Ken jij Frans?
Blijf op de hoogte en volg Eveline
27 Juli 2012 | Frankrijk, Châteauneuf-du-Faou
Eerste prioriteit vandaag: boek uitlezen. En dat heb ik gedaan hoor. Ik heb vandaag de Hongerspelen uitgelezen. Brengt het totaal op 3 boeken deze vakantie, nog best een leuk aantal. Vandaag dus lekker liggen lezen op bed en niksen, bevalt ook wel hihi
Na de lunch en douchen moeten we toch even wat gaan doen. We hebben gisteren een enquête gekregen die we moeten invullen. De enquête is uiteraard in het Frans. Meeste van de woorden kennen we wel, maar de manier waarop ze in een zin geplaatst zijn, maakt toch dat we vermoeden dat het misschien wat anders betekent dan we denken.
We nemen de laptop mee naar de salle de tv en starten Google Translate op. Het is weer net als in de middelbare school. Zinnetjes vertalen en beantwoorden. Nu alleen met Google in plaats van een woordenboek. We komen er al snel achter dat de zinnen inderdaad anders waren dan we dachten. Goed dat we Google weer hebben hahaha Ik beantwoord alle vragen en schrijf in mijn beste Google Frans nog een stukje over dat het toch zo jammer is dat ze geen Engels kunnen hier, maar dat het verder een heel mooi park is.
We willen de enquête bij de receptie langs brengen, maar die zijn inmiddels gesloten. Ze hebben rare openingstijden hier. In de ochtend een paar uurtjes en dan na half 6 's avonds nog 2 uur. We besluiten terug naar het huisje te gaan en het later nog eens te proberen.
In het huisje is het nu wel tijd om eens de koffers weer in te gaan pakken. We zijn hier eigenlijk zo mee klaar aangezien het meeste nu in de waszakken zit en die kunnen we zo in de auto laden. Het afval is wel even een probleem. Ze scheiden hier afval, maar dan wel anders dan bij ons. Ik doe nog een poging, maar aangezien dit ook weer in het Frans staat en ik er echt geen snars van snap, geef ik de moed maar op en we smijten alles in een vuilniszak in de grote container. Flessen en blikjes wel apart hoor ;)
Ondertussen is het rond de tijd dat de receptie weer open is en we banjeren die kant op. Bij binnenkomst zit de vrouwelijke werkneemster er, volgens ons heet ze Linette. We moeten even wachten, maar zijn vervolgens aan de beurt om een afspraak voor vertrek te maken morgen. So far so good. Neuf heur kunnen we nog wel zeggen. Vervolgens begint ze echter in rap Frans een verhaal af te steken en duwt ze ons een papier onder de neus. We snappen er niets van.
Na 2 keer te zeggen “Je suis tres désolée, mais je ne comprend pas les mots dans le papier” (toch echt een opperste poging mijnerzijds om mijn beste Franse beentje voor te zetten) geeft mevrouw nog geen krimp en geeft aan ons niet te begrijpen. Kurt gaat dan mijn telefoon halen om Google Translate er maar weer eens bij te pakken.
Op het moment dat Kurt opstaat en de deur van de receptie uit loopt, draait Linette zich om en gaat zich heel druk bezig houden met de nietmachine en een stapel papier. Dat ik er nog zit interesseert haar blijkbaar weinig. Ik besta niet meer. Er wordt geen poging gedaan om iets op te zoeken, hulp te vragen of wat voor hulpvaardig iets je dan ook maar zou kunnen bedenken. Nope, mevrouw is van het type, stoïcijns doorgaan en negeren, misschien lost het probleem zich dan vanzelf op.
Er komt een Franse mevrouw binnen met een paar kinderen en Linette begint heel vrolijk tegen haar aan te tateren. Ik sta maar op, want ik ben blijkbaar echt tot niets gereduceerd en ga maar aan de kant van de ruimte staan. Ondertussen ontplof ik inwendig. Ik kan er gewoon niet bij dat iemand zo onbehulpzaam is. Zijn mensen hier zo overtuigd van hun Franse superioriteit dat ze zelfs niet eens een woordenboek hebben liggen? Wij doen alle moeite om ons verstaanbaar te maken als een buitenlander naar ons toe komt thuis. Nee, hier moet je je maar aanpassen. Kun je dat niet naar hun standaarden dan heb je verdomde pech gehad.
Kurt komt terug en we proberen op mijn telefoon in te loggen, maar, alsof de duvel er mee speelt, lukt dit natuurlijk niet. Ik ben inmiddels echt niet meer te genieten en heb Linette al voor van alles en nog wat uitgemaakt. Ze verstaat het toch niet, lekker puh!
Ineens komt, nadat Kurt gezegd heeft dat we er niet uitkomen, mevrouw met een lumineus idee! Laten we het Benoit vragen. Wel verdomme, is hij er dan? Waarom kom je daar niet meteen mee muts? Hij doet wel de moeite en met hem komen we er meestal wel uit.
We lopen door naar het kantoor van Benoit en hij haalt een enorm groot (en ongetwijfeld bijna antiek) woordenboek van een plank en zoekt snel het woord op dat we niet begrijpen. Het blijkt huishouden te zijn. Dit hele gezeur draait erom of wij willen schoonmaken, of dat we de schoonmaak aan hun overlaten. Binnen een minuut, met dat woordje aanwijzen en op ons te wijzen en daarna op zichzelf en vragend erbij te kijken, is alles opgelost. Kijk, zo kan het ook. Ik ga dat woord menager nooit meer vergeten in ieder geval pffff!
Na dit avontuur gaan we naar de pizzeria aan de overkant van de Aulne om de vakantie af te sluiten met een lekker hapje. We hebben een mooi plekje op het terras en kunnen nog een laatste avond genieten van de rust en het uitzicht over de Aulne. Het is zo mooi hier!!
Kurt gaat voor de mosselen. Mosselen zijn hier onwijs populair en we kwamen echt overal restaurants tegen waar je ze kon krijgen. Hij heeft 2 weken lang lopen watertanden en vanavond toch maar aan de mosselen. Ik ga voor een plattelandspizza als ik het zo vrij vertaal uit het Italiaans. De mosselen zijn dan wel klein, maar erg lekker blijkbaar. Tegenover me wordt er lustig op los gesmikkeld. Mijn pizza is ook erg lekker, maar er ligt zoveel op dat ik hem echt niet op krijg. We nemen nog een ijsje na en een kopje koffie en lopen terug naar het park.
We hebben tot nu toe eigenlijk alleen langs de kant van de Aulne gewandeld waar de pizzeria ligt, de andere kant zijn we nog niet op geweest. Ik wil wel graag nog weten wat daar ligt, dus na de pizza lopen we nog naar de andere kant van de bocht waar ook een dam en een sluis moet liggen.
We lopen via de camping naar de rivier. Eigenlijk is de camping ook nog wel een mooie plaats om je tent neer te zetten. Ruime nette plekken met een mooi uitzicht op de rivier, niets mis mee. Vriendelijk bon soir-end lopen we over de camping en komen uiteindelijk bij de andere dam terecht. Deze is nog een stukje hoger dan aan de andere kant. Daarna terug naar het huisje waar nog een kleine afwas op ons wacht.
Na de afwas nog een beetje zitten en dan bed in, morgen staat de wekker lekker vroeg.
-
02 Augustus 2012 - 08:32
Marja:
ha ha toch nog maar franse les.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley