Na regen komt zowaar echt zonneschijn!

Na gisteren eigenlijk geen avondeten gehad te hebben, is het niet heel erg verwonderlijk dat we wakker worden met flinke trek. Snel onder de douche, Kurt's schoenen nog een fohn-beurt geven en hup naar het ontbijt. Yoghurtje, bolletjes met gerookte ham en zowaar 2 maal een heerlijke cappuccino (ik ga die missen als ik weer terug ben!)

Na het ontbijt even vragen bij de receptie hoe we de reservering voor de Vaticaanse musea kunnen printen. Ik krijg een kaartje mee met een email adres. Daar naar toe sturen en dan printen zij het uit voor je. Top! Terug naar de kamer en mailtje sturen.

De schoenen krijgen nog een laatste fohn-beurt terwijl de tas ingepakt wordt. Ze zijn bijna droog als we vertrekken. Vandaag staat het niet op de planning dat ze weer nat worden, maar je weet maar nooit he.

Bij de receptie is mijn mailtje ontvangen en we kunnen vanavond de print ophalen. Onze eerste missie is om naar de supermarkt te gaan om wat te drinken te kopen voor vandaag. Misschien is het ook handig om even zonnebrand te kopen. Je vergeet dat wel eens he als je vertrekt uit een land waar het nog sneeuwt op 30 maart. Beide geregeld en dan door naar het busstation van Termini.

We pakken vandaag de bus naar Largo Torre Argentina. Sinds de vorige keer weet ik inmiddels dat torre geen stier, maar toren is, dus deze keer ben ik niet op zoek naar een stier. De ruines zijn ook beter onderhouden deze keer, of opgeruimd.

Om de hoek komen we aan bij Crypta Balbi, onze eerste bestemming voor vandaag. Ons hoofddoel is de vianetta van gebouwen die onder het museum liggen. Hier heb ik de vorige keer lopen smullen en er zou nog meer uitgegraven zijn. We zijn er rond half 12 en om 12 uur gaat er een gids naar beneden.

De Crypta Balbi zijn 4 lagen. Van onder naar boven zijn het eerst een zuilengallerij en theater van Balbus van rond 13 voor Christus. Vervolgens middeleeuwse en renaissance gebouwen en daarboven het huidige gebouw. De muren bestaan uit de muren van de vorige gebouwen, aangevuld met modern metselwerk. Overal in het museum kijk je dus tegen 2026 jaar geschiedenis aan.

We struinen eerst nog wat rond door het museum terwijl we wachten op de gids. In het museum liggen resten van voorwerpen en mensen die gevonden zijn bij de opgravingen.

Als het dan 12 uur is, hoop ik dat de gids beter engels kan dan die van 3 jaar geleden. Hoopvol lopen we achter haar aan naar beneden. Als we aangekomen zijn beneden vraagt ze welke talen we spreken. Er zijn welgeteld 4 mensen die italiaans spreken, de rest van de 12 mensen spreken dat niet. Er is een prive gids aanwezig die een duitse toer doet, maar die kijkt ons nogal vuil aan als we haar proberen te volgen. Ze gaat zelfs zo ver dat ze wegloopt als wij in de buurt komen. De italiaanse heeft zich ook al omgedraaid en is vertrokken met haar kleine schare. We blijven een beetje ontheemd achter. Ik krijg weer zin om Italiaans kegelen te organiseren!

Goed, er hangen een paar bordjes waar iets van engels op staat. Kleine verbetering ten opzichte van de vorige keer. We lezen de bordjes dus maar en kijken rond op eigen houtje en op ons eigen tempo. De opgravingen zijn verbeterd. Ze hebben nu het romeinse niveau uitgegraven. De middeleeuwse resten er tussenuit gehaald en zo ziet het er veel beter uit dan de vorige keer. Toen was het echt een opeenstapeling van verschillende gebouwen en tijden.

Eigenlijk is dit wel beter zo met zijn tweetjes kijken in plaats van achter mevrouw aan rennen. Er is een stuk nieuw uitgegraven dat ik nog niet gezien heb de vorige keer. Als we bijna klaar zijn komt mevrouw de ik-kan-niet-engels-dus-je-hebt-pech-trut ons met veel prego, prego en pronto, pronto ophalen. Goh, laten wij nou geen Italiaans verstaan.. We lopen op ons dooie akkertje terug terwijl we nog wat rondkijken.

Ik snap het niet hoor. Hoeveel moeite is het om desnoods een audioguide vol te tetteren? Ze hebben daar al audioguides, dus plak het er maar bij. Als je alle bordjes wilt lezen en nog wilt kijken, red je het niet in de tijd dat je beneden mag zijn. Echt stelletje irritatante … ok, laat ik maar stoppen.

Na het bezoek beneden lopen we nog door het museum. Zoals eerder al gezegd zijn het vooral resten en voorwerpen gevonden tijdens de opgravingen. Er zijn ook een aantal zaken van het forum romanum en andere plaatsen. Het is niet de meest boeiende verzameling om voor de tweede keer te bekijken, maar ook niet de meest waardeloze.

Het is alleen wel echt verschrikkelijk warm in het museum. We zien de thermometer 27 en 29 graden aangeven.. pffff Daarnaast is het nog erg droog, dus we lopen ècht te puffen als we boven komen. Er is nog een tussenvloer tussen het dak en de bovenste verdieping. Hier is het gewoon niet te harden zo warm en benauwd! We zien hier wel dat er een nieuwe aanbouw bij het museum is. Op de plattegrond zien we ook nieuwe opgravingen. Waarschijnlijk is er over een jaar een compleet nieuwe vleugel aan het museum. Moeten we toch weer een keer terug komen hahaha Maar wel leuk om te zien dat het eigenlijk een levend museum is.

Na crypta Balbi is het tijd voor een grappig iets. Eigenlijk is het aandoenlijk en schattig. Het is de fontana delle tartarughe. Ik hoor je al denken, tuurlijk, als jij het zegt. Of je hebt al meteen google vertalen erbij gepakt. In dat geval ben je iets te snel, ik zal je even helpen. Het is de fontein van de schildpadden. Het is een erg intiem pleintje met een fontein waar 4 jongens hun schilpadjes een zetje geven om de grote waterbak van de fontein in te komen.

Ik vind dit echt een prachtige fontein omdat het zo levendig is en eens geen helden, goden of mythische wezens. Gewoon 4 jongens die met schildpadden spelen. Ze zijn ook alle 4 verschillend en speels weergegeven. Het is alsof ze zo in beweging kunnen komen, er is niets statisch aan. Wel heeft de stad Rome de orginele schildpadden inmiddels vervangen. Ze waren nogal een geliefd object om te stelen.

Vanaf de fontein volgen we de meute richting Pantheon.

Onderweg maken we nog een tussenstop om de elefantino op de foto te zetten. Dit is een beeld van een olifant met een obelisk op zijn rug. Hij staat voor de kerk Santa Maria sopra Minerva (heilige Maria op Minerva) Het is een ontwerp van Bernini en uitgevoerd door Ercole Ferrata ter ere van Paus (het zal ook weer eens niet) Alexander VII.

Uiteraard gaan we ook nog even de kerk in. Het is de enige gotische kerk in Rome en hij is weer prachtig. Het is niet zo overdreven als de st pieter of santa maria maggiore en dat is wel meer in ons straatje. We lopen ons hier toch minder dood te ergeren aan de pracht en praal.

Door naar het Pantheon. Deze keer staat hij niet half in de steigers en kan ik het nu eens in volle glorie bewonderen. Nou ja, als je door de mensen heen kan kijken..

Het is echt een super dag qua weer. Ik loop in een korte broek en een tshirt en heb een vest mee voor het geval het koud mocht worden. Dit weer is natuurlijk uitstekend geschikt om het oude centrum te verkennen dachten wij.. en de rest van de toeristen ook. Je kunt er echt over de koppen lopen.

Helaas schijnt de zon op het moment dat wij er zijn niet heel erg fotogeniek door de oculus en levert het geen mooie lichtstreep foto's op, maar het blijft een mooi gezicht die lichtstraal. We wurmen ons een weg door de binnenkant en het is toch wel weer speciaal om hier te zijn.

Na het pantheon wandelen we door naar Palazzo Altemps, het vierde en laatste museum van wat we met ons kaartje kunnen bezoeken. In dit laat 15e eeuwse palazzo staan de mooiste stukken van de collectie zegt de gids. Mijn mening is dat het vooral het palazzo is dat de moeite waard is. Bijna het hele palazzo is opengesteld en in alle kamers staan beelden en voorwerpen.

Vooral de eerste verdieping is de moeite waard. Hier zijn een groot aantal kamers in oude glorie hersteld (of toch voor zover mogelijk) en zijn prachtige fresco's, schilderingen en houtsnijwerk te zien. Van friezen met afbeeldingen uit de bijbel tot prachtige trompe l'oeils. Genoeg om je aan te vergapen.

Veel van wat er nu te zien is, is verzameld door kardinaal Ludovico Ludovisi. Hij was het neefje van paus Gregorius XV en misbruikte zijn connecties meedogenloos om kunstschatten te verkrijgen die tijdens opgravingen in Rome gevonden werden. Zijn collectie wordt nog steeds beschouwd als een van de meest uitgebreide kunstcollecties ooit. Ach, hij zal wel genoeg aan de kerk geschonken hebben om vergeven te zijn. Verkochten ze toen nog aflaten in die tijd? Of heeft hij misschien zijn werkster als heks op de brandstapel gegooid? Het zal vast wel goed gekomen zijn met de beste man. Wij genieten wel van zijn ellebogen werk.

Na palazzo altemps lopen we naar piazza Navona waar we de 3 fonteinen bewonderen (wederom tussen de menigte mensen door) en we bezoeken nog maar eens een kerk. Deze keer de kerk van Sant'Agnese in Agone. Waar je geen foto's mag nemen, maar iedereen met grote camera's rondloopt om een foto te maken van de prachtige koepel en de marmeren afbeeldingen in de zijbeuken. Deze zijn echt erg mooi. Ze zijn vrij plat, maar er zit een schitterende dieptewerking in. Van veraf lijkt het net alsof er een complete zuilengallerij staat, van dichtbij zie je dat het platte zuilen zijn naast elkaar.

We zijn lekker aan de wandel en besluiten de rest van de highlights van Rome ook maar te doen. Onderweg naar de eerste stoppen we nog even in de kerk van Sant'Ignazio di Loyola. Deze kerk heeft geen koepel, maar een schildering. Het is niet echt een mooie, maar ze hadden niet beter. Monniken uit een nabijgelegen (en rivaliserend) klooster klaagden dat hun uitzicht teniet gedaan zou worden door een koepel, dus helaas, geen koepel.

Het plafond van het schip bevat wel een magnifieke schildering. Deze kan zich meten met wat we in Praag gezien hebben, echt prachtig! Het is een kijkje in de hemel en je hebt het idee dat er geen dak op de kerk is, maar je zo door de wolken door de hemel inkijkt.

Voor de kerk is een prachtig klein pleintje dat ontworpen is om op een podium te lijken. De gebouwen staan zo langs elkaar heen dat de stegen coulissen lijken. Heel bijzonder.

Na nog een klein eindje lopen komen we bij de volgende highlight. Aan de enorme groep samengepakte mensen te zien, zijn we ook hier weer niet de enige. We zijn aangekomen bij de Fontana Trevi. De schitterende fontein met Neptunus die zijn strijdwagen door een rustig en een wild paard laat trekken. Dit zijn de twee verbeeldingen van hoe de zee kan zijn.

Het is echt extreem druuuuuuuuuk!! Je wordt bijna omver gelopen door mensen die graag een muntje in de fontein willen gooien. Ik mag niet nog een muntje in de fontein gooien. Volgens de legende word ik dan verliefd op een Italiaan en hij op mij. Nou, daar zitten we even niet op te wachten, dus geen geld van mij in die fontein! Een derde muntje zou trouwens betekenen dat je met elkaar gaat trouwen enzo, er zijn geen beweringen bij een vierde muntje, maar ik hou het op mijn ene muntje van 3 jaar geleden.

We vinden een plekje op een balustrade en kunnen een paar minuten genieten van een zowaar ongehinderd uitzicht op de fontein en ik blijf er bij, dit is echt een fijn plekje (als ze je tenminste niet omver lopen tijdens een massale bestorming van de fontein)

Na de fontein is het tijd voor de laatste highlight voor vandaag. Waarschijnlijk heb je al een idee wat het gaat zijn. Waarschijnlijk is je idee ook wel juist. Het zijn de Spaanse trappen.

Onderweg naar de trappen lopen we langs de Italiaanse senaat waar net de wisseling van de wacht is. We vermoeden dat het de marine en de landmacht waren die er buiten stonden. Wat ik wel weet is dat de militairen in Nederland (en waarschijnlijk ook België) hard zouden gaan lachen om het apenpakje dat die lui aan hebben. Grote pluim op de kop en overal sierspul en opschmuck. Ze staan bovendien met het geweer naar je toe gericht op wacht. Hoop dat het geen echte geweren zijn, vond het niet echt een fijn gevoel om er op een paar passen afstand van te staan.

Laat ons de meute weer volgen en dan komen we vanzelf uit bij de trappen. Yup, check, klopt helemaal. De trappen zitten vol met mensen en zijn deze keer niet voorzien van bloembakken. Daarmee zijn ze ook een stuk minder boeiend geworden. Het zijn gewoon mooi vormgegeven trappen.. punt! Klopt.. Ze zijn ook niet bedoeld als meer dan trappen.

Het zijn de trappen van de kerk die bovenop de berg staat. De kerk is de Trinita Dei Monti en deze kerk wilde graag een verbinding met het lager gelegen Piazza Spagna. Zo gezegd zo gedaan en al snel werden de Scalinata della Trinita Dei Monti niet meer zo genoemd, maar zijn het de Spaanse trappen.

We banjeren naar boven en slaan (bijna letterlijk) de rozenverkopers van ons af. Op een gegeven moment heb ik gewoon zin om de rozen te kopen van een van de verkopers die ze letterlijk in mijn gezicht duwt om ze vervolgens door zijn strot te douwen, maar ik ben een braaf meisje en hou me in.

Bovenaan de trappen brengen we nog een bezoekje aan de kerk. Daar is ook net de mis aan de gang. Er wordt gezongen door de nonnen en paters van een speciale orde die in het leven zijn geroepen om de mensen een rustpunt te bieden in het drukke leven van de stadswoestijn (letterlijk van hun site gehaald) Moet zeggen dat het prachtig klinkt en ik vind het inderdaad ook wel iets rustgevends hebben. We blijven even zitten en kijken wat rond in de kerk. Daarna is het echt tijd om naar de metro te gaan en richting de witte hen (ja ja) te gaan.

We nemen de metro naar Repubblica en denken nog even om onze spullen naar het hotel terug te brengen, maar gaan toch maar meteen door naar het restaurant. Maar goed ook want toen we weer vertrokken stond er een rij voor het restaurant. Moet toch zijn omdat ze populair zijn.

We trappen mijn verlate verjaardagsdiner af met een bruscetta met tomaat en mozzarella. Daarna een pizza. Ik weet niet wat het met Kurt is hoor, maar hij heeft dus gewoon weer een pizza met koude ingrediënten. Deze keer heeft hij echter wel een bodem met gesmolten kaas en ham, maar daar boven ligt een enorme hoeveelheid rucola en een berg cherry tomaatjes met daaroverheen geraspte Parmezaanse kaas. Echt heel erg lekker!

Mijn pizza is voorzien van tomatensaus, mozzarella, rauwe ham, artisjok, champignons en wat andere lekkere dingen die ik niet meer weet, maar ook erg lekker. Het enige drama zijn de messen. We zitten te hakken en zagen, maar het wil niet lukken met de pizza's. Ik heb gewoon een pijnlijke wijsvinger. Op een gegeven moment ben ik het echt zo onwijs zat dat ik maar met mijn handen verder ga. Tja, wil dat ding toch echt opeten.

Het is allemaal verschrikkelijk lekker, maar er is geen plek meer over voor een toetje, dus rekenen we af en gaan we door naar het hotel.

Het is even spannend als het lijkt dat onze reservering voor de Vaticaanse musea niet geprint is, maar gelukkig is het in het verkeerde vakje gestopt. Ik maak even een sprongetje, we kunnen morgen gewoon naar het museum!!

Het is inmiddels alweer bijna half 12 en ik rol bijna om. Ben echt zo gaar als een klontje, maar van uitstel komt afstel, dus dit verslag moest eerst getikt worden voordat ik nu snel mijn bed induik. Het was echt een heel erg fijne dag vandaag. Totaal het tegenovergestelde van gisteren en dat mocht ook echt wel. Maar goed, nu mijn bed in.. Trusten allemaal en tot morgen!!