Vind de foss

Vandaag moeten we alweer afscheid nemen van Bergen en ons super fijne hotel hier. Bij het wakker worden nog even flink genieten van het mega grote hoofdkussen en het fijne matras en na een douche nog een ronde keuzestress bij het ontbijt. Ik hou het bij ongeveer het zelfde, zij het heel wat minder dan gisteren en Kurt doet weer een rondje vis. Het is vanmorgen wat drukker dan gisteren en dat levert wat irritatie op bij mensen die vinden dat je op moet schieten ofzo. Zo a-relaxed die mensen. Ik doe overal rustig aan en probeer me er weinig van aan te trekken.

Na het ontbijt gaan we terug naar de kamer en pakken we onze boel bij elkaar en gaan we uitchecken. Ik heb nog wat huisgemaakte chocoladebrokken van het ontbijt meegepikt voor onderweg. Het uitchecken gaat vlot en dan is het afrekenen bij de parkeerautomaat. Dat is wel even slikken hier... 500 NOK, ruim 50 euro. Maar goed, daar hebben we de auto dan wel 2 dagen voor geparkeerd in hartje Bergen. Relativeren of verstand op nul haha

We rijden Bergen uit en gaan op watervallen jacht vandaag. Het duurt even voor we de bewoonde wereld hier een beetje achter ons hebben gelaten. Noorwegen is nooit echt onbewoond hier, maar rond Bergen is het weer erg volgebouwd. Als we dan weer buiten de steden rijden, wordt het landschap meteen weer prachtig. We rijden langs het Hardangerfjord en volgen een van de Turistikvegen (touristische routes) en die zijn hier zeker de moeite.

We rijden vlak langs het fjord en over tegen de berghellingen aangeplakte wegen. Lekkere bochtjes en smalle wegen en om elke hoek een overweldigend uitzicht van rotsen, bergen, meren en schattige houten huisjes in alle kleuren van de regenboog. Het is prachtig om zo'n klein vlekje rood of geel ineens tussen al het grijs en groen te zien. Waar je ook kijkt, overal ziet het eruit alsof je in een natuurdocumentaire of een schitterend schilderij rijdt.

Vandaag blijkt het ook de dag van de tunnels te zijn. We rijden de ene tunnel uit en de volgende alweer in. Sommige zijn rond de 100 meter lang en andere zijn dan weer bijna 8 kilometer lang met als klap op de vuurpijl een rotonde middenin de berg.. hoe verzin je het?

Onderweg naar de eerste waterval komen we een andere waterval tegen die niet op ons schema staat, maar het is vandaag watervallendag, dus hier stoppen we zeker. We waren trouwens ook wel gestopt als het geen watervallendag was geweest haha We zijn dol op watervallen en kastelen, maar Noorwegen heeft zo weinig kastelen, dus moeten we het maar met watervallen doen. Het is de Fossen Bratte. Fossen is waterval in het Noors en bratte betekent dan weer steil, dus zo heb je een steile waterval en dat klopt wel.

Het is enorm droog in Noorwegen en dat is ook wel aan alle waterlopen en meren te zien. Het waterpeil staat erg laag en ook deze waterval is maar een dun stroompje. Desalniettemin is het een mooi gezicht. We doen ook nog een poging om een raid te doen omdat het Zapdos day is, maar met onze 2,5 accounts redden we het echt net niet helaas. Daarna ga ik een plasje doen bij de nette toiletten en Kurt loopt naar beneden naar de waterval. Mijn knie voelt nog altijd niet goed na de ontsteking van een paar weken geleden, dus ik waag me niet aan al te steile klimmen en dit is een behoorlijke helling.

Van boven is het uitzicht op de waterval ook super en ik kijk mee met een dame die het uitzicht aan het tekenen is. Ze is goed bezig moet ik zeggen. Ze zit alleen erg in de zon en die begint me tegen te staan, dus ga ik in de schaduw van het toiletgebouw staan wachten. Ondertussen nog steeds van het uitzicht genietend sta ik daar een beetje te staan als er ineens een familie ook staat en blijft staan. Ik denk die moeten naar de wc, maar ze gaan niet. Dus ik loop wat heen en weer en ze blijven me zo aankijken en onder elkaar praten. Dus op een gegeven moment zeg ik maar dat ze gewoon de deur open kunnen doen. Krijg ik als antwoord dat ze op mij aan het wachten waren omdat ze dachten dat ik nog moest. Zo beleefd die Noren hihi

Als Kurt weer boven is, vertrekken we door de Fossenbratte tunnel en rijden we aan de andere kant langs het Eikedalemeer en vervolgen de route naar de Steinsdalsfossen. De stenen vallei waterval, maar goed, die vertaling was wel duidelijk denk ik. Deze waterval is weer een ware toeristentrekker en we zijn niet de enige die hier stoppen. Het pad naar boven onder de waterval door is weer te steil voor mij. Na een paar stappen begint mijn knie alweer te protesteren en ik moet nog 2 weken door. Dus ik blijf beneden en loop naar de voet van de waterval. Daar is het een heerlijk fris gespetter en kan ik op de rotsen genieten van het kristalheldere water. Kurt loopt ondertussen naar boven en maakt foto's. Kurt's samenvatting van het uitzicht: Mwah, was mooi. Vertaalt naar wat een gemiddeld persoon zou zeggen: Het uitzicht was geweldig! Kurt doet niet aan overlopen van enthousiasme, tenzij het over wielrennen gaat ofzo.. :p

We lopen terug naar de auto en gaan door naar de volgende waterval. We rijden na langs het Hardangerfjord en dat is mooooooi!! Wauwdiewauwwauw (ofzo) Het is gewoon te mooi voor woorden en we zitten ernstig te genieten in de auto van alles om ons heen.

Het Hardangerfjord is het op een na langste fjord van Noorwegen en is 179 kilometer lang en 860 meter diep. De mond van het fjord ligt zo'n 50 kilometer onder Bergen en zijn we met de veerboot voorbij gevaren. Het uiterste puntje landinwaarts ligt bij Odda. Het fjord is enorm en indrukwekkend. Vanavond slapen we ook aan de rand van het Fjord, maar daar kom ik straks wel op ;)

Langs een uitloper van het fjord rijden we richting Granvin en daar pakken we de weg in de richting van Voss en slaan dan af bij een klein weggetje om de Skjervsfossen te gaan bekijken. Deze waterval is rond de 150 meter hoog. Hij valt in 2 stukken en de weg kruist op ongeveer de helft. We parkeren de auto tussen een Nederlandse auto en een Nederlandse camper. Hier komen de camera's wel van pas en alle piepjes over hoe ver je van iets af zit. Vanaf de parkeerplaats loopt een erg eenvoudig geasfalteerd wandelpad naar de voet van de bovenste val. Dit pad kan ook door rolstoelers gebruikt worden en dat is erg tof!

De waterval is momenteel erg tam door de droogte en we vermoeden dat we bovenaan bij de top weinig zullen zien, maar dat bekijken we zo wel. We lopen eerst nog even een eindje terug over de weg om de tweede val te gaan bekijken. We zien overal tekenen dat deze waterval een echt monster kan zijn als het smeltwater er langs moet en de onderste val is ook een klein stroompje, maar het is wel een mooi uitzicht. De laatste val is nog ongeveer 80 meter en het uitzicht is ook weer super.

We stappen weer in de auto en rijden de berg verder op naar de top van de waterval en we krijgen gelijk. De stroom die de waterval voedt is niet meer dan een snelstromende sloot en doordat de rotsen waarover de stroom loopt zo uitgesleten zijn, is een natuurlijke goot onstaan die het water steeds sneller doet stromen tot waar het de diepte in valt. Ik kijk even op het platformpje boven de waterval, maar doordat het zo diep uitgesleten is, zie ik het water niet eens lopen, ik hoor het alleen. Het uitzicht beneden is dus beter.

Terwijl Kurt de paadjes rond de waterval verkent, ga ik de toiletten weer eens verkennen. Als ze er zijn, kun je ze maar beter gebruiken he.. Ik open de enorme deur van een toilet en schrik in eerste instantie een beetje. Ze hebben een deel van de muur gesloopt! Oh wacht, het is een enorm raam en je zit op de pot met een uitzicht over het bos en de waterstroom onder en naast je. Ok.. ik geloof dat ik zojuist het gaafste toilet ever gevonden heb! Als Kurt terug is van zijn ontdekkingsreis moet hij natuurlijk ook hoognodig even naar het toilet haha. Ik ga ook nog even in het andere toilet kijken en loop ook over de plexiglazen vloer om alles nog eens goed te bekijken. Erg nice gedaan Noorwegen! Dus mocht je een super toilet zoeken.. Naar de Skjervsfossen! Overigens is de naam hier afgeleid van de bergtop Skjervet waarlangs de waterval naar beneden stroomt. Skjervet betekent mijt en we hebben geen idee hoe ze daar zo op gekomen zijn.

Na deze belevenis rijden we weer terug naar de weg richting Voss en dan nog een stukje omhoog langs de E16 tot we bij de Tvindefossen komen. Dit is een heel erg bekende waterval en hij is ook erg mooi. Wat minder mooi is de buslading aziaten die hier net uitgelaten is. Ze lopen overal met hun selfish sticks rond te zwaaien en hebben geen boodschap aan de lijnen die gespannen zijn en de verboden toegang bordjes ernaast. Ze gaan ook steeds voor je neus staan als ze een foto willen maken, dat jij er net eentje wilde maken interesseert ze niet. We lopen mopperend rond en zijn ze echt zat. Onze afkeer van aziaten is overigens een cummulatief product van alle afgelopen reizen. We zijn echt klaar met ze. Ik doe dan ook iets wat ik normaal echt niet zou doen, ik ga pontificaal voor de waterval staan. Hoe ze ook een foto willen maken, ik sta er breeduit in beeld. Boeiend! Zal ze leren.. of niet. Wij hebben in ieder geval nu eindelijk vrij uit beeld op de waterval.. zucht!

De Tvindefossen wordt ook Tvinnefossen of Trollafossen genoemd en is eigenlijk de onderste waterval van een hele groep watervallen in de Kroelvi rivier die hier van de berg af stroomt. Aan de voet van de waterval is een camping waar we tussendoor lopen naar de waterval. We zien hier meerdere Nederlanders staan (uiteraard) Tvinde en Tvinne betekenen zoiets als draaiend of kronkelend en Trolla kun je al raden waarschijnlijk, dat betekent trollen. Dus kronkelende waterval of trollen waterval. De waterval is tussen de 110 en 151 meter hoog en komt trapsgewijs naar beneden. Er zijn allemaal kleine stroompjes die naar beneden kronkelen. Wat dat betreft is de naam wel toepasselijk. In de late jaren 90 van de vorige eeuw werd het water van deze waterval geneeskrachtige gaven toebedicht. Het zou verjongend werken en libido verhogend. Dit trok zoveel mensen aan dat het op een gegeven moment de 6e grootste attractie van het land werd en met busladingen werden de mensen deze kant op gereden. Die busladingen komen nu blijkbaar helaas nog steeds voor.

We lopen nog wat rond en stappen dan weer in de auto. Bij Voss zoeken we nog naar pokegyms waar eventueel een raid op te doen is, maar er is niets te vinden. We doen ook nog even snel boodschappen voor ons eten van vanavond. Broodjes met kaas en aardappelsalade, goh.. orgineel zeg. Daarna we rijden door naar onze overnachtingsplaats in Ulvik. Voorbij Granvin gaan we door een tunnel van 7,7 kilometer lang met, zoals eerder al beschreven, een rotonde. De Vallavik tunnel snijdt dwars onder een bergketen door en brengt ons van de ene uitloper van het Hardangerfjord naar een andere uitloper. Het is echt een vernuftig staaltje. Respect voor de Noren hoe ze hier de infrastructuur in hun land regelen. Ze zijn nu zelfs bezig met de aanleg van een drijvende tunnel. Google maar eens, heel indrukwekkend!

Als we uit de tunnel komen, zien we Ulvik al liggen en ik spot ons hotel al. Het hotel ligt echt aan het fjord. Fjord spreek je overigens uit als Fjeur met een beetje rollende r. We doen nog even snel een raid in hartje Ulvik en parkeren daarna de auto naast het hotel. Gelukkig was er nog een plaatsje, het ziet er naar uit dat het hotel bomvol zit. We krijgen een kamer op de benedenverdieping en dat betekent dat we een terrasje aan het fjord hebben... Gaaf!! Helaas is er alleen geen lift, dus de koffer moet de trap af gesjouwd worden. Het hotel zelf wordt door Belgen uitgebaat en er is een Belgisch bier café te vinden. Waarschijnlijk wel met Noorse prijzen. We hebben dus al een Nederlandse B&B gehad en nu een Belgisch hotel. Niet bewust voor gekozen overigens. We kunnen ook gratis allerlei activiteiten ondernemen hier van boogschieten tot kajakken. Eens zien of we daar nog tijd voor kunnen vinden.

Het hotel ziet er een beetje oud en basic uit. Het is niet slecht, maar alles is gedateerd. Het uizicht daarentegen is prachtig. Ik wil meteen de deur open en de ramen open en gaan genieten. We kijken uit op de uitloper van het fjord en tegenover ons liggen besneeuwde bergtoppen. Binnen no time heb ik links in de verte een enorme waterval ontdekt die van de top naar honderden meters beneden stort in meerdere stromen. Met de camera zoomen we in om een en ander nog wat beter te bekijken. Het is inmiddels rond de 23C en dat is een prima temperatuur om koffie te drinken vind ik. Ik heb al dagen geen zin in een bakje omdat het veel te warm is, maar dit uitzicht schreeuwt gewoon om een kopje en lekker zitten mijmeren. Dus ik ga de koffie en creamersticks uit de auto halen en even later zit ik helemaal in mijn element weg te dromen bij het uitzicht. Zucht.. dit is Noorwegen.. :)

Kurt gaat ondertussen nog een kleine pokewandeling doen. Ik krijg wel een beetje trek en begin vast aan de broodjes. We hebben tijdens het boodschappen doen zowaar iets gevonden wat goedkoper is dan in Nederland.. Blauwe bessen. Een bak van 500 gram was nog geen 5 euro, dus die ging mee. Lekker snacken tijdens het tikken van dit verslag en morgen een paar mee in de auto.. yummie!

Het is echt gaaf om dit verslag te zitten tikken en af en toe naar links te kijken om te zien hoe het uitzicht verandert. Hoe de wolken over de bergen schuiven en de schemering invalt. Om het water te horen klotsen en tja, de meeuwen te horen krijsen. Het werkt allemaal behoorlijk rustgevend en ik denk dat ik zometeen heerlijk ga slapen. Het bed is gelukkig geen trampoline en lijkt lekker te liggen, dus dat zit ook wel snor. We slapen hier 2 nachten, dus morgenavond kunnen we weer zitten genieten. Maar nu eerste lekker mijn nest in, het is alweer half 11 geweest en morgen staat de wekker weer op 7 uur. Tot morgen dus maar weer!