Change of plans

We hebben best wel lekker geslapen en na de douche gaan we eens ontbijten. Weer een ander hotel, dus eens kijken wat we hier krijgen. Het valt goed mee. Lekkere broodjes en boterhammen en divers beleg. Dus paar kleine broodjes met ham, kaas en komkommer en nog een bakje met passievruchtenyoghurt waar ik wat noten en fruit bij schep. Kurt zit uiteraard weer aan de vis.

Na het ontbijt hebben we een discussie. We hebben het plan om naar Runde te gaan, het vogeleiland. Probleem is echter dat mijn knie pijn doet en ik kan er minder goed mee lopen. Runde is een klein eiland met een enorm hoogteverschil waar we een behoorlijk eindje rots op moeten lopen als we de verhalen zo lezen. Dat gaat mij niet meer lukken deze vakantie. De trap op en af in het hotel doet me al pijn. Ik stel nog voor om het nieuwe seizoen van Orange is the new black te downloaden en dat te kijken terwijl Kurt naar boven klimt, maar dat is ook niet echt gezellig. Wel balen want we zitten eigenlijk speciaal voor Runde hier in Spjelkavik. Geen papegaaiduikers dus deze vakantie :(

Maar wat gaan we dan doen? We hebben eigenlijk geen idee wat er verder nog te beleven is hier omdat we daar niet naar gekeken hebben. We doen een snelle speurtocht op internet en er komt weinig uit naar voren wat voor ons interessant is. We zijn hier niet om te shoppen, dus de 2 shopping malls vallen af en zo ook de outlet (bovendien vraag ik me serieus af of outletprijzen hier niet alsnog duurder zijn dan bij ons)

Tripadvisor top 10 dan maar eens bekijken. Op nummer 1 staat het uitzichtpunt op de berg Aksla (maar dat is een stevige klim via een trap met 418 treden tegen de berg op) dan zijn het nog meer wandelingen, op 4 staat de vuurtoren op een eilandje voor Alesund en dan volgt nog het aquarium hier en nog meer wandelingen en boottochtjes. WAndelingen vallen af, dat lukt me niet. Het aquarium ziet er erg beperkt uit, leuk, maar voor 2 uurtjes ongeveer 20 euro per persoon betalen is een beetje gekkigheid vinden we. Dan wordt het de vuurtoren. Die ziet er wel koddig uit. Even puzzelen waar het is en dan vertrekken.

Bij de receptie ligt een papiertje waarop staat dat er gewerkt wordt aan een van de tunnels die we moeten hebben om naar het eiland met de vuurtoren te komen. De vertaling naar het Engels laat een beetje te wensen over en het enige wat we eruit kunnen halen is dat er in colonne gereden moet worden. We besluiten dat we het wel gaan zien daar bij de tunnel en vertrekken.

De route gaat eerst weer richting Alesund en daar zien we een bordje dat naar een uitzichtpunt wijst genaamd Aksla. Gisteren zijn we er ook langs gereden, maar toen niet gaan kijken. Nu hebben we toch niet heel veel op de planning staan, dus Kurt slaat af en we rijden de berg op. Tot onze grote verrassing en blijdschap blijkt het het uitkijkpunt te zijn wat je normaal met de trap moet doen. Blijkbaar kun je deze ook gewoon met de auto doen en je kunt bovenaan ook nog eens gratis parkeren! We zijn helemaal blij en genieten van het uitzicht over Alesund en de omliggende eilanden, fjorden en zee. Je hebt hier echt een heel gaaf 360 graden zicht om de omgeving en we zijn serieus blij dat we even zijn gaan kijken wat dit voor uitzichtpunt is.

We stappen weer in de auto en rijden de berg weer af via het smalle weggetje door de woonwijken hier en gaan weer op weg naar het eiland met de vuurtoren. Bij Alesund moeten we een tunnel in en rijden onder de stad en de zee (144 meter onder zeeniveau) door naar het volgende eiland Ellingsoya (yup, streepje door de o) Op dit eiland komen we zo'n 200 meter boven land om vervolgens weer een tunnel onder het water (137 meter onder zeeniveau) in te duiken en naar het eiland Valderoya (weer streepje) te rijden. Vanaf Valderoya rijden we met een hoge boogbrug naar het eiland Giske en hier ligt de tunnel waar ze aan het werk zijn.

Als we bij de tunnel aankomen blijkt dat we net een colonne gemist hebben en als we een beetje beter kijken blijkt dat de volgende colonne pas over ruim 2 uur gaat. Uh, ok.. Niet leuk! We besluiten dan maar Giske te gaan verkennen met onze pokemon go aan. We doden zo een paar uurtjes door kris kras over het kleine eiland Giske te rijden. Na ruim anderhalf uur moet ik toch wel een beetje heel erg nodig naar de wc, maar er is niets te vinden op het eiland. Dus ik heb het idee om het maar even bij de jongen te gaan vragen die bij de werkzaamheden staat of er ergens een toilet in de buurt is. Niets op het eiland blijkbaar, maar er is wel eentje op het vorige eiland. De brug over en dan bij het café bij de Kiwi.

Ok, vlug over de brug en naar dat café. Ik naar binnen sjezen. Blijkbaar spreek ik als ik haast heb vloeiend Noors want ik sta voor de deur van de wc, zie dat ik een sleutel nodig heb, ontwar het Noors waar ik dat ding moet halen, sjees naar het café en de counter daar. Brabbel wat over toalet, damen en het woord dat sleutel is in het Noors naar mijn idee en de dame achter de kassa begint een heel Noors verhaal af te ratelen en wijst naar de sleutel op de toonbank en de richting waar de toiletten zijn.. Uhm.. Takk? Ofzo? En ik sjees weer weg naar het toilet met in mijn hand de sleutel waar een enorme metalen lepel aan hangt als sleutelhanger. Die raak je in ieder geval niet kwijt! Speedy Gonzales toiletbezoek. sleutel weer inleveren en hup weer in de auto en terug naar Giske!

We zijn ruim op tijd weer terug voor de colonne en rijden nog een stukje de andere kant op voor een pokestop en ongeveer 10 minuten voordat de volgwagen zou moeten vertrekken, sluiten we aan bij de file die staat te wachten om onder de tunnel door te mogen. De volgwagen komt inderdaad de tunnel uit met wat auto's achter zich en om 10 voor 3 vertrekt hij voor one colonne. We staan nog even te zweten als een van de auto's in de file voor ons niet lijkt te vertrekken. Niemand haalt hem in en het schiet niet op, de rij auto's is al in de tunnel verdwenen en straks missen we ons slot om door te mogen en moeten we nog eens een uur wachten. Gelukkig start de auto alsnog en onze rij rijdt ook.

Eigenlijk is het best interessant om door een tunnel te rijden waarin ze aan het werk zijn. Ze zijn iets aan het doen met de bekleding van de tunnel aan de binnenkant en de verlichting en ontluchting. We rijden door stukken tunnel die eruit zien alsof ze in de film hellraiser meedoen. Er steken overal stukken metaal uit waaraan metaalmatten bevestigd worden. Daaroverheen worden een soort matten gelegd en die worden overgespoten met beton om zo een gladden binnenwand te maken. Er staan overal speciale voertuigen voor dit werk en we rijden er op een zo'n rustig tempo door dat we alles goed kunnen bekijken. We grappen al een beetje dat het net een soort attractie is op deze manier. We vinden het in ieder geval erg interessant om door de rotsen onder de bodem van de zee (157 meter onder zeeniveau) te rijden en de werkzaamheden te bekijken.

We hebben dan uiteindelijk het eiland bereikt waar we willen zijn en de vuurtoren is vlot gevonden. We hebben hem al staan bewonderen vanaf Giske om eerlijk te zijn. Het is een houten exemplaar dat wit geverfd is met 2 rode banden. We parkeren de auto bij het strand en lopen een eindje de heuvel op en langs het pad naar de vuurtoren. Het is een schattig gebouwtje en daarmee is alles ook wel gezegd haha We gaan even naar de wc ernaast en lopen er een rondje omheen. Ik had ergens gelezen dat je in de oude vuurtorenwachterswoning (mooi woord haha) koffie en wafels kunt krijgen, dus we kijken waar dat kan zijn.

Op het binnenplaatsje staat een deur op een kier en binnen blijkt een klein cafétje te zitten. Er staan een stuk of 5 grote tafels in diverse soorten en een allegaartje van stoelen en het ziet er wel knus uit. We kiezen een plekje uit op een oude houten bank en ik ga koffie met wat lekkers halen. Kurt wil graag een wafel en ik neem een soort dikke pannenkoek en een kop koffie. Het meisje legt uit dat het erg lekker is om zure room en jam bij de wafel te eten, dus ik doe een schep van beide op de wafel en neem ook wat bij mijn pannenkoek. Ik mag ook een tweede kop koffie nemen, dus de 35 NOK voor een kop koffie valt ook wel mee. Als melk staat er dikke room en dat smaakt best goed.

We smikkelen op onze bank in het hoekje onze wafel en pannenkoek en kijken een beetje rond. Het is best warm in dit houten huis en dat lees je ook overal. Houten huizen isoleren heel erg goed en worden daarom ook veel gebouwd in koudere gebieden hier in Scandinavië. Dat en ze hebben gewoon een shitload aan hout hier. Na de koffie en het lekkers gaan we maar weer naar de auto en omdat dit een nog kleiner eiland is dan Giske, is er niets meer te doen. Bovendien regent het ondertussen, dus het is wel best geweest en we rijden terug naar de tunnel waar we weer moeten wachten op een colonne. We zitten nu gelukkig in een tijdvak dat de colonnes op en neer rijden, dus het is hoogstens 20 minuten wachten en na een klein kwartier kunnen we dan ook vertrekken.

De terugweg door de tunnel lijkt wel een heel stuk sneller te gaan dan de heenweg en binnen no time zijn we erdoor en rijden we over de brug en naar de volgende tunnel en de volgende en zijn we weer in Alesund waar we de weg weer volgen naar Spjelkavik. Op zich is het nog best een mooie route. Het is een grotere stad en er is veel bebouwing, maar het land heeft wel haar charme behouden. Je rijdt langs water met eilandjes, bossen en houten huisjes erop met in mist gehulde puntige bergketens in de achtergrond.

Rond 5 uur zijn we weer in het hotel. We doen nog een alolan raichu raid even verderop en dan is het half 7 en gaan we aan de wafels. We maken elk 4 wafels en eten ze op beneden en daarna lekker relaxed weer naar de kamer.

Morgen gaan we naar het het op een na laatste hotel van deze reis in Kristiansund en hopelijk zien we onderweg nog heel wat mooie dingen, maar dat is voor morgen :-)