Dagje naar het circus

Even voor 6 uur word ik wakker. De wekker is nog niet afgelopen, maar slapen lukt niet echt meer. We zitten al aardig in het ritme hier in Florida na 2 dagen rustig wennen. Dus dan is 6 uur niet echt heel erg vroeg om wakker te worden op vakantie ;)

Vandaag vertrekken Kurt en ik op onze rondrit door het zuiden van Florida, dus hup douchen en aankleden en ontbijten dus! Mja, het gaat toch allemaal wat langzamer dan ik in gedachten heb. De douche in onze badkamer bijvoorbeeld, die voelt wel lekker zo 's ochtends. Dat bakje fruit loops is ook lekker. We moeten nog lootjes trekken voor SinterKerst en dan nog een kop koffie en een bagel. Nog even wat babbelen met de rest van de familie en je bent zo 2 uur verder.

We weten ons uiteindelijk los te weken en we zijn op weg. GPS ingesteld voor Sarasota, de eerste stop van onze reis. Vandaag gaan we de wereld van het circus induiken. Het Ringling Museum staat op de planning!

Het is 2 uur rijden van Kissimmee naar Sarasota en het zou niet al te lastig moeten zijn, volgens de kaart. De navigatie wijst ons netjes de weg en we tuffen vrolijk babbelend over de weg tot we bij Champion's Gate zijn. Dit ziet er leuk uit zeg! We rijden over palmen omzoomde lanen en onder grote poorten door. Je waant je zo in een of andere film. Volgens de gps is het steeds maar rechtdoor en bij een kruising zien we rechtdoor een grote bouwplaats.

Er rijden wel auto's in en uit, dus misschien is er een stuk weg opgebroken en moeten we een eindje daar doorheen? Nja, we wagen het er gewoon op en rijden de bouwplaats op. Ons kleine Nissan Verso'tje weert zich kranig in de zandbak en valt compleet in het niet tussen alle jeeps en 4x4 voertuigen en we voelen ons net een miertje als de kiepauto's met ladingen zand en stenen voorbij dreunen.

Niemand houdt ons tegen, dus we blijven gewoon rijden, tot de gps ineens zegt dat we midden in het water rijden... Uh.. Sorry? Foutje? Nja, dat idee hadden we al. Dus als de sporen zo die worden dat we er onmogelijk nog door kunnen rijden met ons notendopje, draaien we maar om en rijden terug. Blijkbaar hadden we toch een afslag moeten nemen en had de gps die even gemist. Ach ja, dit was ook spannend hahaha

Terug om de route is het weer rond ons loeren hoe het er hier allemaal uit ziet. We rijden echt midden door het moeras. Links en rechts staan plassen water met een soort mangrove begroeing en de nodige soorten palmbomen. Het doet allemaal erg tropisch en bijzonder aan, maar om het echt mooi te noemen.. nee, dat nou ook weer niet.

We tuffen vrolijk voort en zijn in opperbeste stemming tot we ineens een steentje aan zien zeilen. Pets!!! Krak!!! Ja hoor, uiteraard! Een ster in de voorruit! Past wel een beetje in het thema van deze vakantie. Er moet bij elke etappe wel wat mis gaan :( Gelukkig is het een klein sterretje en zit hij in de rechter onderhoek van de ruit en niet het zicht. We houden hem even in de gaten op doorscheuren dus.

Verder gebeurt er weinig spannends onderweg en na een uur of 2 komen we aan bij onze bestemming. We zetten de auto neer op de parkeerplaats en gaan snel naar binnen. Het museum opent al om half 10 en is maar tot 5 uur open en als we aankomen is het al half 11 geweest.

Als we binnenkomen worden we begroet door een host die ons aanraadt om alleen de art gallery te doen en de tuinen. Dat is immers gratis en voor de rest moet je 25 dollar p/p betalen en je zou er toch geen tijd voor hebben op 1 dag. We besluiten toch gewoon alles te gaan doen, wij zijn erg goed in het "prop-alles-in-1-dag" principe, dus we wagen het er op.
Bij de kassa krijgen we een mooi groen armbandje om dat ons overal toegang geeft en we're good to go!

De familie Ringling was een succesvolle circusfamilie en John Ringling en zijn vrouw Mable bezaten een prachtig stukje grond in Sarasota waar ze hun winterverblijf op hebben laten bouwenn; het Cà d'Zan (huis van Jan in Venetiaans dialect) Dit optrekje is uitgevoerd in terracotta, marmer en andere luxe materialen en ziet eruit als een Italiaans palazzo. Naast het huis is er ook nog een kunstgallerij en een circusmuseum.

We beginnen bij de kunstgallerij en we lopen door de enorme tuin, die als een park aangelegd is, richting de gallerij. We komen onderweg nog diverse vogels en schildpadden tegen. Het is hier in Florida echt ideaal om beestjes te spotten!

Het kunstgedeelte is ook in een palazzo vorm gebouwd en heeft 2 vleugels. De collectie is chronologisch opgebouwd en bevat voornamelijk Europese meesters, om te beginnen Rubens, er hangen ook nog werken van Tintoretto, Rembrandt, Jan Steen, Bernini, Titiaan etc. Met andere woorden, geen lullig verzamelingetje schilderijtjes. Deze mensen waren echte kenners en hadden genoeg geld om de grote meesters te kunnen betalen.

Vol verwachting beginnen we aan de de rondwandeling, maar we zijn een beetje verwend met onze bezoeken aan Rome, Praag, het Rijks, Londen etc. We hebben ondertussen van de meeste schilders de echte meesterwerken gezien en hier hangen ook wel werken van de meesters, maar toch niet de echte topstukken. Daarnaast doet het allemaal een beetje aan alsof ze heel erg hun best doen om bij de grote musea te horen en Europees over te komen, maar het lukt niet echt. Begrijp me niet verkeerd, het werk dat er hangt is echt wel de moeite, maar we hebben gewoon beter gezien helaas.

De gallerij op zichzelf is wel zeer zeker de moeite waard. De aankleding en het gebouw zijn erg mooi en ik kan de details en decoratie wel waarderen.

Helaas begin ik me tijdens het rondslenteren in de gallerij steeds minder goed te voelen. Erg duizelig en steeds meer keelpijn. Toch wat meegepikt van mijn kuchende reisgenoten denk ik. We gaan nog even over de binnenplaats van de kunstgallerij en zien daar de replica van onze favoriete fontein uit Rome: De schildpaddenfontein (fontana delle tartarughe) Het is een replica die hier tussen een twintigtal andere beelden en fonteinen staat en daardoor zijn schoonheid een beetje verliest. Hij komt toch beter tot zijn recht op de piazza Mattei in Rome vinden wij.

Na de kunstgallerij gaan we een hapje eten tussen de banyan bomen om vervolgens naar Cà d'Zan te gaan.

Het huis is met ons groene armbandje toegankelijk, maar dan alleen zelf rondlopen op de benedenverdieping. Mochten we uitleg willen hebben, dan kunnen we met een gids mee voor 5 dollar extra en als we de rest van het huis willen zien, kost dat nog eens 20 dollar p/p. Bovenop de entree van 25 dollar p/p vinden wij dat een beetje achterlijk. Wij vergapen ons wel aan de pracht en praal van de benedenverdieping en geloven de rest wel.

We betreden het huis door de serre en een dubbele, in goud geverfde, deuren. Achter deze deuren ligt een soort weelderige sprookjeswereld. Ik heb zo'n 100 foto's gemaakt van het interieur en om alles te beschrijven gaat gewoon te ver. Maar haal je een paar middeleeuwse overdadige italiaanse schilderijen voor de geest en voeg daar 1001 nacht sprookjes aan toe. Voeg daar vervolgens tientallen ramen in diverse kleuren ruitjes uitgevoerd aan toe en je hebt een soort interieur waar je in je wildste dromen niet aan gedacht kunt hebben.

Er staan een stuk of wat enorme rode fluwelen stoelen. Schitterende bureaus, mooie tapijten, statige haarden, vlaamse wandkleden en ga zo maar door. Het huis puilt uit van de weelde en je komt ogen tekort om alles te bekijken en dan vergeet je nog bijna dat de plafonds ook nog prachtig zijn.

Als een ware toerist loop ik met de camera aan mijn oog door het huis en wordt door Kurt als voor Japanner uitgemaakt.. Maar goed, je kunt wel lekker alle details terug zien als je weer thuis bent :D

Na het huis komen we op het terras dat over de zee uitkijkt. Had ik al gezegd dat het huis aan de zee ligt? Nee? Sorry, dat doet het ook nog ;) Het is het soort terras waar het heerlijk rustig is, ondanks dat er toch aardig wat mensen zijn. Het is weer helemaal in diverse soorten marmer uitgevoerd en er staan stoelen en parasols vanwaar je van het uitzicht kunt genieten.

Na het huis zijn we de geheime tuin gaan verkennen waar de graven van John en Mable zijn. Vervolgens door naar de Rozentuin waar het echt zalig rook naar de diverse rozen die in bloei stonden. Dat is wel het voordeel van het klimaat hier!

Als laatste bezoeken we het circus museum. Dit leek ons het minst interessant omdat we om heel eerlijk te zijn beiden niet echt iets met circussen hebben. Groot was onze verbazing dan ook dat dit eigenlijk de meest interessante onderdelen waren van het bezoek.

In een van de ruimtes stond de treinwagon waarin de Ringlings door het land reisden en dit was echt een hotelletje op wielen! In een ander gedeelte was een diorama gemaakt met een overzicht van hoe groot en uitgebreid een circus in die tijd wel niet wat. Pas op dat moment beseften we hoe bijzonder een Amerikaans circus vroeger was.

Even wat getallen: De grote tent kon 15.000 mensen aan. Er deden 500 artiesten mee. De Zeeolifant at 75 kilo vis per dag en er waren 150 wagons nodig om het circus van a naar b te vervoeren.

Als het circus dus ergens neerstreek, ontstond er een complete stad. Eettenten, dierententen, smeden, kappers, ziekenhuis etc etc etc Het was er allemaal. Echt ongelooflijk om te zien en jammer dat we daar niet zelf bij hebben kunnen zijn. Goed te begrijpen waarom vroeger de hele stad uitliep om het circus te zien.

Na het Ringling ben ik wel redelijk versleten en Kurt vind het ook wel mooi geweest, dus op naar ons overnachtingsplekje. Dat is 5 minuten rijden bij La Quinta Inn.

Inchecken gaat lekker makkelijk en we hebben een mooie ruime kamer op de eerste verdieping. Prima geregeld dus. Ons avondeten komt bij de Subway vandaan. Die zit erg handig naast het motel :D

Morgen gaan we door naar Homestead en onderweg gaan we Shark Valley Visitor Center doen en misschien ook 10.000 islands als we vroeg genoeg weg zijn ;)

Nu lekker bedje in en slapen. Tot morgen!