Cruisen

Het wordt 's nachts niet echt donker hier, meer een soort lichte schemering en met de gordijnen die niet helemaal afsluiten is dat best nog wel lastig. Neem daar een stuiterbed bij en je hebt een kort nachtje en we zijn dus behoorlijk gaar als de wekker gaat. Het bed is echt dramatisch. Ik werd rond 5 uur wakker en stond even op en het leek wel alsof ik hele tijd op water gezeten had. Ik had gewoon zeebenen pfff
Gelukkig is de douche weer fijn en helpt een beetje bij het wakker worden.

Het ontbijt is weer standaard. Niets mis mee, maar geen luxe. Kurt maakt nog een lekkere wafel voor ons. Dat hoort uiteraard bij een Noors ontbijt, lunch, diner, picknick, 4-uurtje, bezopen thuiskomen, eigenlijk altijd dus. Het brood is ook weer super. Lekker vers en zelf snijden. Een gebakken eitje met een klein stukje bacon erbij en een glas echt Hardanger appelsap. Prima te doen.

Na het ontbijt terug naar de kamer en de tassen inpakken en dan snel uitchecken en op weg naar Lysebotn. In Lysebotn pakken we een veerboot naar Lauvvik en deze vertrek om 12 uur. Het is inmiddels 10 uur en ik kan nergens vinden hoe laat we er moeten zijn, dus beter te vroeg dan te laat. Het is nog een uur rijden dus geen tijd om te verliezen :)

De weg naar Lysebotn staat in de Michelin gids aangegeven als mooi en krijgt 1 ster. Nu we het gereden hebben, mogen dat er rustig 3 zijn. Damn wat is die route gaaf zeg! We rijden langs een meer en slaan dan af naar een klein weggetje. Daar rijden we nog wat verder omhoog en overal om ons heen zien we rotsen en meertjes en hier en daar nog stukjes sneeuw. We zitten op zo'n kilometer hoogte en op sommige plekken kan de zon niet komen. Het is echt zooooo geweldig daar boven, niet normaal. De weg is erg uitdagend en smal en kronkelt zich langs de hellingen waar er een beetje plek is.

We zitten enorm te genieten, maar er zijn wel bloedirritante tegeliggers. Mensen die geen idee hebben hoe breed hun voertuig (lees camper) is en ook totaal geen behoefte hebben om een beetje uit te wijken. Zeker niet als zij aan de binnenkant van de weg zitten en wij gewoon een lullig klein afgrondje van een paar honderd meter naast ons hebben. Ach ja, als je klotebus er maar komt he. Echt waar, die campers modelletje stadsbus zouden verboden moeten zijn op dit soort wegen, of de bestuurders zou een lesje anticiperen gegeven moeten worden. Als er een uitwijkplek aan jouw kant is, rij daar dan niet voorbij om vervolgens de tegemoetkomende personenauto met een stalen rotkop van de berg af te willen duwen! Echt.. frustratie!! We kwamen ook een ander stel tegen die geen zin had om de rechterwielen in het zand naast de weg te rijden en tja, wij moesten maar achteruit de helling afrijden want zij konden geen kant op. En verdomd, we zijn ervoorbij en wat zat er een meter of 10 achter hen? Juist, zo'n uitwijkplek. Maarja, het is natuurlijk makkelijker om iemand anders zichzelf een berg af te laten rijden. Ze zwaaiden vriendelijk toen ze passeerden, wij niet dus. Ze kregen nog net niet de middelvinger! Als je niet op smalle wegen durft te rijden, doe het dan gewoon niet!

Goed, even wat frustratie kwijt en we gaan weer verder. Hier en daar zetten we de auto een beetje aan de kant als daar plek voor is en maken een paar foto's. Het is gewoon onwerkelijk mooi. We zitten boven de boomgrens en eigenlijk is alles kaal en onherbergzaam en net dat maakt het zo mooi. Als we boven Lysebotn komen, moeten we zo'n kilometer naar beneden en dat doen we met haarspeldbochten. Echte krengen van bochten, ze zijn smal, scherp en dalen als een malle. We komen nog een vrachtwagentje tegen, maar dat loopt gelukkig goed af.

Een van de haarspeldbochten is gewoon in een tunnel, heel bizar! Hier is de weg echt heel erg smal, meer 1 baans. Door de ruwe rotswanden links en rechts lijkt alles nog een stuk smaller. We rijden de tunnel in en zien niemand, dus maar vlug doorrijden en hopen dat we niemand tegenkomen. Bij de bocht gaan we heeeeel voorzichtig verder. Het is een haarspeld om een rotswand heen, dus je hebt echt geen idee wat er aan de andere kant rijdt of staat. Gelukkig is hier de weg ook leeg, dus weer gas er op en zo snel mogelijk de tunnel uit!

Na deze enerverende rit komen we in het kleine gehucht Lysebotn en voegen we achterin de rij met voertuigen die al staat te wachten. We stappen uit en lopen op ons gemak naar het kleine toeristenkantoortje wat er staat om te vragen of we nog wat moeten doen om in te checken, maar dit blijkt niet het geval te zijn; gewoon wachten. Daat gaan we dan maar doen. Er zijn 2 pokéstops, dus we kunnen pokémon vangen en een beetje rond kijken. Uiteindelijk vinden we een bankje in de schaduw met een mooi uitzicht op het fjord.

Het Lysefjord ligt echt ingeklemd tussen de bergen. Aan alle kanten rijzen de bergwanden bijna loodrecht omhoog. Het is erg indrukwekkend om te zien. Normaal gesproken zou de ferry er rond 11:30 moeten zijn, maar hij laat even op zich wachten. Maakt ook niet uit, wij hebben geen haast. Als we hem aan zien komen, maak ik nog een snelle sanitaire stop bij de hier in Noorwegen altijd en overal aanwezig zijnde toiletten, en lopen we naar onze auto.

Het hele de boot oprijden principe gaat volgens een principe wat wij niet helemaal hebben kunnen ontcijferen. Een aantal medewerkers van de ferry lopen langs de rij en kijken wat er allemaal staat. Dan wordt ons gevraagd waar we naar toe gaan. De ferry heeft meerdere stops namelijk. Wij gaan naar Lauvvik, de eindbestemming. De meneer krabbelt een L en D op een geeltje en plakt dat op onze voorruit. Ok, zo kan het ook en het werkt ook prima.

Voor ons staat een Duits Westfalia campertje en ze hebben geen reservering. We kijken toe hoe ze het erg benauwd hebben of ze wel of niet mee kunnen. Er is maar een beperkt aantal plekken voor voertuigen op de boot en er staat wel een rijtje. Na een 20 minuten krijgen ze het verlossende woord dat ze ook mee mogen en dat ze aan mogen sluiten. Dan volgt er een soort stoelendans om iedereen in de juiste volgorde en een beetje op grootte in de boot te krijgen. Het is echt niet breed ook. We moeten met 3 auto's naast elkaar parkeren en Kurt moet nog een stukje terug rijden want anders kan ik niet uitstappen. Maar dan staan we ook op de boot en klimmen we naar boven naar het dek om daar een plekje te zoeken.

We hebben bewust voor de fjord cruise gekozen in plaats van de standaard veerboot. Het duurt wel een stukje langer, maar de boot vaart met een rustig tempo langs de mooie plekjes en er wordt uitleg gegeven wat er te zien is. Beneden in de boot is ook een kafetaria (op zijn Noors) waar happies en drankies te krijgen zijn. We pakken een plastic kuipstoeltje en gaan langs de railing zitten waarvan wij denken dat het de voorkant van het schip is. Zodra we wegvaren blijkt dit dus de achterkant te zijn, maar ach, het geeft ook niet. We zien alsnog alles en kunnen er zo wat langer van genieten.

Het eerste hoogtepunt is Kjerag en de Kjeragbolten. Dit is een enorme kei die vastgeklemd zit tussen 2 pieken. Van waar wij varen lijkt het een klein kiezelsteentje en de mensen die er op staan zijn net miertjes. Het is leuk om van het uitzicht te genieten en ondertussen wat achtergrondinformatie bij alles te krijgen.

Op de hellingen langs het fjord staan hier en daar verlaten boerderijen en af en toe is er een klein gehuchtje gebouwd op een wat minder steil stukje van de fjord. Al deze plaatsen zijn slechts per boot bereikbaar, er gaan geen wegen naar toe en een wandeltocht is zeer zwaar en zou een dag duren en dan ben je nog maar bij de dichtsbijzijnde weg. Mensen moeten echt van de afzondering houden hier. Het Lysefjord heeft 4 maanden per jaar geen zonlicht en ook vandaag valt de zon erg mee. De weg naar Lysebotn is tijdens de wintermaanden afgesloten en het fjord kan dichtvriezen waardoor je alleen nog schaatsend weg kunt of gewoon compleet afgesloten bent van de rest van de wereld.

Het is een beetje heiïg en bewolkt, maar dat maakt het uizicht alleen maar mooier. Af en toe speelt de zon met de rotsen en laat de kleuren mooi uitkomen en met de mist ziet het er allemaal erg sprookjesachtig uit. Op het geluid van de boot na is het ook compleet stil in het fjord.

Een eindje verder komen we onder de preekstoel door. Dit is een uitstekende rots van 25 bij 25 meter boven aan de rotswand. Hij hangt bijna helemaal vrij boven het fjord. Er trekken dagelijks honderden mensen de berg op om, na een wandeling van ruim 2 uur, hier met knikkende knietjes op de rand van het dak van dit gedeelte van de wereld te staan. Het is een van de beroemdste attracties van Noorwegen en wij wilden het ook heel graag zien, maar de beklimming is, in ieder geval voor mij, te zwaar. Dus de boot is het enige andere alternatief. Onze boot draait zo bij dat iedereen het goed kan zien en ik ben dik tevreden met onze keuze voor deze ferry ten opzichte van de standaard. Dan zouden we waarschijnlijk geen tijd hebben gehad om iets te zien want dan was je er alweer voorbij.

Ik begin wel trek te krijgen en Kurt ook wel, dus ik ga eens op verkenningstocht naar dat Kafetaria. Dit blijkt helemaal beneden in de boot te zitten. Dus alle trappetjes af en dan in een ruimte waar tafels en banken staan, zit een klein keukentje met een toonbankje ervoor. Het ziet er allemaal wel erg lekker uit. Vers gebak en koekjes en in een kamertje ernaast zie ik een man druk pannenkoeken staan bakken. Het waait alleen best wel boven waar wij zitten, dus pannenkoeken lijkt me geen goed idee. Ik ga dus maar voor de hot dogs. Deze zijn 59 Kroon per stuk, ruim 6 euro dus. Ach ja, het is vakantie en ik heb trek. We gaan het maar niet meer over de idiote prijzen hebben hier dus. Ik pak de hotdogs vol met ketchup, mayo en mosterd en gooi er nog wat gebakken uitjes over. Als ik er, bovengekomen, mijn tanden in zet, blijkt het een hot dog gevuld met kaas te zijn en hij is heel erg lekker. Gelukkig betaal je hier dus weliswaar veel geld voor dingen, maar ze smaken tenminste erg goed.
We varen met de boot nog tot bijna aan de bergwand om een grot te bekijken. Het scheelt echt maar een paar meter. Daaraan kun je ook wel zien hoe recht de rotsen hier naar beneden gaan. Het fjord zelf is ruim 400 meter diep op het diepste punt dus tja..
We varen onder een brug door en langs idyllische eilanden en komen dan bij Forsand uit. Hier opent het fjord zich en je kunt kilometers ver kijken in elke richting. Wat je ziet zijn zee armen en hoge rotsen. Het is adembenemend! We zijn net tegelijk met de fast ferry bij Forsand. De fastferry gaat voor, dus we kijken hoe dat allemaal in zijn werk gaat voordat wij aan de beurt zijn. In Forsand rijden er mensen van de boot en komen er weer een paar bij. Er komt nog een camper aangesjeest net op het moment dat de kabels gelost zijn. Helaas pindakaas!

We varen nog een eindje over deze enorme vlakte met water naar Lauvvik en daar is onze cruise ten einde. Uitschepen gaat hier als een razende en binnen no time rijden we richting Stavanger.

We gaan nog 1 stopje maken vandaag en dat is niet al te ver van ons hotel. We bezoeken 3 grote stenen zwaarden. Op de foto's zag het er alleen wat indrukwekkender uit. Het zijn enorme zwaarden, maar wij dachten dat ze ergens op een berg lagen en het blijkt dat ze naast een strandje liggen. Maar goed, dat maakt ze dan wel weer makkelijk toegankelijk. We kijken er even wat rond en besluiten dan nog een wandeling te maken langs het water. Er loopt een leuk pad vanaf het strand en het is even een aangenaam benenstrek momentje.

Vervolgens is het tijd om richting hotel te gaan en we stellen het navigatiesysteem weer in. We zitten vlak bij het vliegveld, dus heel lastig zou het niet moeten zijn. Daar hebben we weer wat te vroeg gejuigd. Blijkbaar is de weg aangepast en is het navigatiesysteem in een auto uit 2018 dus alweer verouderd. Er is geen weg maar naar het hotel. We rijden er langs en hebben een klein paarse krokodil momentje. Gelukkig kunnen we even verder via een rotonde en een andere weg alsnog in de buurt komen en vinden we de weg naar ons hotel.

We hebben een fijne kamer, alleen wel weer een stuiterbed. Mocht je je afvragen wat dat is. Dat is dus zo'n bed waar de vering zo hyper van is dat als je bedpartner zich omdraait, jij bijna buiten het bed ligt. Iedere beweging golft door het bed zeg maar. Wij vinden dat een iets minder geslaagd bed om eerlijk te zijn. Maar goed, we hebben het er maar mee te doen en het is maar voor een paar uurtjes. Morgen nemen we de boot naar Bergen en we moeten om 6 uur 's ochtends inchecken. Gelukkig is het maar een groot kwartier rijden vanaf het hotel. Maar je wilt toch liever te vroeg dan te laat bij de boot zijn. Dus uiterlijk 5:30 proberen we hier weg te rijden. Dat is dus heeeeel vroeg ons nest weer uit. Vandaar dat ik ook vroeg begonnen was aan dit verslag, maar het is ondertussen ook alweer 20:50.. Hoog tijd om er een eindje aan te maken hier en dit online te zetten en zelf offline te gaan.

Tot morgen (hopelijk) weer!