De tuinen van Eden

We hebben de eerste nacht in onze containerwoning prima overleefd. De bedden liggen prima en eigenlijk weinig tot geen last van de buren of andere geluiden. Wat dat betreft zelfs beter dan de meeste hotels. We zetten de waterkoker aan voor de koffie en eten de gisteren gekochte broodjes. Ik heb hot cross buns en Kurt zit aan de broodjes met de Cornish Blue. De blauwe kaas smaakt overigens ook prima bij de zoete hot cross buns. Ik heb de broodjes na jaren nog maar eens een kans gegeven. Het zijn typisch Britse Paasbroodjes met rozijnen, sinaasappel en citroen en verschillende specerijen erdoor. Op de bovenkant van het broodje is een kruis gemaakt van een ander soort brooddeeg en een plakkerig laagje. Deze keer vind ik ze erg lekker, dus misschien zijn ze beter geworden, of zijn de Schotse hot cross buns gewoon minder lekker.

Na het ontbijt staat een douche op het programma. Dat is wel even een dingetje. Als je onder de douche staat, wordt eigenlijk de heleboel nat achter de schuifdeur. Na een beetje draaien aan de knop, komt er zowaar lekker warm water uit de douchekop en genoeg ook. De afvoer is alleen een beetje schrikken. Die zuigt het water op als het ware, dus maakt nogal luide afzuiggeluiden en de eerste keer heb je wel zoiets van aaaargh! Maar het went.

Na het douchen ruim ik alle onze losliggende spullen netjes op zodat ons niet al te ruime kamertje een beetje bewoonbaar blijft. Dan is het tijd om naar Eden te lopen. Dit is nog best een wandelingetje, maar geen probleem. Het loopt leuk en je ziet steeds een glimp van de biomes tussen de bomen door.

The Eden Project is een Millenniumproject van de Britse overheid en is in 2001 geopend. Het heeft 2 enorme overdekte biosferen met aan de ene kant het grootste overdekte regenwoud ter wereld en aan de andere kant een grote biosfeer met mediterrane planten. We halen eerst onze passen op bij het visitorcentre. De kaarten hebben we tegelijk met onze jeugdherberg geboekt en zijn jaarkaarten, dus mochten we nog eens terug willen het komende jaar (of morgen) dan kan dat. We worden netjes op de foto gezet zodat we de kaarten niet door kunnen geven (sorry familie en vrienden) en krijgen een sticker die we op moeten plakken de rest van de dag. Daarna kunnen we naar binnen!

Ik wil al sinds de opening heeeeeeeel erg graag naar Eden. Ik vind het helemaal geweldig en ben redelijk over the moon dat we er nu eindelijk zijn. We lopen via de Zig Zag Thru Time naar beneden. Dit is een zigzaggende (joh) route die vanaf het begin van de aarde naar nu gaat qua planten. Dus we gaan via rotsen en prutjes naar varens en een soort palmbomen en helemaal aan het einde is een gecultiveerd stukje flora te zien.

Er staan overal narcissen, blauwe druifjes, hyacinten en andere lentebloemen in bloei en het ruikt erg lekker. Eden zit middenin de Paasevents en overal rennen kinderen rond op zoek naar eieren. Er liggen in Eden een aantal gouden eieren verstopt en die moeten gevonden worden om een prijs in de wacht te slepen. Er zijn nogal wat kids die helemaal hyper rond lopen te springen en dansen. Blijkbaar is Eden ook erg geschikt voor kinderen.

Via het Link building gaan we als eerste naar het regenwoud. Als we er binnen stappen waait het en zeggen we nog dat het best meevalt met de warmte, maar even verder lopen we toch te puffen. Het is er ver boven de 30 graden en we lopen een beetje te dik aangekleed te zijn. Het zweet loopt me al snel van mijn voorhoofd. Lekker langzaamaan doen dus.

Het regenwoud is wel geweldig. Overal is wel wat te zien en we lopen via de paden steeds hoger door de koepels. We komen bij een verhoogd pad dat langs de boomtoppen loopt zodat we een mooi uitzicht hebben. We zien ook een soort platform dat helemaal bovenin de grootste koepel hangt en er staan mensen op. Daar moeten we dus ook naar toe! Via de wandelpaden en langs een waterval komen we daar aan. Er staat wel een rij en we moeten een lijst met aandoeningen doornemen van hoge bloeddruk tot weet ik wat. Mensen die daar last van hebben mogen niet naar boven of moeten met de medewerker overleggen. Wij vinden dat we nergens last van hebben, behalve dat het veel te warm is en we mogen vervolgens naar boven. Door alle waarschuwingen ben ik wel een beetje zenuwachtig geworden.

De trap naar boven wiebelt als een gek. Daar waren we voor gewaarschuwd en het klopt. De waarschuwingen waren nergens voor nodig, gewoon rustig aan doen en alles gaat prima. Boven voelt het zelfs wat koeler dan beneden omdat we net onder de ventilatieramen staan en die zijn net opengegaan. Dat betekent alleen ook dat het 37C binnen is. Je kunt je misschien voorstellen hoe dat aanvoelt met een spijkerbroek, hemd en lange mouwen shirt aan... Yup, veel te warm en plakkerig. Maar goed, het uitzicht is geweldig daarboven en we genieten zo lang we kunnen. Uiteindelijk moeten we alleen weer naar beneden omdat de volgende groep naar boven mag.

We wandelen nog een eindje verder door het regenwoud en ontdekken nog verschillende planten en lopen dan via het linkgebouw door naar de middellandse zee bubbel. Daar is het wel even een heel stuk kouder, maar het geeft niet. Hier worden seizoensgebonden planten en bloemen getoond. Momenteel staat er een een heel stuk met tulpen in allerlei soorten en maten. Prachtig om te zien. Er zitten ook heel wat Nederlandse varianten bij. Hoe ik dat weet? Nou, ik gok maar wat met namen als Prinses Irene en Albert Heijn ;) Er is ook een prachtige wijngaard. Deze is vooral prachtig door de sculpturen erin. In het midden een enorme stier met daaromheen uitgelaten mensen en wezens. Allemaal heel goed weergegeven qua houding en expressie. Het moet Dionysus voorstellen. Verder doet alles aan als een vakantie rond de middellandse zee.

Er is nog een verrassing. Je kunt reserveren voor een diner na sluitingstijd in Eden bij het Mediterrane restaurant. Ik kan mijn geluk niet op en we gaan er eten vanavond! Woehoe! We reserveren een plekje voor 2 om 6 uur. Dan kunnen we de hele rest van de dag nog ronddwalen door Eden.

Ik heb het waterflesje leeggedronken in het regenwoud, dus we gaan eerst het flesje eens bijvullen. Dit kan in het grote restaurant in het linkgebouw. Je kunt hier gratis water tappen zoveel je wilt. Er waren overigens in het regenwoud ook diverse fonteintjes waar je even een slokje kon drinken. Er is zelfs een airco ruimte voor als de hitte je teveel wordt. Met het gevulde flesje en een pint beker water erbij gaan we ergens zitten om onze meegebrachte snacks te eten. We zien echter het ene bord na het andere bord met lekker ogende hapjes voorbij komen en we zijn vrij snel overtuigd dat we een bordje eten op moeten halen.

Het restaurant is in 2 delen. Aan de ene kant is het Mexicaans en aan onze kant is het eten uit het Middellandse zee gebied. De keuken is open en je kunt een dienblad en bord pakken en vervolgens laten volscheppen door de mensen die er staan. Eerst kies je je vlees of vleesvervanger. Er is vandaag keuze uit kip in een marinade, falafel, viskoek en een soort gegrilld brood met tomaten. Wij gaan voor de falafel. Daarna volgt er een salade bar. We denken dat de salade los afgerekend moet worden, maar wat er staat is erg verleidelijk, dus een bord vol salade graag. Het zijn salades die best bijzonder zijn. De eerste is met diverse soorten groene sla, komkommer, een soort witte bonen en een lekkere dressing. De tweede salade is gebakken krielaardappeltjes met granaatappel en rode uit in een citroendressing. De laatste was Parelgort met feta, paprika, olijfjes en allerlei verse kruiden met dressing. We laten ons bord volscheppen met een combinatie van alle 3 en gaan afrekenen. Ik sta al met een briefje van 20 pond in de handen, maar het is maar 7,95. Degene die aan het klagen was dat het eten zo duur is in Eden heeft niet het juiste restaurant gekozen! We gaan weer terug naar ons plekje en zitten met smaak met z'n 2 van deze maaltijd te genieten. Echt smullen en goed vullend. Ze kunnen lekker koken hier in Eden!

Na het eten gaan we de buitenboel verkennen. We hebben de jassen in de garderobe opgehangen en lopen zonder jas naar buiten. Het is vandaag een erg lekkere lentedag en doordat Eden in een oude klei groeve ligt, is er bijna geen wind. Dus als de zon schijnt, is het meteen fantastisch weer. We lopen via de diverse paden door allerlei tuinen. Het doet erg denken aan de Floriade, erg leuk om te zijn dus. Het is alleen jammer dat we erg vroeg in het jaar zijn. Behalve de lentebloeiers staat er weinig in bloei. Veel dingen zien er nog dor en winters uit. We denken dat als je een maand of 2 later komt, het een fantastisch gezicht moet zijn.

Na de buitenboel gaan we door naar The Core. Hier is het educatieve gedeelte. Hoe we beter moeten zorgen voor de aarde. Welke invloed de natuur op de mens heeft en andersom. Er is ook een tentoonstelling over het menselijk lichaam en dan met name de micro organismes er in. Het gaat van poeptransplantatie (voor de Belgen, dat zijn dus uitwerpselen) in een kunstwerk weergegeven (best goed gedaan) tot de bacteriekolonies op je lichaam verwerkt in een borduurwerk. Er is ook muziek gemaakt door onze DNA code om te zetten naar een notenbalk en dat laten spelen door een orkest en mensen in witte pakken die in rijen dansen en van heel hoog net ketens DNA en bacteriën lijken. Bizar en geweldig wat je allemaal niet in, op en om je lichaam hebt en wat je daarmee kunt doen.


We hebben alle tijd van de wereld en doen alles heerlijk op ons gemak. Zo kunnen we lekker op een stoeltje zitten en de filmpjes met achtergrondinformatie over de kunstwerken bekijken waar verder geen kip in geïnteresseerd lijkt. We hebben eigenlijk tijd over. We hadden gedacht dat we te weinig tijd hadden om alles te doen in een dag, maar (mede doordat er vrij weinig in bloei staat buiten) we zijn er eigenlijk al een beetje door. Dus we kuieren op ons dooie akkertje nog weer eens terug naar het regenwoud. Daar blijkt het inmiddels zo heet te zijn dat het hoge uitkijkterras afgesloten is. Het is er inmiddels ruim 40C. Als we er binnen komen is het ook meteen alsof je tegen een muur aanloopt. Het is er ook bijna leeg. Heerlijk rustig dus. De beestjes laten zich nu ook meer zien en we staan even te kijken naar een stelletje vogeltjes met kroost. Doordat het nu zo rustig is, kunnen we ook echt op ons gemak rondkijken en zien we overal nieuwe dingen. Zo zien we een papayaboom, diverse koffieplanten, cacaoplanten, vijgen en bananenbomen. Als je goed kijkt bloeit er ook overal wel wat en is er gewoon onwijs veel te zien. Het is er alleen echt niet te genieten warm en benauwd. We staan bij de waterval even te genieten van de natuurlijke airco, maar daarna is het voor mij wel genoeg geweest. Dus we lopen langzaam weer naar de uitgang.

Daarna is het een beetje rondlummelen en wachten tot we kunnen eten. We gaan nog even naar buiten, maar eigenlijk niet veel zin meer en gaan alvast naar de middellandse zee Biome. Daar is nog een klein pad dat we niet gedaan hebben en daarna gaan we nog even van het zonnetje zitten genieten tegenover de tulpen. Als je zo stil zit, komen de vogeltjes ook weer terug. We zien diverse roodborstjes, musjes en mereltjes voorbij vliegen en hupsen. Heerlijk rustig.

Tegen 6 gaan we naar het restaurant waar we tafel 13 toegewezen krijgen. Het is niet echt warm meer te noemen daar. Dat is wel jammer. Het is nog lastig kiezen van de kaart en uiteindelijk ga ik voor Lamstajine en Kurt voor een pizza met gedroogde ham. Kurt neemt een Korev biertje erbij en ik een flesje vanille en rabarber prik. Ik vond Kurt's bier prima te doen, lekker bitter. Kurt vond het wat minder. Mijn drinken daarentegen is door ons beide goedgekeurd, heel bizar, maar erg lekker. Ons eten kwam ook vrij snel. Helaas krijg ik maar een klein beetje couscous en best nog wel een bakje lamstajine. Erbij een bakje yoghurt met mint. Kurt's pizza ziet er goed belegd uit en heeft een mooi formaatje. De lamstajine smaakt voornamelijk naar zongedroogde tomaat, maar is best wel lekker. De couscous en yoghurt ook. Jammer dat er niet meer van was. Kurt's pizza is lekker, maar beetje standaard. We nemen vandaag nog een toetje ook. Ik ga voor de salted caramel, chocolate tart en Kurt voor de Cornish Chocolate Brownie Sundae. Ik krijg een klein stukje taart op een bordje met een chocolade stengel, een lepel clotted cream en een kwart aardbei. De clotted cream snap ik totaal niet, maar goed. Het stukje taart smaakt lekker, maar had een stukje groter mogen zijn. Kurt krijgt een grote ijscoupe gevuld met brokken chocolade brownie, een bol vanille ijs en chocoladesaus. Alles is erg lekker, maar veel te veel. Ik help hem graag een hapje mee dus ;)

Na het afrekenen mogen we met de minivan mee. Daar hadden we totaal niet op gerekend, maar was wel fijn. We werden helemaal naar de jeugdherberg teruggebracht. Geen lange wandeling tegen de helling van de groeve op dus. Onverwachte luxe! Zo waren we binnen 5 minuten na het eten alweer terug bij ons slaapplekje.

Ik had mijn pinpas niet bij me en dacht dat ik die in mijn andere jas had laten zitten. Dus even kijken, maar ook niet gevonden. Alle tassen nakijken en de koelbox van Kurt. Nergens te vinden wat nogal vreemd was, ik wist zeker dat ik hem nog gehad had. Ach, zal wel in de auto liggen dan, maar ook niet te vinden. Tja, jammer dan is mijn idee. Ik ga er niet om lopen stressen. Straks even nummer van de bank opzoeken en laten blokkeren dacht ik. Maar dan roept Kurt, hij heeft de pas gevonden. Hij lag gewoon netjes opgeruimd in de vakjes in onze kamer. Zie, dat bedoel ik dus. Ik moet ook gewoon niet opruimen, dan ben ik alles kwijt! Opruimen en ik gaan gewoonweg niet samen haha.

Daarna was het tijd voor het verslag en morgen is het tijd voor Tintagel Castle. Het kasteel waar King Arthur misschien wel gewoond heeft. Dus tot morgen maar weer!