat er geen apotheek sticker op zoals in Nederland met mijn gegevens en die van mijn huisarts. Met andere woorden, de fles moest weg! Dat vond ik toch niet zo'n geweldig idee aangezien ik dat spul momenteel echt nodig heb. Nou, we zouden het dan misschien nog in kunnen checken. Dus haast haast, alles spullen moesten snel ingepakt worden. Riemen, armbandjes, horloge, gsm etc etc alles moest snel in de tas en zakken gepropt worden en we moesten terug door de douane naar de incheckbalie.

Bij de incheckbalie aangekomen bleek dat een 2e tas inchecken 55 euro kost, dat was ons een beetje te gek en ik had het even niet meer. Ik mocht de hele zak medicijnen meenemen (trust me, dat is in mijn geval een behoorlijke hoeveelheid) maar die lullige fles niet omdat er geen stickertje op zit. De mevrouw achter de balie had ineens een ingeving en verwees ons naar Schiphol Medical Service waar ze me misschien konden helpen.

Daar aangekomen was het totaal geen probleem. De mevrouw die achter het loket zat bekeek de fles even en even later kreeg ik een netjes ingevuld formuliertje mee met officiële stempel dat ik die hoestdrank mee mocht nemen. Echt zo suf, even formuliertje erbij en we mochten zo door de douane heen.. ZUCHT!!!

Het hele geintje heeft me echter achteraf nog wel een flinke duit gekost. Bij het haasten om de boel weg te stoppen tijdens de eerste ronde douane ben ik een Pandora bedel verloren. Mijn net nieuw aangeschafte theepotje van 44 euro.. Daar had ik dus al helemaal flink de balen van. We hebben nog gezocht en gevraagd, maar niets gevonden. Tja, wie zou nou een zilver met gouden Pandora bedel inleveren als ze die gevonden hadden? Ok, ik, maar heb soms het idee dat ik de laatste eerlijke persoon op de wereld ben in dit soort gevallen..

Tja, weinig meer aan te doen dus. Dan maar ons ontbijtje nuttigen onder genot van een Caramel Macchiato en voor Kurt een Vanilla Latte bij de Starbucks. Daarna wat rondgeslenterd langs de winkels, maar niets gekocht.

Ondertussen was het tijd om naar de gate te gaan om te boarden. Op de een of andere manier kregen we daar al een raar gevoel bij. We moesten met een bus naar de cityhopper gebracht worden die een heel eind van de gate stond. Vervolgens waren we 20 minuten te laat en kregen we tijdens het opstijgen een uitleg van de piloot. Ze hadden problemen met het inladen van de bagage, maar alle koffers waren meegekomen, dus geen probleem. Wij waren al aan het geinen over verloren bagage enzo, maar geen zorgen. Cityhoppers zijn trouwens erg relaxte vliegtuigjes. Enorm veel beenruimte en heel lekker onderuit kunnen zitten.

Onderweg genoten van het uitzicht over Europa en na een uur en 10 minuten vliegen waren we in Praag. Echt, het is bijna 3 keer met je ogen knipperen en je bent er. Ik doe er soms langer over om met de bus uit Amsterdam naar Almere te komen!!

De mededeling van de piloot totaal vergeten zijnde, stonden we dus bij de bagageband om onze koffers op te halen. Die van Kurt kwam als een van de eerste en die van mij liet nog even op zich wachten. En nog langer wachten, heel erg lang wachten, maar even een eindje rondwandelen lang wachten en uiteindelijk ergerlijk lang wachten.

Ik was ondertussen maar op de grond naast de band neergeploft en was de reisgidsen maar eens aan het doornemen toen er een man in het Tsjechisch ineens wat mee kwam delen en wijzen en ik dacht in eerste instantie dat hij naar de andere bagageband wees. Helaas, dat was niet het geval. Mijn koffer stond nog in Amsterdam.. Grrrr!! Dus maar achterin de rij aangesloten om een melding te maken. Formuliertje gekregen en mijn koffer zou vanmiddag om 4 uur meegekomen zijn. Nou, het is ondertussen half 9 en ik heb nog geen koffer gezien hoor :(

Op de luchthaven konden we eigenlijk de lol er nog wel van inzien. Nu hoefden we maar 1 koffer mee te slepen en voor 1 koffer te betalen in de bus. Ze kwamen immers mijn koffer netjes bij het hotel afleveren werd me gezegd. Ik heb er zelfs nog een excuus kortingsbon bij gekregen van 25 euro voor een volgende vlucht. Altijd handig voor misschien volgend jaar.

Na het invullen van de formulieren zijn we op zoek gegaan naar een pinautomaat om Koruna's te pinnen. Ging helemaal super, 3000 Koruna's (ongeveer 128 euro) in 2 biljetten, 1 van 1000 en 1 van 2000, echt zoooo handig.. not! Een buskaartje kost 32 Koruna per persoon om je een idee te geven. De Koruna staat op ongeveer 23 per euro. Dus bij het aanschaffen van onze buskaartjes van in totaal 80 Koruna heb ik meteen maar even het biljet van 2000 klein gemaakt. Waren ze niet zo happy mee, maar goed, moeten ze hun pinautomaten maar kleinere coupures laten geven hoor.

De busrit was op de warme bus na heel gemakkelijk en we stopten meteen voor de metrohalte waar we de metro naar halte Musték gepakt hebben. Al bij al een kort en vlot ritje. Helaas sloegen we uit de metro gekomen rechts af in plaats van links, dus het was nog even zoeken naar Perlova waar ons hotel is.

Het is vandaag behoorlijk warm in Praag, rond de 28C en geen zuchtje wind. We waren dan ook heel erg blij toen we ons heerlijk airconditioned hotel in konden stappen.

Hotel Perla is een designer hotel met, heel verrassend, de parel als thema. Onze kamer is super! Heel strak en een prachtige afbeelding op de muur van parels en de badkamer is onwijs nice!! Prachtig sanitair in een glimmend zwarte omgeving echt heel aangenaam om te zijn!! Ik heb de douche nog niet uitgeprobeerd, maar op de een of andere manier geloof ik wel dat die fijn is.

Na even beetje uitgerust te hebben op de hotelkamer en de tour de France gekeken te hebben, zijn we maar eens een rondje van de buurt gaan maken. We hebben langs het Wenceslasplein gelopen en hapje gegeten bij een heel erg mooie MacDonalds. Dat is hier toch wel een stukje goedkoper en vooral als je bij de ingang een vel met kortingsbonnen krijgt ;-)

Daarna in een winkeltje wat flessen drinken gekocht en dan maar weer richting hotel gestruind. Nja, daar gevraagd of de koffer er al was, maar helaas, niets van bekend. Ik vrees dat ik hem morgen pas ga krijgen. Wat wel enigszins vervelend is omdat al mijn kleren daar inzitten alsook mijn toiletspullen zoals deo enzo. Nja, dat verkopen ze hier ook wel, maar om nu meteen een nieuwe garderobe te moeten gaan aanschaffen was nou ook niet echt mijn bedoeling. Tja, we gaan wel zien.

Nu gewoon lekker beetje liggen met de finale van het vrouwenvoetbal op en een reisgidsje erbij. Misschien morgen een wandeling maken door het oude stadsgedeelte, Stare Mesto naar de Karelsbrug.

We hebben overigens geen internet op de kamer, dus ik ga dit verslag morgenochtend posten tijdens het ontbijt want daar schijnt wel internet te zijn :-)

Update: Toen we gisteravond knock-out op ons bedje lagen en we bijna sliepen zo rond 11 uur, ging de telefoon ineens met een aangename verrassing.. Mijn koffer is terecht en staat nu fijn naast me op de hotelkamer. Het internet probleem is ook opgelost. We hebben nu internet op de kamer. Je moet ook niet met een mega duffe kop een wachtwoord proberen te ontcijferen, dan ga je tikfouten maken..