Ik ben een heel klein visje in een zee vol kleur!

Vandaag geen wekker want vandaag doen we niets. He Le Maal NIETS! We gaan pas tegen 10 uur naar het ontbijt en vandaag krijgen we zowaar een tafel aangewezen, koffie en de hele santekraam. Ze hebben hier zowaar eggs Benedict! We nemen allebei dus een bordje eggs benedict en zijn aangenaam verrast door de smaak, niet door de hoeveelheid. Ze hadden er wat meer toast bij mogen geven wat ons betreft en dan was het mooi geweest.

Na het ontbijt is het terug naar de bungalow en het rondhangen kan beginnen. Zelf neem ik plaats op het overdekte zitgedeelte van ons terras. Daar is het heerlijk en goed uit te houden in de schaduw. Ik heb mijn boek uitgelezen en Kurt is gaan snorkelen. Kurt is de hele lagune voor ons resort afgezwommen. Er zit hier onwijs veel vis en ook veel roggen. Hij heeft er meerdere gespot gisteren.

In de middag is het weer verslagtijd en tik ik mijn verslagen uit, daarna ga ik ook mee snorkelen.

We gaan nu zonder flippers, maar met onze rifschoentjes aan en lopen door de lagune richting de motu aan de overkant. Het is absoluut niet diep en in het eerste gedeelte komen we weinig bijzondere visjes tegen. Als we in de buurt van de andere motu komen, komt daar ineens verandering in. Hier stikt het van de vissen. Van roggen tot naaldvissen en koraalduivels. We worden gestalkt door de naaldvissen en bestookt door een grijs visje met een roze, blauw, paars en gele kop. Hij zwemt om onze benen heen en is totaal niet bang met zijn paar centimeter. Misschien de stoerste vis van het rif, of hij is gewend om gevoerd te worden.

We drijven rond en vergapen ons aan de kleurrijke onderwaterwereld. Hier vind ik het ook leuk om te snorkelen, hier heb je de ruimte en knal je niet bij elke beweging tegen een stuk koraal aan of een zee egel. Het enige waar je voor uit moet kijken zijn de steen- en koraalduivels. Die kun je bijna niet zien, zo goed gecamoufleerd zijn ze, maar als je ze aanraakt, ben je niet blij. Verder is het oppassen dat je niet op een zeekomkommer stapt, dat is ook zo sneu voor die beesten.

Ik ben zwaar onder de indruk van de kleurenpracht hier. We zwemmen achter een paar papegaaivissen aan en zien de meest bizarre kleurencombinaties en patronen voorbij komen. Echt wauw! Op de terugweg komen we nog langs een zeewierveld waar een school grote vissen met alle kleuren van de regenboog aan het "grazen" is.

Terwijl we in zee zijn, krijgen we een paar regenbuitjes op ons dak, maar dat boeit niet echt, je bent toch al nat en onder water merk je er niets van. Tegen zonsondergang gaan we terug naar onze bungalow omdat de stroming koud water begint mee te voeren en dat is toch een stuk minder prettig zwemmen.

Terug in de bungalow is het douchen en naar de bar om de verslagen etc op internet te zetten. We willen nog een cocktail drinken ook, maar er komt geen bediening bij ons vandaag. Er blijkt ook een buffet en optreden aan de gang te zijn. We wisten daar niets vanaf, het stond nergens en we hebben geen flyer gekregen ofzo. Om eerlijk te zijn hebben we er een beetje ernstig de balen van. Voor een 5 sterren resort werkt het hier een beetje vreemd. Of wij missen hoe het werkt hier, maar we zien veel verbeterpunten. We krijgen geen cocktails en als er nog een stel straalbezopen Fransen naast ons gaan zitten lallen, is voor ons de maat vol. Wij gaan terug naar onze bungalow. De show en het buffet kunnen stikken, het is dan ook al tegen half 9. Hadden we het geweten, dan waren we vermoedelijk wel geweest.

In onze bungalow wagen we ons weer aan de roomservice. Die vertelt ons dat er een buffet gaande is en dat we daar gebruik van kunnen maken. Uh, ja, dat hebben we inmiddels door, maar dat willen we dus niet. Ze moet even overleggen en belt ons zo weer terug. Even later gaat de telefoon en we mogen toch bestellen. Dat is maar goed ook, want ondertussen had ik mijn denkbeeldige oorlogskleuren al opgesmeerd en was ik klaar om de general manager te spreken te vragen. We bestellen 2 maal een cheeseburger met friet en Kurt neemt een biertje en ik een Sprite.

De hamburgers komen vrij vlot en we zijn redelijk voorzichtig bij het optillen van de cloches. Het blijkt een bord vol te zijn. De hamburger zelf is normaal van formaat, maar het broodje is enorm en het verdere beleg is lekker. De frietjes zijn ook goed en de Sprite en het bier smaken goed. Ik krijg mijn bord weer voor geen meter leeg, dus Kurt eet de laatste hap van mijn burger en er gaan frietjes terug. Als ze terugkomt voor de lege borden, heeft ze nog een nieuw flesje bier en Sprite mee. Dan maar zo het verblijf hier aftoasten.

Overigens hebben we gisteren het flesje droge ananaswijn opgemaakt. IK vond het dus echt niet te zuipen en Kurt vond het redelijk te doen. Hij heeft het dus soldaat mogen maken. De smaak begint licht zoutig en heeft een enorm droge afdronk met een hint van ananas. Ik denk dat ik beter de zoete variant had kunnen nemen. DIt was echt niet mijn ding.

We krijgen ook nog bezoek van de schoonmaakmevrouw die onze kamer nachtklaar kwam maken. Dat hoefde ze van ons niet te doen, dus we krijgen alleen de flesjes water en een afscheidscadeautje. We krijgen een glazen potje met daarin een vanillepeul. Kijk, dat is dan wel weer een 5 sterren dingetje. Erbij zit een kaartje waar een verhaaltje opstaat met onze namen er in verwerkt. We worden morgen om 3 uur opgehaald om naar Raiatea te gaan en door te vliegen naar Bora Bora. We mogen tot half 3 in onze kamer blijven en het personeel wenst ons alle het goede en bedankt ons voor ons bezoek. Yup.. zucht..

Na nog visjes en sterren gekeken te hebben, rollen we ons bed weer in en proberen we te slapen. Er is echter een erg bizar geluid. Het lijkt op een soort kwakende kikker of iets dergelijks en het werkt ernstig op mijn zenuwen. Met een zaklamp speuren we de hele bungalow af en Kurt klimt overal op om op de balken te kijken. We vinden niets en als het licht aan is, horen we ook niets. Zodra we echter weer in bed liggen met het licht uit, komt het geluid weer ergens anders vandaan en ik erger me dood. Niet dat ik bang ben voor beestjes ofzo (Er zijn hier geen enge beesten op de eilanden) maar het is gewoon zwaar irritant. Ik zoek de oordopjes dus maar weer eens op en daarna val ik ook vlot in slaap.

Vanmorgen ben ik rond een uur of 6 alweer wakker en in slaap vallen lukt niet echt meer. Dus sla mijn pareo om en ga buiten visjes kijken en wat rondhangen. Het zonnetje komt al vlot weer tevoorschijn, dus ik ben weer verbannen naar de schaduwhoekjes helaas, maar vandaar kan ik ook over de lagune uitkijken. Heerlijk rustig zo vroeg. Tegen een uur of 9 gaan we uiteindelijk ontbijten, weer met eggs Benedict uiteraard.

Na het ontbijt is het terug naar de bungalow en begint het feestje van het koffers inpakken weer. Het lijkt mij deze keer makkelijker af te gaan. Bijna al mijn kleding zit toch al in de wastas. Ik heb bijna alleen nog maar koud weer kleding over. Die is mee voor op Rapa Nui, maar daar was het warmer dan voorspeld, dus een beetje zinloze bagage achteraf gezien.

We hebben nu zo'n beetje alles ingepakt en het is 10 voor 12. Nog een kleine 3 uur genieten van het uitzicht en dan gaan we door naar Bora Bora. Het was kort hier op Taha'a, maar wat mij betreft ook wel weer genoeg. Ik ben geen 5 sterren resort meisje. Gelukkig zitten we op Bora Bora " gewoon" weer in een 4 sterren resort hihi