Kristiansand naar Sirdal

We hebben lekker geslapen in onze 12 vierkante meter. De airco doet wonderen, het was heerlijk koel! Na een douche gaan we richting ons ontbijt. Dat is wel even een beetje een uitdaging. Aangezien Yess hotel een budget hotel is, zitten er erg veel gezinnen met kinderen. Die kiddos vliegen overal tussendoor en het is een soort parcours met hindernissen om je dienblad met eten en drinken heelhuids bij je tafeltje te krijgen, maar het lukt ons redelijk.

Het ontbijt is basic, maar goed. Lekker vers en knapperig brood dat zo uit de oven komt. De koffie is prima en er is kaas en een paar vleeswaren. Geen klachten dus. Tijdens het ontbijt komt de ongelooflijk vrolijke medewerkster nog langs met een mandje chocolaatjes en een koffiekan om te vragen of alles goed gaat en of we nog koffie willen en/of een chocolaatje. De choco gaat er prima in haha

Uitchecken is super eenvoudig. Je gooit gewoon je sleutelkaart in de postbus en weg ben je. Ik gooi er ook nog het geleende lepeltje bij. Ik was vergeten het mee terug te nemen bij het ontbijt. We doen onze tassen in de auto en lopen nog even naar de supermarkt iets verderop in de straat. Dit is wel een erg budget uitvoering. Alles ziet er een stuk minder lekker uit dan de voorgaande edities supermarkten. Let wel, de prijs is natuurlijk niet veel beter dan de anderen! We kopen een soort minipizza broodjes en elk een zoet broodje voor vanmiddag en zijn weer weg.

Vandaag hebben we een korte rit naar Sirdal. Het gaan ongeveer 3 uur worden, dus we moeten hier en daar nog wel even stoppen om niet om 1 uur al bij het hotel te staan. We hebben Mandal, Flekkefjord en Tonstad op het programma staan en links en rechts kijken wat er te zien valt en dan stoppen.

We rijden over de weg richting Stavanger. Daar komen we zelf morgen ook nog, maar dan met een kleine omweg. De weg is best wel druk. Het is in zuid Noorwegen best wel toeristisch en er wonen hier gewoon heel veel meer mensen dan in de bergen.

In Mandal gaan we op zoek naar een mooi stukje om te bekijken. We zien een groen eiland op de kaart in de navigatie staan, dus we rijden daar naar toe. Helaas vindt de navigatie dat we door allerlei kleine prutsweggetjes moeten en al snel besluiten we zelf wel te plotten. Daarmee komen we er ook achter dat het groene eiland een industriezone is, heel bizar. Hier staan grote houtfabrieken en liggen bergen met boomstammen opgestapeld. Niet bepaald ons idee van een leuk stopje, dus we keren de auto en parkeren hem vlak voor de brug en wandelen naar beneden waar een klein haventje is en wat huisjes tegen de rotsen gebouwd zijn. Best een leuk gezicht dit en we lopen een rondje over de aanlegsteiger en bewonderen het uitzicht.

Hierna rijden we nog een eindje door naar wat eilandjes rond Mandal die met bruggen bereikbaar zijn. Het is overal erg druk met mensen die naar de stranden gaan. Er zijn diverse recreatieplassen en parken aangelegd en overal drommen de Noren samen om de zomer te vieren. We zetten de auto ergens neer en lopen een eindje rond. De zon staat lekker te branden en ik vind de zomer in Noorwegen tot nu toe nog niet echt mijn ding. Ik hop van schaduw naar schaduw en smeer me rot. Op de brug kijken we hoe bootjes van de fjord naar de zee varen en het is een super leuk uitzicht.

Noorwegen is sowieso erg mooi. Maar goed, dat zegt iedereen al, dus dat hoef ik niet nog eens te benadrukken toch haha. Waar je ook rijdt, om elke hoek loert weer een nieuwe ansichtkaart. Heel divers, van hoge kale rotsachtige bergen tot weelderige dalen met kabbelende beekjes. Het land is enorm en alles is dus enorm uitgestrekt en overweldigend en dat is bepaald genieten als je in de auto erdoor mag rijden :)

Na Mandal rijden we door naar Flekkefjord. We rijden door verschillende tunnels. Je hebt hier enorm veel tunnels die dwars door bergen gaan. Ze zijn soms maar een paar meter lang en andere zijn meer dan 10 kilometer lang. We hebben er nu een paar van rond de kilometer en we zijn een beetje slaperig aan het babbelen als we aan het einde van de tunnel iets geweldigs zien. We rijden de tunnel uit en zo een enorme brug op en aan de andere kant van de brug rijden we weer een tunnel in. Het zijn gewoon 2 gaten in bergen die verbonden zijn door een beest van een brug. We zijn zwaar onder de indruken weer helemaal wakker.. wauw!!

Als we bij Flekkefjord zijn parkeren we de auto in een ondergrondse garage. Het systeem is hier een beetje puzzelen. Je moet je creditcard in de automaat steken en er wordt 65 Kroon ingehouden en een kaartje geprint. Dat kaartje leg je in de auto en als je terugkomt steek je je kaart er weer in en volgt de daadwerkelijke betaling. De automaat is er eentje die zijn tijd neemt en die alleen in Noors is. Dus het is een beetje raden wat er moet gebeuren, maar met een beetje prutsen lukt het wel en we kunnen gaan wandelen.

Flekkefjord is een schattig stadje met witte houten huisjes en kleine knusse straatjes. Alles is er schoon en opgeruimd en het straalt knusse gezelligheid uit. Echt een geinig klein Noors plaatsje om even door te wandelen.

We lopen als eerste naar het water en kijken uit over de haven. Het is volgens een bord in de straat dan 33.1C Het zal wat kouder zijn geweest, maar naar mijn idee scheelt het niet veel. Het is bloedheet en de zon onverbiddelijk. Ik smeer echt zoveel dat het leer in de auto onder de zonnebrand vlekken zit. Het is echt dramatisch, maar ik kan er weinig aan doen :( Na het water lopen we door de winkelstraat en brengen we een bezoekje aan de kerk die hier staat.

Het is een erg mooi ding in achthoekige uitvoering. De kerk is, volledig volgens traditie, uit hout gebouwd en alles met houtverbindingen zonder spijkers of lijm. In een hoek kun je heel goed de zwaluwstaart verbindingen zien bijvoorbeeld. Het interieur is in grijsblauw met wit en lichtbruin geschilderd en is erg ruimtelijk en rustig. Er zijn 2 balkons die door Kurt bezichtigd worden. Als we naar buiten lopen zien we ook meteen waarom de meneer aldaar een beetje zenuwachtig heen en weer begon te lopen, blijkbaar sluit de boel om 13:30 en we waren er 5 minuten voor sluitingstijd binnen en namen een beetje onze tijd haha.. sorry meneer!

We lopen verder door het winkelstraatje naar de jachthaven waar ik het echt niet meer trek in de zon en een eindje terug in de schaduw op Kurt ga staan wachten. Het is een erg mooi uitzicht, maar ik zie het wel op de foto's dan. We lopen terug over de winkelstraat en gaan nog de andere kant van Flekkefjord bekijken. Dit blijkt het Hollandse kwartier te zijn. Flekkefjord dreef handel met Nederland. Ze verkochten haring en hout aan Nederland en dat liep zo goed dat er een hele wijk gebouwd kon worden en naar ons vernoemd werd. Geen dank hoor haha

In het Hollandse kwartier komen we diverse hele mooie wandschilderingen en grafitti kunstwerken tegen. Sommige in de stijl van Banksy en andere met fantasie wezens en installaties. Erg leuk om te zien en tegen te komen. Er is er eentje bij van een konijn dat door kikkers gevoerd wordt. Het konijn is meters hoog en de kikkertjes hebben een installatie gebouwd waarmee ze aardbeitjes omhoog hijsen en zo het konijn voeren. Prachtig en schattig!

Aan het einde van het weggetje wat we volgen, komen we uit bij een steiger waar we in de schaduw kunnen zitten en kunnen genieten van het uitzicht over het Flekkefjord. Er zijn een aantal jongens aan het trainen in kajaks. Ze dragen allemaal een pakje van Noorwegen en 2 hebben ook een wedstrijdkajak met nummer en naam. Ze zijn interval training aan het doen en het is leuk en indrukwekkend om te zien hoe snel en soepel ze zich kunnen bewegen.

Na een eindje hebben we wel genoeg gezien en banjeren we langzaam terug naar de auto. In de parkeergarage gekomen staat er een Nederlands stel te klooien met de parkeerautomaat. Ik denk laat ik ze eens helpen, dus spreek ze aan in het Nederlands. Ik had ze overigens als Nederlanders geidentificeerd aan de gebruikte ANWB creditcard en de jongen ziet er echt uit als een rasechte Hollander (Kurt's woorden haha)

Ze hebben niet door dat ze in het Nederlands aangesproken hebben en beginnen in het Engels, dus ik vraag maar even welke taal ze spreken.. Dutch.. Ja ik dus ook.. Ooooh... hmm Zij is het helemaal zat en zegt dat ze alles al gedaan heeft wat ik zeg, maar toch krijgt ze er op mijn manier een kaartje uit.. ja ja.. Ik denk dat ze het Noorse zinnetje met dat je je kaart eruit moet trekken en dan op de knop moet duwen niet heeft ontcijfert.. ach ja..

Het lachen is van korte duur want het is onze beurt om de strijd met de automaat aan te binden. Ik moet mijn kaart er weer in steken.. check! Dan weer terugtrekken.. check! En dan.. het duurt enorm lang en de tekst is niet meer te ontcijferen. Als ik een beetje ongeduldig begin te worden en weer ergens op wil drukken, zegt de dame achter ons gelukkig dat het goed was wat ik deed en dat het gewoon een enorm trage machine is.. ok.. Noren hebben wat meer tijd en geduld denk ik dan. De schade was overigens 12 Kroon, dat is nog geen 1 euro 30 voor bijna een uur parkeren. We hadden het erger verwacht.

Na Flekkefjord gaat de weg door naar Tonsdal. We rijden eerst nog een eindje langs het water en dan gaan we weer het binnenland in en ook de bergen dus. Het landschap wordt weer ruiger en we krijgen weer steile hellingen om ons heen. We stoppen bij een paar stroomversnellingen en bij een strand waar Kurt zijn voeten afkoelt in het fjord. Tonsdal zelf is echt drie keer niks. Er zijn een paar huisjes en wat winkels en dat is het. Niet de moeite van het stoppen waard. We gooien onze tank nog wel even vol (die patserbak van ons is een echte zuipschuit helaas) en we rijden weer verder.

Een eindje verder stoppen we langs de weg voor een klauterpartij naar een kager gelegen rivier. Ik blijf boven staan en kijk of ik wat frambozen kan vinden. Het staat er vol met de dingen en er zitten lekkere sappige rijpe exemplaren tussen. Als ik er echter een paar wil plukken, komt er een groepje (noem je dat zo, misschien is het een zwerm eigenlijk) wespen op me af en ik zet het op een lopen. Geen frambozen dan maar. Kurt heeft een mooi uitzicht daar beneden. De foto's zijn fantastisch. De rivier loopt over grote rondgesleten keien en rotsen en op de achtergrond de berghellingen.. wauw! postkaart-waardig weer!

Een eindje verder komen we ineens een leuk bruggetje tegen die over een waterval gaat. Net op tijd zien we ook parkeerplaatsen en picknickplaatsen erbij. Er staat een heel gebouwtje met informatie en zelfs toiletten. We stoppen er uiteraard en gaan de waterval van dichterbij bekijken. Er zitten ook een paar Belgen te picknicken die de schrik van hun leven krijgen als Kurt ze smakelijk wenst.

Er gaat een rotsig pad naar beneden waar je nog heel vaag een soort van trap in herkent. Het is even voorzichtig afdalen, maar gelukkig helpt Kurt en daarna zijn er houten trapjes en een hek waar je je aan op kunt trekken en dan staan we naast de waterval. Nou ja naast, er meer boven en naast. In een rotsspleet heeft zich over de afgelopen duizenden jaren een waterval uitgesleten. Momenteel is het geen grote waterval, maar aan de enorme kommen en gaten die in de omliggende rotswanden uitgesleten zijn, kun je opmaken dat het een monster is als er meer water is. Het is super gaaf om te zien en ook de brug eroverheen is leuk. Al bij al een erg charmant plaatje!

Weer de auto in en we hebben nog maar een klein stukje te gaan als we tot onze spijt weer een bosbrand zien. We zien een heel spoor van vlammen langs de berghelling en er vliegt 1 helicopter met bluszak om de boel onder controle te krijgen. Even verderop zien we de brandweer en de nationale garde staan. Ze zien er erg ontspannen uit, dus het zal wel loslopen. De brand is echter wel erg dichtbij huizen. Ik zou niet erg op mijn gemak zijn als ik daar woonde. Vandaag gaan we niet staan kijken. We kunnen de helicopter ook niet zien landen en laden, dat gebeurt aan de andere kant van de berg. De rivier aan deze kant is heel ondiep en kan daarvoor niet gebruikt worden.


Ons geweldige navigatiesysteem stuurt ons in eerste instantie weer de verkeerde berg op en wil ons dan via een met hekken afgesloten weggetje in laten slaan om bij ons hotel te komen. Dat feest gaat niet door. We hebben even een leuk uitzicht gehad op de berg, maar dit is niet de juiste route. Terug naar de "grote" weg en door blijven rijden tot we wel goed zitten en dat is een eindje verder.

We slapen vannacht in het Sirdal Hoyfjellshotell (de eerste o is er zo een met een streepje erdoor) en dat is in de winter een skihotel. Dat is binnen ook wel overal aan te zien. De hele aankleding is er zo eentje van hier kan je als olifant doorheen denderen zonder schade aan te richten en vooral met natte sneeuwschoenen geen vlekken in het tapijt achterlaten en met je ski's geen schade aanrichten bij het transport. Met andere woorden het is een beetje verlopen en heeft zijn beste tijd gehad.

We krijgen een kamer op de eerste verdieping en een eindje lopen vanaf de receptie. Het is best warm in de kamer dus we gooien als eerste maar meteen het raam wagenwijd open. Op een gegeven moment begint het te donderen en bliksemen en dan begint het te stortregenen. Het komt echt met bakken uit de hemel vallen. Daar zullen ze hier heel erg blij mee zijn denk ik zo. Als het even droog is, gaan we een rondje om het hotel doen. Maar als we goed en wel op de weg die naar boven de berg op voert staan, begint het weer te druppelen. We zijn echt net op tijd weer terug in het hotel als de sluizen weer open worden gezet. Rondje door het hotel dan maar (het is erg lang, dus je kunt er een eindje in lopen) en weer terug naar de kamer en het verslag tikken.

Nu even kijken of ik het online krijg. De verslagen van voorgaande dagen worden later uitgewerkt en geüpload.