Niet op Nessie jagen, maar op caches

Vannacht hadden de buren een feestje denken we. Ze kwamen rond half 3 terug en wij waren ook meteen weer wakker. Gelukkig duurde het niet al te lang en lagen wij ook binnen no time weer op 1 oor. Ontbijt is hier tot 10 uur, dus wij vonden dat we ons niet hoefden te haasten vandaag. Het begint ook steeds moeilijker te worden om op te staan en jezelf in beweging te krijgen. We zijn redelijk moe en zelfs een goede nacht slaap helpt niet veel meer. We hebben er nu 2 weken van rondreizen opzitten en dat voelen we wel.

Ik waag me onder de douche hier die er toch weer heel anders uitziet dan de vorige douches. Dit keer een draaiknop die kouder en warmer gedraaid kan worden. Na wat wisselvallige temperaturen lukt het toch om het enigszins aangenaam te krijgen. De waterdruk is goed, dus douchen gaat wel lukken hier.

Het ontbijt is een ander verhaal. Het wordt geserveerd in hetzelfde grote restaurant waar we gisteren hebben gegeten en voelt dus redelijk massaal aan. De keuze is ook niet echt denderend. Volledig Schots ontbijt, of gedeeltes ervan of vegetarische versie. Andere keuze is vis. Ik ga voor gepocheerde eieren, bacon en champignons en Kurt gaat voor de volledige versie. We moeten toch wat eten? Ik had alleen nog niet gezien wat er verder nog stond. Bij nadere inspectie blijkt er een heel assortiment aan vers fruit te staan en diverse vleeswaren.

Er staat bijvoorbeeld een grote schaal met bosbessen, aardbeien, frambozen en aardbeienstukjes. Er ligt alleen geen lepel bij en dat helpt bij het niet leegraken van die schaal. Ik ben daar wel blij mee op zich. Pak snel mijn (nog niet gebruikte) lepel van de tafel en schep een kommetje vol met het fruit. Helaas is er geen naturel yoghurt bij te krijgen, dat is wel weer een domper, maar het fruit is heerlijk. Ik heb zelfs een tweede kom volgeschept. Morgen ga ik alleen voor een kom pap en fruit. Het gekookte ontbijt laat ik zitten, ik eet liever dat fruit om eerlijk te zijn. Kurt's ontbijt viel ook tegen qua smaak. Dus hij is nog aan het beraden wat hij morgen gaat doen met ontbijt.

Na het ontbijt ga ik nog een paar geocaches opzoeken om te gaan zoeken vandaag. We gaan een rondje Loch Ness doen, dus daar moet vast wel wat te vinden zijn. Nou, inderdaad, tientallen. Ik kies er een paar uit die goed te doen lijken en alleen op de rit van Inverness naar Fort Augustus.

We vertrekken rond een uur of 12 en rijden richting Inverness. We pakken alleen een kortere route en snijden een heel stuk af en missen zo de eerste helft van Loch Ness en komen meteen bij Drumnadrochit terecht. Wat een onwijze toeristenval is dat zeg! Ik ben er al meerdere keren geweest, maar nu is het letterlijk overspoeld door toeristen. Er is daar een "Monster Exhibition" waar ik 15 jaar geleden eens geweest ben omdat het zo hard regende en we nog een uur op de bus terug naar Inverness moesten wachten, maar ik kan je vertellen dat het echt zwaar zonde van je geld is! Blijkbaar beseffen veel toeristen dat nog niet en lopen ze gretig in de val daar. Wij rijden door naar Urquhart Castle.

Dit kasteel is ook eigenlijk een toeristenval. Het is een ruine en had het eender waar anders gestaan dan hier op de oever van Loch Ness, dan was het lang niet zo veel bezocht geweest en niet zo bekend geweest. Maar goed, het staat er en wij hebben weer 50% korting met onze English Heritage kaarten (die zijn er inmiddels echt dubbel en dwars uit)

We rijden het parkeerterrein op en we moeten aansluiten omdat het zo druk is. We zijn de derde auto in de rij. Kurt heeft eerst nog zin om gewoon door te rijden, maar ik vind dat we toch nog even moeten wachten. We hoeven inderdaad niet heel veel langer meer te wachten want we hebben een plaatsje en nog lekker dicht bij de ingang ook.

Je komt binnen en moet dan eerst je kaartje kopen en vervolgens moet je dwars door de gift shop naar het kasteel lopen. Dat is nog een hele opgave kan ik je zeggen met al die toeristen die daar samengeklonterd staan. Je hebt echt je ellebogen nodig om erdoor te komen. Maar eens je door de deuren buiten bent, valt alles weer mee.

Urquhart Castle is een grote ruine van een kasteel dat gebouwd is in de 13e eeuw en verlaten in de late 17e eeuw. Je kunt het poortgebouw beklimmen en een toren. Verder kun je door wat ruimtes lopen, maar het gaat vooral om het uitzicht op Loch Ness hier. Het is een van de mooiste plekken om Loch Ness te zien.

Aangezien ik denk dat ik mijn pen ben vergeten en we nog gaan geocachen, koop ik een nieuwe pen bij het kasteel. Deze blijkt uiteraard voor geen meter te werken als we de eerste cache proberen te loggen. Op je hand schrijft hij prima, op papier totaal niet. Gelukkig vind ik uiteindelijk toch mijn pen in de auto en kunnen we de cache loggen.

We vervolgen onze weg langs Loch Ness naar Fort Augustus en pikken onderweg diverse caches mee. Eentje ervan is wel heel mooi. We moeten ervoor een korte wandeling door een weide en een klim naar beneden maken, maar we staan dan echt op het kiezelstrand met de pootjes bijna in Loch Ness en het uitzicht is echt magnefiek! Dat is dus de reden dat je gaat geocachen, je komt op plekken waar je anders nooit zou komen. Dat maakt een dagje uit net nog wat mooier vaak.

In Fort Augustus stoppen we nog even voor een cache en om het einde van het Caledonian Channel (zie reisverslag van de weg naar Skye) waar ook trapvormige sluizen zijn. Er zijn er wel niet zo veel als bij Neptune's Staircase, maar er zijn wel enorm veel meer mensen die er bij staan te kijken. Je merkt aan alles dat deze kant van Schotland een stuk drukker is. Ik vind het bijna vervelend worden om eerlijk te zijn. We zijn de rust en ruimte gewend de afgelopen paar dagen van het hoge noorden en de verlatenheid van het Westen en hier in het oosten is het gewoon vergeven van de toeristen en is alles weer druk en gehaast.

Na Fort Augustus gaan we via de andere kant van Loch Ness weer terug omhoog naar Inverness. Het landschap staat ons hier ook meteen een stuk meer aan. We zijn weer terug in de bergen met kleine lochjes hier en daar en een lege weg voor ons. We zitten dus weer te genieten in de auto. Een stuk beter dan gisteren in ieder geval. Maar zoals ik giseren ook al zei, ik denk dat we gewoon verwend zijn door alle natuurpracht die we al gezien hebben. We blijven Wester Ross het mooist vinden van alle gebieden.

We stoppen nog bij Foyers Falls en klimmen via een ellenlange trap in haarspeldbochten naar beneden naar de uitzichtpunten over de waterval. De waterval is een mooi exemplaar. In een valleitje valt een mooie stroom water naar beneden. Daaromheen groen en een riviertje wat bruisend zijn weg vervolgd. Eigenlijk zoals je je een waterval voorstelt. We genieten er even van en moeten dan weer naar boven. Was het al een steile afdaling, hij voelt dubbel zo steil in het stijgen.. pffff Bijna boven heb ik mezelf iets te erg geforceert en krijg een astmaanval compleet met hyperventilatie.. jeuj! Feest! not! In de auto op adem komen en de inhalator erbij en even later gaat alles weer prima. Ik ben ook zo'n conditieloos watje he!

Verder gaat de rit en eigenlijk komen we niet heel veel spannends meer tegen. In Inverness is het even puzzelen met de kaart op schoot, maar ook daar komen we weer netjes op de weg naar Beauly terecht en we zijn rond half 7 weer in ons hotel. We leggen snel onze spullen op onze kamer en gaan naar de pub van het hotel om wat te eten. Deze zit alleen helaas compleet vol, dus we moeten even wachten op een tafeltje. Uiteindelijk mogen we aan een tafeltje gaan zitten dat eigenlijk voor de kroeg is, maar dat vinden we niet erg. Naast het haardvuur en tussen de stamgasten is het erg gezellig.

Kurt eet Chicken Alfredo. Pasta met kip, knoflook, kruiden en parmezaanse kaas. Ik eet Chicken Balti. Een Indiase curry met tomaat en uien. Het blijkt hetzelfde eten te zijn als wat in het restaurant geserveerd wordt, maar hier komt het meer tot zijn recht. In het restaurant is het gewoon te opgeprikt en nep. Druk, vol en vervelend om eerlijk te zijn. Dit eten is gewoon pubfood en waar eet je dat beter dan in de pub? Als afslutiing drink ik dan ook nog eindelijk mijn half pint of Guiness vers van de tap en hij smaakt me zeer goed!

Morgen gaan we weer verder en reizen we naar Pitlochry. Onderweg willen we nog langs Culloden battlefield en misschien hier en daar nog wat andere dingen. We gaan wel weer zien :)

Tot morgen dus!