Groot, mooi en druk!!

Ik had gisteravond geen wifi meer, dus nu maar even het verslag uploaden..


Als mijn wekker gaat om 7 uur heb ik eigenlijk niet heel veel geslapen en voel me gaar. Het was een slecht nachtje, regen en veel geluiden en erg onrustig geslapen dus. Ik besluit dat ik de rijen bij musei vaticano maar voor lief neem, en draai me nog eens om. Helaas wil het slapen ook niet echt meer lukken, dus dan maar beetje wakker worden. Vroeg opstaan heeft hier overigens weinig zin als je ook nog wilt douchen, want de douche had weer kuren. Rustig aan gedaan en richting ontbijt gegaan en ondertussen al een schokkende ontdekking gedaan. Het regent dat het giet!!! En ik heb geen paraplu!!! Mja, dat gaan we straks wel oplossen, nu eerst ontbijten. Een bak cafeïne doet wonderen in de ochtend lol

Na het ontbijt leek het wel alsof het alleen maar harder is gaan regenen en ik krijg er een hard hoofd in dat het een leuke dag gaat worden. Naar boven en mijn tas inpakken en bedenken wat ik ga doen. Ik wil hoe dan ook het vaticaans museum vandaag doen, maar hoe komen we een beetje droog door de regen? Dan bedenk ik me ineens dat ik een chinese winkel gezien heb waar ze van alles verkopen op nog geen 30 meter van het hotel, dat is berenbaar hahaha Dus alles ingepakt en naar beneden. De voordeur van het hotel uitgestapt en een spurtje getrokken naar de chinese winkel en zowaar voor 3 euro heb ik een prachtig (ahum!) geruite plu en zeer content wandel ik verder naar de metro.

In de metro is het behoorlijk druk en ik wurm me ergens tussen 2 mensen op een bankje want de metro heeft ook niet begrepen hoe je rustig moet remmen en optrekken. Blijven staan is gevaarlijk als je je niet goed vast kunt houden hihi Bij halte Cipro stap ik uit en moet onwillekeurig aan het kacheltje denken van mijn ouders...

Vanaf deze halte is het het korst lopen naar het museum, alleen moet je dus wel een enorme trap op. Dat valt wat tegen dus.

Aangekomen bij het museum staat er inderdaad een enorme rij. Gelukkig geen kilometer zoals ze aangeven dat er kan staan in de reisgids. Blijkbaar zijn ze wel enorm snel want binnen een kwartier sta ik een kaartje te kopen en een audio guide te regelen. Dat is nog eens crowd control ;)

Het is wel enorm druk in het museum en met mijn slaapgebrek heb ik lange tenen. Letterlijk blijkt ook wel als het ene schoolkind na het andere over mijn voeten een zaal binnendendert. Ik tel tot 10 en probeer me niet te ergeren en baan me een weg door de miniatuur italiaantjes naar de vitrines waar ik de nummertjes van de uitgestalde zaken zoek voor op de audioguide. Ik vind het overigens jammer dat ze geen headset leveren bij het apparaatje. Ik heb een lamme arm van dat ding steeds omhoog te houden en ik vind het relaxter rondlopen met zo'n ding op m'n kop.

Maar goed, we beginnen ff bij het begin. Ik had in de reisgidsen gelezen dat er verschillende routes zijn door de musea en dat je eig niet alles kan zien. Dit vond ik enigszins verontrustend klinken. Mijn museumhart kreeg bij het lezen daarvan bijna een hartaanval, hoe kunnen ze dat nou doen? Van te voren had ik al bepaald wat ik perse wilde gaan zien en ik kreeg een aangename verrassing. Door de vele restauratiewerkzaamheden hebben ze maar 1 route en die gaat langs alles!! Hoera \o/ ik vier een inwendig feestje hihi

Ik slenter achter de massa aan door de egyptische schatten. Het stelt niet heel erg veel voor, maar je komt ook niet echt voor wat er ligt, maar meer voor waar het ligt. De zalen zijn prachtig beschildert en ik wil ook graag zo'n plafond. Indigo of azuur blauw met gouden sterretjes bestrooit.. helemaal mijn droom plafond :) Schuifel schuifel schuifel door naar buiten alwaar ik ff op een bankje plof om vasn het inmiddels opgekomen zonnetje te genieten en alvast een klein broodje te eten. Ik ben rond 11 uur begonnen en na het egyptische gedeelte is het al 12 uur en dat is nog maar een heeeeeel klein stukje museum.

Na het broodjes weer verder geschuifeld. Het gaat echt stapvoets en met file vorming. Dit is niet bepaald mijn idee van een museumbezoek. Ik moet voor elke nieuwe ruimte 5 mins minimaal wachten in een grote menigte van rondleidingsgroepen die bovendien steeds voor alles gaan staan. Ronduit idioot, ik heb ook gewoon betaald!! Stelletje aso's en dan met name de gidsen. Die vragen letterlijk of je ff weg wilt gaan van het mooiste plekje nadat je daar net zelf 10 mins op hebt staan wachten, nou ze kunnen de pot op. Ze wachten maar tot ik uitgeluisterd ben en minstens 2 foto's heb gemaakt (gna gna) ik was hier eerst!!

Ok, genoeg frustratie. Ik zit te denken wat er nog te vertellen valt over het museum. Eigenlijk heel veel en dus te veel. Het is enorm groot (vooral doordat er verschillende paleizen aan elkaar gekoppeld zijn door gangen en weet ik wat al niet) en is een groot doolhof. Er zijn een paar dingen die ik echt erg mooi vond.

Allereerst de Galleria delle Carta Geografiche. Dit is een gang van 175 meter lang met aan weerszijden 40 enorme wandschilderingen van topografische kaarten. En een plafond beschildert met de levens van heiligen en de geschiedenis van de kerk gerelateerd aan de kaarten waar ze boven zijn geschilderd. Dit vind ik toch de topper van het museum. Ik heb echt wat met landkaarten en atlassen en dit is een stukje museum naar mijn hart. Heerlijk, ik heb hier echt zitten genieten op een bankje.

Volgende wat ik erg mooi van waren de Stanze di Raffaello. De kamers beschildert door Rafael en zijn leerlingen. Eigenlijk heeft Rafael maar een paar kamers gedaan, de rest is door zijn leerlingen naar zijn ontwerpen gedaan. Rafael is hiermee op 25 jarige leeftijd mee begonnen en de ene kamer is nog mooier dan de andere kamer!!

Uiteindelijk kom je aan het einde van de route uit in de Sixtijnse kapel. Deze kapel is wereldberoemd en is vooral beroemd door het schilderstuk genesis door Michelangelo.

WAARSCHUWING VOOR KUNSTLIEFHEBBERS: HET NU VOLGENDE STUK TEKST BEVAT MOGELIJK SCHOKKENDE STUKKEN. MENSEN MET EEN TEER KUNSTMINNEND HART KUNNEN DIT MISSCHIEN MAAR BETER OVERSLAAN!!

Nu ik de sixtijnse kapel nader krijg ik wel een soort zenuwen. Het is toch een van de beroemdste dingen ter wereld. Alom geroemd en geprezen en om het dan met eigen ogen te gaan zien, het geeft een bijzonder gevoel!

Met mijn fototoestel en audioguide in de aanslag loop ik de kapel in. Hier is al een enorme groep mensen verzameld (al die groepen moeten ergens gebleven zijn). Mij valt eigenlijk meteen op dat ik het groter verwacht had. Omhoog kijkend vind ik eigenlijk het plafond ook wat tegen vallen. Eigenlijk vind ik de hele kapel tegenvallen. Ligt het aan mij of zijn de kamers van Rafael mooier? Is het plafond en zijn de kaarten in de geografische gallerij uitgebreider en uitbundiger? Ik heb gewoon mooiere dingen gezien. Sorry voor alle mensen die ik nu tegen de kop stoot, maar het is mijn mening. Het is leuk om het eens gezien te hebben, maar ik krijg er geen juich en eureka gevoel bij om hier te zijn.

Voor de vorm ga ik dan toch nog met mijn hoofd in de nek en de lonely planet erbij staan kijken naar wat er allemaal te zien is. De handreiking van god die adam het leven schenkt is het beroemdste stukje (met de nadruk op stukje) Door het slenteren en het omhoog kijken begin ik echter steeds meer last van mijn rug te krijgen en op een gegeven moment is het echt gedaan. Ik moet gaan lopen of liggen, zo staan wil niet meer, dus ik verlaat de sixtijnse kapel met een gevoel van been there, done that and seen better lol

De weg vervolgt door de voormalige bibliotheken en daarna over de beroemde spiraal trap. Die ik toch wel weer mooi vind.

Samenvattend denk ik dat het museum absoluut de moeite waard is, maar het plezier van een museumbezoek wordt echt verknald door de drukte. Je komt in sommige ruimtes niet eens in de buurt van dingen. Zo heb ik in een paar ruimtes een aantal beelden niet kunnen zien omdat er gewoonweg niet door de mensen heen te komen was. Nee, doe mij dan maar 9 uur het Met in New York. Daar is het ook druk, maar het is tenminste ruimtelijk en er lopen niet 20.000 andere mensen op je hakken te stappen. Ik heb gemengde gevoelens over dit museum dus, maar ben wel blij dat ik het aan mijn lijstje van bezochte plekjes op deze aardbol kan toevoegen.

Als ik uit het museum kom is het al half 5 bijna en heeft het geen zin meer om door te gaan naar de sint pieter en het vaticaan. Dat schuiven we door naar donderdag. Morgen (woensdag) houdt de paus adientie en staat het plein helemaal vol met gelovigen en fans en nieuwsgierigen. Ik ga morgen dus maar wat anders doen ;) Wel loop ik als voorproefje even naar het plein voor de sint pieter en hier ben ik toch wel van onder de indruk, maar ik vertel donderdag wel meer ;)

Na het voorproefje loop ik rustig terug naar de metro en drink al staande aan de bar ergens een caffé fredda. Staande je koffie drinken is typisch italiaans. Even snel een cafeine shotje en weer door. Ik had alleen niet door dat je eerst moest gaan afrekenen, dan krijg je een bonnetje en dit bonnetje geef je aan de barista. Die maakt vervolgens je koffie voor je klaar. Na het even uitgelegd gekregen te hebben, krijg ik een bonnetje en mijn caffé fredda. Dit is een soort ijskoffie. Sterke zwarte koffie is tot een soort stroop geworden met suiker en dit word ijskoud gekoeld. Het wordt geschonken in een klein hoog glaasje en is een ideale opkikker voor een warme middag en na dit glaasje voel ik me weer helemaal toppie.

Met de metro terug naar Vittorio Emanuelle waar ik eens aan de andere kant uitstap. Ben wel benieuwt naar de piazza. Hier blijke allerlei winkeltjes te zitten, niet echt iets wat ik kan gebruiken (planten gaan zo slecht mee in het vliegtuig en beddengoed is zo zwaar om mee te sjouwen) tot ik een tavola calda tegenkom.

Een tavola calda is een soort snackbar, maar dan met pizza-achtige zaken. Er liggen grote platen met pizza en andere brood achtige zaken die per gewicht afgerekend worden en vervolgens opgewarmd. Ik heb de keuze uit zo'n 20 soorten pizza en kies voor een stuk met salami en een stuk met champignons. Met 2 plamuurmessen worden de pizza's op de gewenste breedte afgesneden en gewogen. Ik ben voor een enorm pak pizza 6,30 kwijt. Daarna worden de stukken in een snelwarmer opgewarmd, doormidden gesneden, dubbelgeklapt en ingepakt in vetvrij papier. Met mijn pakketje in de hand loop ik naar het park aan de overkant waar ik op een rotsblok mijn pizza's op heb zitten smikkelen. Echt een aanrader zeg, heerlijk!

In het park gekeken naar basketballende mensen en een groepje dat tai chi aan het doen was. Nog wat gelezen in mijn reisgids en eigenlijk lekker rustig zitten genieten van het niks doen en de rust van het park. Een hele opluchting weer na de hectiek van het museum vandaag. Als het begint te regenen vind ik het welletjes en stap ik op richting mijn hotel. Vanavond nog een ijsje gehaald aan de overkant en verder weinig.

Morgen ga ik richting forum romanum en het colosseum onder andere. Ik ga weer een wandeling doen uit de lonely planet en deze keer weet ik toch bijna zeker dat ik niet plat gereden ga worden aangezien er geen auto's mogen rijden bij de ruïnes hihi

Nu lekker slapen!! Tot morgen!!