Laatste rondje Bath

Vanmorgen is het weer rustig opstarten met toast en koffie en een eitje. Ik sta braaf de verwachting van de eigenaar waar te maken en mijn Nederlandse gewoonte van het gebruik van een eierkoker uit te oefenen. En na het ontbijt is het verder tikken aan mijn verslag van gisteren. Nog een flink kluifje, maar goed het is af. Daarna lekker douchen en me weer insmeren met zonnebrand.. yugh! Het voelt toch echt alsof je je huid dicht smeert met plastic ofzo en ik zweet me rot met dat spul op. Het is een noodzakelijk kwaad want zonder overleeft mijn huidje het niet.

Vandaag staan er 2 musea op de planning die we met het combi kaartje van gisteren nog kunnen bezoeken. Als eerst gaan we naar het Bath Architecture museum. Hier zijn we gisteren bijna langs gelopen toen we richting fashion museum gingen. Het ligt aan de Paragon en vandaag wandelen we daar weer via een andere route naar toe. Je moet de boel een beetje spannend houden hé..

Paragon blijft een indrukwekkende straat en dankzij het museum weten we nu dat deze huizen zowaar 6 verdiepingen hadden. Ze zijn tegen de heuvel opgebouwd dus beneden het straatniveau waar we staan zitten nog 2 verdiepingen en daarboven 4 verdiepingen en een zolder. Als je weet dat ze fan waren van hoge plafonds, weet je dus dat dit serieus hoge gebouwen zijn. Het waren allemaal zogenaamde town houses. Huizen van welgestelde mensen die op hun landhuis ergens op een landgoed woonden en hier tussen september en februari kwamen om te kuren en te genieten van de warme baden.

Bij ons zouden deze town houses appartementencomplexen zijn met elke verdieping 1 of 2 appartementen. Hier zijn deze gebouwen nog steeds gewoon woonhuizen en zitten er maar op een paar plekken bedrijven in. Niet zoals in steden als Amsterdam waar alles overgenomen is door advocatenkantoren en dergelijke. Een standaard town house kost rond de 1,5 miljoen pond. Eentje die op een top locatie staat kost dan weer minimaal 4 miljoen. Huizen hier in Bath en omgeving zijn sowieso heel duur. Zelfs nieuwbouw appartementen gaan richting de 1 miljoen en zijn niet bepaald groot ofzo.

Het Bath Architecture museum zit in een voormalige kerk en we zijn volgens mij de eerste bezoekers vandaag. Ze gaan pas open om 1 uur en het is iets na 1 als we aankomen. We krijgen een uitleg van het museum en de film wordt voor ons opgestart. Het blijkt een video over Bath te zijn die waarschijnlijk in de jaren 80 opgenomen is aan de kleding te zien. We proppen onszelf netjes op een stoeltje tussen de rest van wat daar allemaal staat en kijken de film. Daarna gaan we het museum verkennen.

Het museum doet nogal kneuterig aan. Het is 1 ruimte met daarin langs de wanden verschillende dingen uitgelegd over de typische Georgian bouwstijl en wat daar allemaal bij komt kijken. Er zijn steeds hoekjes gemaakt door schotten of vitrines dwars te plaatsen en we bekijken prospectus gidsen waaruit mensen standaard decoraties en gevels konden kiezen voor huizen. Er liggen gereedschappen van de architecten. Weer een ander blokje legt uit hoe de stenen gehouwen werden en verwerkt en zo gaat het door. Het is allemaal een beetje primitief en rommelig, maar het is wel interessant.

Achterin staat een enorme maquette van Bath uit de Georgian tijd met daarop alles wat toen gebouwd is. Helaas doen niet alle lichten het meer en ze vragen donaties om dit te fixen. Het is goed te zien dat de Town Houses allemaal in parken gebouwd zijn. De mensen moesten natuurlijk niet het idee hebben dat ze in een stad waren. Elk huis moest uitkijken op groen en weidse vistas. Tegenwoordig zijn er nog steeds heel veel grasvelden, parkjes en parken in Bath, maar een en ander is wel een beetje verder opgevuld.

Ik vond het stukje rond behang maken wel interessant. Daar werden stempels getoond en de verschillende materialen die erbij kwamen kijken. Er staan ook doosjes met ingrediënten om verf te maken en de dingen waar men kleur voor verf uit maakte zoals diverse mineralen en planten.

Na dit museum gaan we door naar het volgende en dat is het Herschel Museum of Astrology. Dit museum ligt weer aan de andere kant van het centrum, dus een eindje banjeren. We lopen een beetje kris kras door de straten richting het museum. Nieuwe straten bekijken en niet de meest handige route, dus we doen er wat langer over. Het is warm en plakkerig weer, dus het zweet drupt weer overal langs. Maar goed, we kunnen er weinig aan doen, dus we doen het er maar mee.

Het Herschel museum is gevestigd in het huis waar William Herschel en zijn zus Caroline gewoond hebben. Beiden waren musicus, maar hadden als hobby astronomie. Herschel was niet tevreden met de telescopen die beschikbaar waren en ging zelf telescopen maken. Hij maakte zelf de spiegels, buizen en lenzen en niet bepaald onverdienstelijk. Terwijl hij de elite muziek- en zangles gaf en optrad als componist en muzikant deed hij al hobby'end de ontdekking van de planeet Uranus. Hij ontdekte dat we in de Melkweg dobberen als planeet en dat dit een platte schijf is met de zon als onderdeel. Hij ontdekte ook infrarood door met een prisma licht te breken en met een thermometer de temperatuur van de verschillende kleuren te meten. Tot zijn verbazing was de temperatuur voorbij rood het hoogst, dus infra rood. Hij was eigenlijk op zoek naar de beste kleur voor een lens om naar een zonsverduistering te kijken. Zijn zus Caroline hielp hem overal bij en werd zelf de eerste betaalde vrouwelijke astronoom. Samen hebben ze honderden sterren en hemellichamen ontdekt.

We kijken in de kelder van het huis naar een film over het leven van William en Caroline. Helaas is de commentaarstem er eentje van een Brit die spreekt alsof hij iets te diep in het glaasje gekeken heeft. Ik heb de grootste moeite om te verstaan wat hij zegt. De film is verder prima te doen maar wel een beetje kort door de bocht. Ze vergeten te vertellen dat William ook getrouwd was en kinderen heeft en dat zijn zoon zijn werk voortgezet heeft als astronoom. Door de film leek het net alsof William en Caroline beiden vrijgezel waren.

Beneden zijn ook de keuken te zien en de schuur waar lenzen en telescopen gemaakt werden. Door een glazen schuifdeur kun je naar de tuin waar hij Uranus ontdekt heeft. De tuin staat vol met mooie bloemen en via een pad kun je naar een prieel achterin de tuin waar het best lekker zitten is.

We gaan terug naar binnen en nemen de trap weer omhoog naar de begane grond. Hier staat een 7 foot telescoop van de hand van Herschel en er is de eetkamer om te bekijken. Op de eerste verdieping is de muziekkamer en staan allerlei dingetjes die van Caroline waren. Het is wel leuk om dit huis te vergelijken met het enorme huis van gisteren. Ook dit huis is zeker geen standaard huis voor de gewone mens, maar het komt wat dichter in de buurt van onze huidige woningen.

Na dit bezoek lopen we de straat verder door en lopen een stukje langs de Avon. We zijn richting de Avon weer omringd door een crescent, maar niet zo'n grote als de royal. Er zijn diverse van deze halve manen van huizen in Bath en stuk voor stuk ligt er, net zoals hier, een lapje groen voor. Ook hier liggen weer diverse mensen te genieten van het weer en de ontspannen sfeer.

Aan de andere kant van de Avon zien we nieuwere gebouwen en ook de bruggen zien er nieuwer uit. We komen het moderne Bath binnen zo lijkt het. We slaan maar snel een smal steegje in naar het Victoria park. Hier zijn de botanische tuinen gevestigd en daar willen we nog even gaan neuzen.

Het park is behoorlijk groot en we hebben maandag al aan de andere kant gestaan toen we tot de memorial gelopen zijn nadat we naar de crescent zijn wezen kijken. Nu gaan we er een volledige ronde omheen maken. We lopen langs een enorme speeltuin voor kiddo's. Helemaal gratis. Het lijkt wel een pretpark zoveel is er te doen. Ik wilde weer dat ik 30 jaar jonger was haha. Voorbij de speeltuin ligt ook een skate park en hangplek. Ook aan de oudere jeugd is gedacht. Wij steken door langs de visvijver en blijven langs de rand van het park lopen tot we bij de ingang van de botanische tuinen zijn.

De botanische tuinen zijn niet groot, maar wel aangenaam. Er staat een wereld aan bloemen en planten en er zijn aangename wandelpaden tussen al het moois door. We genieten van een hele mooie border die de kruidenborder genoemd wordt, maar het lijken mij niet echt kruiden, maar meer bloemensoorten. Het is in ieder geval oogstrelend en ik denk dat mijn moeder dit op het oog heeft, maar dan in het klein. Het is een wilde border. Gecultiveerd, maar niet perfect.

Even verderop is een schoolproject wat meedoet aan een wedstrijd. Het is een minituintje met alleen maar eetbare bloemen en planten. We zien rozemarijn op stam, bieslook, laurier, tijm, lavendel, rozen, erwten, zonnebloemen en wat al niet meer. Het is echt een aangenaam klein tuintje. Heel leuk gedaan!

Dan is het tijd om weer terug te banjeren. We gaan verder langs de rand van het park en proberen langs de achterkant van de royal crescent te lopen zodat we die ook kunnen zien. We komen ook langs een openbare golf course. Hier lopen gewone mensen rond om een balletje te slaan. Niets elitairs aan en het lijkt eerder een gezellig park dan een sjieke golf club, en dat moet het ook zijn.

Van de achterkant van de royal crescent kunnen we alleen aan de uiteindes wat zien omdat de rest helemaal volgebouwd is aan de achterkant. We willen graag de achterkant zien omdat alleen de voorgevel uniform is, de rest van het huis mocht geheel naar eigen inzicht gebouwd worden. De achterkanten zijn dus totaal verschillend. Er zijn diverse materialen gebruikt en de huizen lijken zelfs wel in verschillende tijdperken gebouwd te zijn. De een is uit grote blokken Bath stone (het goudgele zandsteen waar heel Bath uit opgetrokken is) en het huis ernaast is dan weer met ruwe en onregelmatige keien gebouwd en dat daarnaast met baksteen. De een is 4 verdiepingen en de volgende heeft er 5. Zo is er echt niets hetzelfde.

Onze voeten zijn het wel zat en we laten ze richting de Waitrose lopen om achter ons avondeten te gaan. We eten vanavond een Indiaas maaltijdpakket. Daar zijn ze hier in de UK goed in. Het is rijst met tikka masala, korma en bombay aloo en elk een kleine naan. Het is even puzzelen hoe de magnetron werkt, maar al snel staat de tafel vol met bakjes en kunnen we eten. We hebben nog wat pani puri van Bhavesh en Prachi meegekregen en die stoppen we vol met de rijst en curry en het is prima te eten. Als toetje zijn er kleine trifles en nog een paar frambozen.

Vanavond verder geen plannen, dus ik ben eens op tijd klaar met mijn verslag haha Kan ik mooi mijn tas inpakken want morgen gaan we door naar Ilfracombe. Ik hoop dat het weer een beetje meezit want vanmiddag hadden we al een paar druppels. Er is regen voorspeld voor de komende dagen, maar hoe erg het gaat worden moeten we nog even zien. Je leest het wel in de komende verslagen ;)