Van Dover naar Dublin

Zooo, daar ben ik weer. Na jaren van stilzwijgend op vakantie gaan, doen we deze keer maar weer eens een reisverslag. We zijn weer toe aan onze zomervakantie en dit jaar was dit een latertje. Met alle corona-perikelen van voorgaande jaren en Kurt's rug, durfden we niet al te lang van te voren te boeken en zo zaten we eind juni met een probleem. Waar de *piep* moeten we naar toe? We zouden graag naar de Faeröer zijn gegaan, maar die waren compleet volgeboekt. Bovendien is het drama om te vliegen van welke luchthaven dan ook momenteel, dus eigenlijk liever niet vliegen. Misschien weer eens Schotland? Geen veerboot meer te vinden en van Dover of Harwich omhoog is een beetje overdreven.

We hebben wel Ierland nog op de verlanglijst staan, dus daar eens naar kijken. De directe veerverbindingen vanuit Frankrijk zitten allemaal al vol, of zijn schreeuwend duur en niet op handige dagen. Dus dan kijken of we via Dover en dan doorrijden en oversteken kunnen en dat ging prima. Vervolgens heeft Kurt als een razende Roeland een rondrit van zo'n 2,5 weken gepland en ben ik aan het speuren gegaan naar accommodaties. Dat laatste was weer een uitdaging omdat Ierland behoorlijk uitverkocht was. Maar met een beetje puzzelen en aanpassen, hebben we het voor elkaar gekregen en was onze reis naar Ierland geboekt. Inmiddels zit ik op m'n bed in Dublin dit verslag te tikken. We zijn gisteren al vertrokken, maar toen was ik te total loss om nog echt veel zin te hebben om te tikken. Dus vandaag plak ik er nog een stukje gisteren bij ;-)

Gisteren dus.. We hebben de veerboot van Duinkerke naar Dover van 10 uur en moeten er uiterlijk kwart over 9 zijn om in te checken. Met alle veranderingen na de Brexit, kost dat inchecken en alle douane checks een beetje meer tijd dan voorheen, dus we willen er wel een beetje op tijd zijn. We besluiten uiterlijk 8 uur te vertrekken bij Kurt zodat we er tegen kwart voor 9 zijn. We vertrekken bijna stipt op tijd, ware het niet dat ik mijn telefoon natuurlijk nog boven aan de lader heb laten liggen. Dus uiteindelijk is het 4 minuten over 8 als we wegrijden. Geen slecht begin. Vervolgens nog diesel in de auto en dan door richting Frankrijk en de boot.

We zijn allebei best wel gaar. Het was weer heel gezellig bij de Possé tegenover Kurt en de feestvierders hebben ons lekker wakker weten te houden gedurende de nacht. Dus de oogjes plakken een beetje. Het geeft niet, we hebben toch de plus lounge erbij op de boot. Daar kunnen we een beetje luieren voor we doorrijden. Maar goed, eerst nog eens op die boot zien te komen. We sluiten aan in de rij voor de incheck en daar kiezen we altijd de verkeerde rij. Onze rij beweegt echt voor geen meter terwijl die naast ons wel opschiet. We kunnen niet echt meer wisselen, dus we wachten nog maar even. Geeft mij ook nog mooi de tijd om onze paspoortnummers in te vullen. Dat had ik blijkbaar moeten doen en ben ik vergeten.. oeps!

Eenmaal onze papieren, moeten we nog door 2x douane. De Fransman is redelijk vlot en vervolgens wordt onze auto nagekeken of we geen verstekelingen aan boord hebben. We grappen nog dat onze auto op fugitive power rijdt ipv horse power en dat we er 4 in de wielkassen en 5 onder de motorkap verstopt hebben. Uiteraard niet zo hard dat de controleurs ons kunnen horen. We mogen doorrijden naar de Britse douane en daar wordt gevraagd wat we gaan doen. Nou, holiday natuurlijk. Vervolgens hoe lang we in de UK blijven. Tja, eigenlijk maar 1 dag, want morgen steken we over naar Ierland. Terwijl ik het zeg bedenk ik me dat dat niet klopt, dus ik voeg toe dat we ook nog naar Noord Ierland gaan, dus daar ook nog een paar dagen. Dat is natuurlijk ook niet volledig want op de terugweg gaan we ook weer door de UK, dus dat zeg ik er dan ook maar bij met de uitleg dat ik natuurlijk niet wil liegen tegen de beste man. De beste man vindt het helemaal gezegend en vat het samen als dat we zo'n 2,5 weken op vakantie gaan. Hoofdzakelijk Ierland en een paar dagen UK. Ok, dat dekt de lading wel hahaha We mogen daarna vooral vlug doorrijden..

We hebben priority boarding waardoor we bij aankomst zo vlug mogelijk weer van de boot af kunnen. We stellen ons op in de rij waar ons gezegd werd ons op te stellen. Ondertussen is de veerboot echter al aan het laden en meerdere auto's en vrachtwagens rijden de boot al op. Bij al onze vorige afvaarten was dit redelijk op het laatste moment, maar nu zijn ze er vroeg bij. We mogen vervolgens de boot oprijden met de knipperlichten aan om aan te geven dat we priority hebben en staan uiteindelijk als 8e in die rij geparkeerd. Prima plekje.

De overtocht zelf is zalig rustig. De zee is bijna vlak en we hebben een lekkere bank om op te zitten. We drinken wat en eten een paar snackjes die er staan. Helaas wordt er geen ontbijtservice gedaan. Ik had graag een ontbijtje gehad eigenlijk. Nja, dan straks ergens een broodje kopen onderweg. We komen precies op tijd aan in Dover en zijn echt zo weg. We hoeven nergens te stoppen en mogen langs alle douane posten rijden. Geen controles of wat dan ook. Super! Dus binnen no time rijden we de A2 richting Canterbury en vervolgens Londen op. Het valt ook goed mee met het verkeer onze kant op. De andere kant op staat er best wat file. Onderweg komen we natuurlijk nog de nodige tractoren tegen op de weg. Daar heb je in de UK geen boerenprotesten voor nodig. In de UK mag je gewoon de snelweg op met je tractor. Overigens ook met je fiets of brommer trouwens..

Onderweg passeren we de Dartford crossing. Naar het noorden toe ga je hier de tunnel in. Naar het zuiden rij je over een enorm hoge brug. Je moet in beide richtingen tol betalen. Vooral de brug is heel gaaf en indrukwekkend, maar goed, deze keer de tunnel en we staan eventjes in de file want tunnels zijn eng ofzo.. Daarna sjezen we weer door en stoppen in South Mimms voor een sanitaire break en een paar van die driehoekige doosjes met sandwiches. Het is gruwelijk heet buiten en de zon staat de branden, dus ik zet m'n hoed op en heb me ondertussen steeds ingesmeerd. We eten vlug de sandwiches op en zijn weer weg.

De rit zelf vandaag is eigenlijk bijzonder niet boeiend. We rijden door vooral stedelijke gebieden en hebben geen tijd om ergens te stoppen om wat te gaan bekijken. De enige stops die we maken zijn om de beentjes te strekken enzo. We vermijden de M6 vanwege de tol en tijden via de Derby by-pass en Stoke on Trent richting Manchester en Liverpool. Vlak onder deze 2 steden slaan we linksaf naar Noord Wales en vanaf daar is de rit een beetje aangenamer. In Wales is de snelweg erg goed en het uitzicht vooral erg leuk. Uiteindelijk rijden we na een grote 7 uur het parkeerterrein van ons overnachtingsadresje in Holyhead op. We hebben het best wel gehad voor vandaag.

We krijgen een kamer en die is behoorlijk warm. Het bed ligt niet echt super en is een soort plank met veren. Het matras is zelf heel erg dun en als je er op gaat zitten, zit je op de bodem van het bed met een paar veren links en rechts. Nja, het is maar voor 1 nachtje en de laatste hotelkamer die ik kon vinden voor vandaag. Dus we doen het er maar mee. Nadat we een broodje gegeten hebben, gaan we nog even een drankje drinken in de pub beneden. Het is echt een local pub en laten we zeggen authentiek. Dat klinkt wel aardig. De mensen zijn aardig en het is best gezellig. Na ons drankje doen we toch nog even een wandelingetje door Holyhead. Het is buiten afgekoeld en dat voelt wel lekker. Per ongeluk komen we zo ook DE bezienswaardigheid van Holyhead tegen. De overblijfselen van een Romeins fort met 3 muren. De vierde muur werd gevormd door de zee toen deze nog verder landinwaarts kwam. We lezen het informatiebord, maar willen de plaatselijke hangjeugd verder niet storen, dus vervolgen ons rondje. Waar we overigens snel klaar mee zijn. Holyhead is geen mooi historisch plaatsje. Zeker niet de dag voordat het vuilnis opgehaald word.We gaan dus terug naar de kamer en doen een poging tot slapen.

Dat slapen verliep niet echt super en het doet pijn om wakker te worden vanmorgen. Ik ga eerst maar ff met een kop koffie zitten en vervolgens douchen etc en dan pakken we de boel in en rijden naar de veerboot. Dat is amper 5 minuten rijden gelukkig.

Vandaag reizen we met de redelijke nieuwe veerboot Estrid van Stenalines. We hebben vandaag weer priority boarding en de lounge erbij. Ik wist dat eigenlijk niet toen we boekten. We hadden de optie om voor 70 euro meer gratis te kunnen annuleren of omboeken en sinds alle gedoe rond corona doen we dat eigenlijk altijd zodat we geen gedoe hebben als er weer een uitbraak is of iets dergelijks.

Als we aankomen is het behoorlijk druk en er staat een flinke rij. We schieten voor geen meter op. Ineens zien we allerlei oude auto's voorbij komen. Er blijkt een rondrit in Ierland te zijn en al die mensen zitten bij ons aan boord en moeten blijkbaar als een groep inchecken ofzo. Ze houden de boel in ieder geval flink op. Als we aan de beurt zijn, hoef ik helemaal niets te laten zien. De dame heeft ons kenteken al gezien en alle benodigde papieren geprint en we kunnen zo doorrijden. Vandaag heeft het hele onderste autodek priority boarding, dus we staan achteraan. Ons maakt dat toch niet uit want we varen naar Dublin en moeten daar ook zijn, maar ik kan me voorstellen dat je je dan een beetje bekocht voelt.

De boot zelf is zoals gezegd redelijk nieuw en oogt heel prettig. Fris en luxe. Er zijn gratis filmlounges waar je uit 6 films kunt kiezen die op grote tv schermen vertoond worden. Voor die schermen staan grote relax fauteuils en het ziet er heel chill uit. Overal zijn hoekjes waar je kunt zitten. Er staan her en der moderne kunstvoorwerpen die de boel mooi aankleden. De hoofdkleur is blauw en de houtkleuren zijn licht. Dit is toch wel een tikje beter dan DFDS.. We doen een klein rondje over de boot en gaan dan naar de lounge. De lounge heeft ruimte voor 140 mensen en bevindt zich voor op het schip onder de brug. Zeker als je vooraan zit, heb je een heel gaaf panoramazicht. Die plekken zijn allemaal al bezet, dus wij nemen een tafeltje en 2 fijne stoelen aan de linker zijde bij een raam. We nemen ook Eggs Benedict van het ontbijtmenu omdat we best wel trek hebben. Voor 8,50 GBP vinden wij de prijs nogal meevallen. We eten ook nog 2 glaasjes met yoghurt van het lounge buffet en wat te drinken. De koffie automaten zijn hier van Segafredo en er staan siropen van Monin naast om je koffie nog extra speciaal te maken. Echt een erg luxe ervaring dit. Helaas was de lounge wat minder rustig door alle autorondrit dikke nekken. Deze mensen waren enorm aanwezig en stonden overal in groepjes op te scheppen over hun heilige koe, maar ze stonden vooral erg in de weg.

Hoe dan ook. De overtocht was weer over een bijna spiegelgladde zee en bijzonder aangenaam. We hebben zitten smikkelen van onze eitjes. Nog even een duty free bestelling opgehaald (ja, de Brexit heeft ook voordelen) en een flinke hoeveelheid flesjes water ingeslagen voor de rest van vandaag. Je moet blijven drinken he hihi

Netjes om kwart over 12 komen we aan in Dublin. We zijn alsnog redelijk vlot van de boot af, maar het is aanschuiven bij customs. De wuifmeneer die alles in goede banen moest leiden, wuift onze rij niet door, maar de rechterrij wel. Dus wij hebben 1 rij en rechts waaiert uit over 3 rijen. We staan een flink eindje te wachten en snappen het niet helemaal. Uiteindelijk geeft het niet, want wij zijn een EU ingezetenen en mogen bij customs zo doorrijden. Alle Britten worden stuk voor stuk stilgehouden en uitgehoord. Dus we zijn alsnog sneller dan de rechterrij.

Met Google maps in de hand, navigeren we de haven uit en rijden zo door Dublin in. We zijn veel te vroeg voor ons geplande museum, dus we gaan eerst naar Phoenix park. Dit is een enorm stuk natuurgebied waar veel inwoners van Dublin te vinden zijn als het mooi weer is en vandaag is geen uitzondering. Het begin van het park waar de picknickplekken en zonneweides zijn, staat vol en we zien heel veel mensen links en rechts. We rijden door langs de woning van de president (Ierland heeft zijn eigen leprechaun) door naar het visitor's centre waar we de ommuurde tuin bezoeken en het toilet. De ommuurde tuin is heel erg warm, maar super mooi. Er staan diverse groente- en fruitsoorten en enorm veel bloemen. Het is zelfs met deze hitte echt prachtig.

Daarna is het weer vlug insmeren en door naar de parkeerplaats bij the Papal Cross (een enorm, echt enorm, kruisbeeld) en lopen we een eindje terug om naar de woning van de president te kijken en een paar foto's te maken. Er moeten in het park ook veel herten rondlopen, maar die waren waarschijnlijk allemaal flauwgevallen van de hitte. We kwamen wel de keutels tegen, maar de dieren zelf waren nergens te bekennen. Na deze wandeling rijden we nog een klein rondje door het park en richting onze volgende bestemming. Onderweg passeren we nog een enorme obelisk en de ambassade van Amerika. Phoenix park is leuk, maar niet iets waar je tijdens een stedentripje voor omloopt. Met de auto is het allemaal prima te doen en met een fiets zou het ook nog leuk zijn, maar te voet is het echt te groot.

Het is even puzzelen waar we de auto kwijt moeten, maar we vinden uiteindelijk de parkeerplaats waar we moeten zijn. Deze ligt naast het moderne kunstmuseum en tuinen. Ik dacht dat de tuinen niet open zouden zijn, dus dat we die niet zouden kunnen doen, maar dat blijkt niet het geval. Dus als we terugkomen van ons bezoek aan het museum, gaan we die zeker ook nog even meepakken.

We parkeren de auto op de wederom bloedhete parkeerplaats op een van de enige plekjes met een beetje schaduw om vervolgens naar het midden van de asfaltvlakte te moeten lopen naar de parkeerautomaat. Daar val ik bijna flauw van ellende, zo heet is het, maar we hebben een pay and display ticket. En dan begint de speurtocht naar het museum. We gaan naar Kilmainham Gaol, een oude gevangenis. We zien geen borden die we kunnen volgen en Google laat ons weer helemaal teruglopen over de weg die we gekomen zijn, dus dat moet dan maar. Het is snikheet, weinig schaduw en het gaat heuvelop, kortom; het is ellendig. Druipend komen we aan bij de gevangenis en maar net op tijd.

Ik moet nog snel de gekochte tickets omwisselen voor Irish Heritage kaarten en naar het toilet en dan kunnen we. Alleen blijken ze hier stipt op tijd te vertrekken want wij hebben met op dat moment precies 1 minuut onze tour gemist. Ik zeg dit tegen een medewerkster en die loodst ons vliegensvlug naar onze rondleiding en die zijn gelukkig eigenlijk nog niet eens echt begonnen, dus we kunnen zo aansluiten. We krijgen in een klein uur tijd de hele geschiedenis van het politieke ontstaan van de republiek Ierland te horen aan de hand van de mensen die vast hebben gezeten in deze gevangenis en die hier hun dood gevonden hebben. De gevangenis zelf is heerlijk koel en we koelen lekker af terwijl we naar de Ierse geschiedenis en de politieke en geloofsmatige troubles en uprising verhalen luisteren. Soms vergeet je hoe jong sommige landen in Europa zijn en hoeveel strijd er geleverd is voor het ontstaan ervan. Daarom zijn dit soort musea interessant en belangrijk en het is een goede introductie voor onze rondreis door Ierland.

De gevangenis zelf is er een uit de Victoriaanse tijd en in de vorige eeuw gerenoveerd door zo'n 400 vrijwilligers. Vooral de hal met de smeedijzeren trappen en omgangen en het glazen koepeldak is best mooi om te zien, als je dat kunt zeggen over een gevangenis. Het complex schitterde in vele videoclips en films zoals Paddington 2 en In the name of the father. Na de rondleiding bezoeken we nog het bijbehorende museum en beseffen ons weer dat we in Ierland zijn doordat er overal plakkaten hangen dat we bij dreigende onrust, zoals een bommelding, het personeel in moeten lichten. Bijzonder!

Als we weer terug naar het moderne kunstmuseum willen lopen, zien we bij het oversteken dat er een directe route is tussen het museum en de gevangenis. Sterker nog, we zien het museum in de verte liggen. Dat is echt een heel stuk korter en minder heftig dan wat we op de heenweg hebben gelopen. Google maps is blijkbaar niet op de hoogte van deze route en het staat echt nergens aangegeven. Maar goed, we lopen deze route dus terug en zijn binnen no time weer terug bij het museum waar we de tuinen nog even door struinen. Het begint ondertussen zowaar te regenen. We hebben de afgelopen uren wel wat druppels gevoeld, maar de zon bleef steeds schijnen. Nu komt er toch zowaar een klein buitje over. Her en der schieten mensen onder bomen en in gebouwtjes om te schuilen. Wij gebruiken het om een beetje af te koelen en banjeren vrolijk door. De bui is overigens van korte duur en de druppels verdampen waar je bijstaat.

De tuinen zijn klassieke tuinen met veel heggen en beelden van goden en godinnen. Er staan ook diverse moderne kunstwerken, maar om eerlijk te zijn, zijn wij daar niet zo van en kijken we liever naar de bloemen en de planten. We doen een rondje en lopen daarna terug naar de auto. Met de warmte en de slechte nachten van de afgelopen dagen, zijn we compleet op. We gaan naar onze overnachtingsplek voor de komende dagen.

We slapen in een studentenkamer in een van de huizen op het terrein van Trinity College en moeten dus midden in het centrum van Dublin zijn. Google maps weet niet helemaal de weg, maar met een paar keer rechts, kom je toch terecht waar je zijn moet en rijden we door de poort het terrein op. De wachter bij de slagboom doet zonder blikken of blozen de slagboom omhoog en wuift ons door. Maar ik heb geen idee waar we zijn moeten en volgens de beschrijving moet ik dat aan hem vragen. Dus Kurt moet nog ff in de achteruit. We krijgen een uitleg en rijden het behoorlijk grote terrein op. De universiteit stamt uit 1592 en veel van de gebouwen om ons heen dus ook en daar rijden we nu tussendoor op zoek naar House 10 om in te checken. Uiteindelijk zetten we de auto maar ergens in de schaduw en gaan te voet verder op onderzoek uit en vinden House 10 op de main square. We checken in en krijgen onze toegangskaarten voor House 30 waar we 3 nachten in 30.0.06 mogen slapen.

Het is een kamer met 2 bedden op de benedenverdieping met een badkamer met toilet en douche. We hebben ook een gedeelde keuken, maar daar hebben we nog niet gekeken. De kamer is basic, maar prima te doen. De bedden liggen prima en de douche is flink krachtig (heb ik ondertussen al uitgeprobeerd) Het enige probleem is dat de douchecabine heel smal is. Je moet je fles douchegel niet laten vallen want bukken gaat niet. Ons raam kijkt uit op het centrale grasveld waar studenten en gasten samen zitten en gezellig doen en aan de andere kant staat the long hall, oftewel de bibliotheek met The Book of Kells waar we morgenochtend een kijkje gaan nemen. Dat zal dus misschien wel 3 minuten hinkelen zijn. Maar goed, dat is voor morgen :-)