Op weg naar huis

Het is 8 uur als de wekker afloopt. De laatste ochtend in Schotland. Heel jammer! We hebben redelijk geslapen. Het bed is een beetje smal en de matras een beetje erg hard, maar het ging. Het hotel valt al bij al erg mee. We waren er erg bang voor na de slechte recensies vlak voor onze vakantie, maar we hebben een oud en statig hotel aangetroffen dat opgeknapt mag worden, maar zeker niet afgeschreven is.

De douche is best aangenaam met een erg goede waterdruk. Ik vind deze badkamer net een badkamer uit een ziekenhuis of een sanatorium. Het heeft echt een 19e of begin 20e eeuwse indruk met de hoge ramen en tegels. De ramen kunnen omhooggeschoven worden met behulp van een lange stok en er hangen van die doorschijnende gordijnen voor. De onderste helft van het raam is van matglas. Ik heb er maar een foto van gemaakt omdat ik het zo bijzonder vond.

Ons ontbijt wordt geserveerd in de dining room. Opmerkelijk, het diner wordt er namelijk niet geserveerd. We kiezen voor crumpets met een gepocheerd ei en hollandaise saus. Een variatie op Eggs Benedict en het bevalt ons zeer goed. Lekkere saus en het ei is perfect gepocheerd. De toast is misschien net iets te ver getoast, maar wel zeer smakelijk.

Dan is het echt tijd om de boel bij elkaar te pakken en te vertrekken. We maken nog een babbeltje met de mevrouw van de receptie over het hotel. Het is jammer dat er zulke slechte recensies zijn, het is namelijk prima te doen en het eten is fantastisch. De konijntjes buiten op het grasveld zijn erg rustgevend om naar te kijken en het hele hotel ademt potentie uit. Met een beetje investeren en tijd, gaat dit echt een juweeltje kunnen worden.

We gaan vandaag nog 1 ding bezoeken onderweg naar Newcastle, maar dit ligt perfect aan de weg daar naar toe. We rijden eerst naar Galashiels door de Tweed valley. Dit is een zeer mooie streek in de Borders en zeker aangenaam rijden.

In Galashiels doen we bij een enorme Asda nog boodschappen voor ons avondeten en ontbijt op de boot. Hier zijn de grote supermarkten ook 24 uur per dag open en minstens net zo groot als de WalMarts die we tegenkwamen in Florida. Het klinkt misschien onzinnig, maar je went er aan dat je op elk moment van de dag even naar de winkel kunt gaan om iets te halen.

We vervolgen de reis via Jedburgh en komen uiteindelijk aan in Belsay waar onze bestemming ligt. We gaan vandaag een bezoekje bregen aan Belsay Hall, Castle and Gardens met onze English Heritage card.

Het is het landgoed waar de familie Middleton al ruim 7 eeuwen leeft. Eerst bewoonden ze een kasteel, maar toen dit te ouderwets werd, lieten ze een zeer statig huis bouwen en betrokken dit. De stenen voor zijn mansion liet hij uithakken op eigen land. Zo ontstond er een steengroeve waar later een heel bijzondere tuin in aangelegd is.

De zon is net begonnen met schijnen en is behoorlijk krachtig. Het is gewoon warm als we de tuinen binnen lopen. Het is nogal een groot landgoed en we hebben onszelf een kleine 2 uur gegeven omdat we op tijd bij de boot willen zijn. We lopen dus als eerste helemaal door naar het kasteel. We komen langs mooi aangelegde tuinen en zelfs een lokale croquet vereniging die, uiteraard in het wit, een spelletje croquet aan het spelen is.

Onderweg komen we echter door de quarry gardens en tja, dan gaat het al een stuk langzamer. De steengroeve tuinen zijn indrukwekkend. Doordat de tuinen perfect beschut liggen, ontstaat er een microklimaat waarin zelfs tropische planten en bomen kunnen groeien. Ook zorgen de paden tussen de hoge facades ervoor dat je je in een andere wereld waant. Je hebt bijna het idee dat je een soort ontdekkingsreiziger bent ergens op een andere planeet. Bomen hebben hun wortels diep tussen de steenlagen gestoken en hier en daar hebben deze wortels zelfs hele lagen vervangen en wisselen de steenlagen af met wortellagen die er uitzien alsof ze deel uitmaken van de bodemlagen.

Het kasteel is inmiddels een ruine. Je kunt overal doorlopen en de toren nog inklimmen. Achter het kasteel is een grote weide waar kinderen vanalles kunnen doen. Ze kunnen zich in middeleeuwse kleding hullen en met stokpaardjes een riddergevecht houden. Ze kunnen knutselen en verhalen luisteren. Het lijkt mij wel leuk om daar kind te zijn.

Op de terugweg gaan we het statige mansion binnen. Het staat helemaal leeg en van buiten doet het een beetje aan als een mausoleum. Het ontwerp is gebaseerd op een Griekse tempel, maar naar ons idee iets te strak doorgevoerd. Binnen kom je in een centraal atrium terecht met rondom een zuilen colonade en daaromheen alle kamers. De kamers zijn enorm van afmetingen. Vooral doordat alles leeg is, lijkt het nog veel groter. De plafonds zijn ook zeer hoog en we zijn best onder de indruk van dit alles.

Met een rijkversierde trap gaan we nog naar boven waar alle slaapvertrekken liggen. Hier zijn ook weer veel kamers te vinden. Er is 1 kamer waar ik me meteen thuis voel. Ik krijg er zelfs helemaal kippenvel van, best bizar. Het is de slaapkamer aan de voorkant op de hoek. Een lichte ruime kamer met 2 ramen die een mooi uitzicht hebben. In mijn hoofd was ik hem al aan het inrichten hihi

We gaan nog door naar de kelder waar vroeger de bier- en wijnvoorraad lagen opgeslagen. Het is hier zo koud dat we onze adem in wolkjes zien. Over de gehele breedte van het huis zijn hier keldergewelven met houders voor biervaten en wijnrekken. Er zullen heel wat litertjes van het edele vocht opgeslagen hebben gelegen hier.

Na het mansion zijn we eigenlijk redelijk klaar en netjes binnen onze tijd gebleven zonder dat we echt wat gemist hebben. Hadden we meer tijd gehad, dan zouden we hier nog lekker gepicknicht hebben of wat uitgebreider rondgesnuffeld in de tuinen, maar het was goed zo.

We gaan dus maar op weg naar de boot. Het is ondertussen 14:30 en het inchecken is begonnen. Dit duurt tot 16:15 en volgens de GPS zijn we er maar een minuut of 20 vandaan. Prima timing dus. We merken dat we in de buurt van Newcastle komen als het aantal rotondes weer schrikbarend toeneemt. Om de 400 meter is er weer eentje, niet te filmen dit. Uiteraard ontstaan er her en der weer files omdat men voor de stoplichten staat om de rotonde op te komen en op de rotonde loopt het vast omdat men daar voor de stoplichten staat om er af te komen. We snappen het ondertussen nog steeds niet hoor.

Uiteindelijk zijn we rond 3 uur bij de incheck en kunnen we aansluiten bij het opstelterrein. We denken dat we redelijk op tijd zijn en dus bijtijds de boot op kunnen. Niets is minder waar. Het is pas na 4 uur als we de boot eindelijk op mogen rijden. Ze zijn echt aan het tetrissen met auto's en blijkbaar mogen alle grote auto's voor en sommige kleine auto's ook en auto's van onze grootte die later aankwamen dan wij mogen ook gelijk, maar wij moeten wachten en wachten en wachten en wachten en, nou ja, je snapt het.

Als we dan uiteindelijk de boot oprijden, zien we dat we weer op dek 6 neergezet zijn. Heel fijn, morgen dus weer als laatste van de boot af. Ik ben blij dat Kurt rijdt en hij vindt het al geen pretje. Hij moet de auto tussen 2 rijen auto's in zien te krijgen tegen een zeer steile helling op. Als we denken dat we mogen uitstappen, blijkt ineens dat de auto voor eens nog een stuk doorrijdt, dus we moeten nog een stukje opschuiven. Ik kan de deur bijna niet openkrijgen en Kurt moet zich ook de auto uitwurmen. Ik denk dat er nogal wat auto's zijn die wat extra krassen erbij hebben gekregen vandaag. Het staat echt bovenop elkaar geparkeerd daar beneden.

We ziten deze keer op dek 8 in hut 33 en als we in de hut zijn, komen we erachter dat we nog dingen vergeten zijn. Uiteindelijk lopen we 3 keer heen en weer. Onderandere voor de laptop omdat ik mijn reisverslag alvast wilde tikken. Dan weet ik tenminste zeker dat ik mijn laatste reisverslag ga posten. Daar heb ik nogal eens problemen mee :D Bij binnenkomst heb ik meteen al om 2 extra kussens gevraagd en die hebben we gekregen, dus we liggen in ieder geval weer lekker.

Nadat we goed en wel geinstalleerd zijn, gaan we nog een rondje over het schip doen aangezien we net afgevaren zijn. We zijn zelfs te vroeg afgevaren. Het moet zijn dat iedereen al aan boord was ofzo. Het is prachtig weer dus we gaan helemaal naar boven om bij de Mermaid Bar te gaan kijken en nog even wat te drinken.

Bovengekomen kijken we wat rond en blijven we maar in het midden staan. Het is er echt bomvol met mensen. Ineens spot Kurt mensen die hij kent. Er is een bus met mensen uit de omgeving van waar Kurt vandaan komt op reis naar Schotland en er waren ook mensen bij die Kurt en Flora (mijn schoonmoeder) kennen.

We gaan dus even een praatje houden met ze en het is even gezellig bijpraten. Zij hebben een zesdaagse reis gedaan, waarvan 4 dagen effectief in Schotland. Het kwam een beetje over alsof het een beetje tegengevallen was qua wat ze gezien en gedaan hadden. Toen zij moesten gaan eten, hebben wij wat te drinken gekocht en een plekje opgezocht om te gaan zitten. We hebben daar nog een flink eindje gezeten en zelfs dolfijnen gezien die langs kwamen zwemmen. Erg leuk!

Daarna terug naar de hut en broodjes eten en dan nog even in de shops gekeken en weer boven op het dek gezeten tot het mij te koud werd en ik bijna omdonderde en mezelf maar verplicht gesteld heb om dit verslag te gaan tikken.

We hebben nu een tussenhut, dus aan alle kanten mensen die geluid maken. Ik ben dus, heel handig, mijn oordopjes vergeten en hoop dat ik kan slapen vannacht. Ben er wel moe genoeg voor denk ik en het bed lag net al erg lekker. Dus we gaan wel zien. Morgen dan nog een klein stukje tikken en dan zit dit verslag er echt op. Ik denk niet dat we dit jaar nog een vakantie gaan doen hoor, dus het leeswerk voor dit jaar zit er op. Volgend jaar is een ander verhaal, maar dat gaan we nog lekker plannen en bedenken :D

---

Nou, dat was het nachtje wel weer. Ik ben dus vergeten om mijn oordopjes mee te nemen en dat is niet zo handig als je licht slaapt en de muren van karton zijn. Gelukkig heb ik de waterkoker en koffie bij me, dus eerst maar eens een kop koffie en dan verder zien.

Als we bijna bij IJmuiden zijn gaan we naar dek 12 om de binnenkomst te bekijken. We staan toch op dek 6 met de auto, dus tijd zat! Het is best wel warm in Nederland zeg. We moeten weer even wennen aan de warmte. Nog even snel hoi en doei zeggen tegen de West Vlaamse medepassagiers die weer verder moeten met de bus en tegen half 11 mogen we van de boot. Uiteraard weer in de verkeerde rij voor de douane aangezien ze de mensen voor ons extra controleren en op alcohol laten blazen, maar dan rijden we ook. Rond half 12 zijn we thuis en na de tassen een beetje uitgepakt te hebben, vond ik het tijd om wat slaap in te halen.

3 weken Schotland zijn echt omgevlogen en nu we thuis zijn is het hoog tijd om de volgende vakantie te gaan plannen :D We hebben net al even snel gesnuffeld zelfs. Als alles goed gaat willen we volgend jaar naar Paaseiland en wat mooie tropische eilandjes. Maar goed, dat gaan we nog wel eens uitpuzzelen. Nu de wassen maar doen en maandag helaas weer aan het werk.

Bedankt voor het lezen en tot het volgende reisverslag!