Arrivederci Roma

Inmiddels heb ik alweer een hele dag lui niets doen achter de rug en alle wassen hangen te drogen, met andere woorden, ik ben weer thuis. Ik had eigenlijk gister avond mijn laatste verslag willen tikken, maar ik echt te murw toen ik eenmaal thuis was. Maar goed, bij het begin beginnen.

Uitchecken is om 11 uur pas en ontbijt tot half 10, dus mijn wekker gaat pas om 8 uur en dan nog blijf ik lekker lang nagenieten van mijn toch weer korte slaap. Elke ochtend word ik wakker met nog steeds spierpijn in mijn benen en deze morgen is het niet anders. Zo rond kwart voor 9 ga ik richting de douche en blijkbaar zijn de douche-goden me welgezind vandaag, want ik kan genieten van een lekkere warme douche met goede waterdruk.. zalig!!

Mijn haarlak is op en geen zin om nieuwe te halen voor nog 1 dagje, dus mijn haar hoef ik ook niet te doen en met natte haartjes stommel ik de trappen af naar het ontbijt. Het is weer druk vandaag. Volgens mij zit het hotel vol. Er is nog maar 1 zoet broodje over, een soort donut met zo te zien chocolade, dus die nemen we maar. De gewone broodjes zijn hard en taai, dus slaan we over. Yoghurt erbij en een bak koffie.

Na 2 happen kom ik er achter dat mijn donut meer choco is dan donut en ik ben een groot chocolade liefhebber, maar dit gaat me toch te ver. Nog een paar happen en het is alleen maar pasta wat je eet, zo'n beetje een hele pot nutella hebben ze erin gespoten, helaas, maar dat gaat niet meer verder naar binnen. Ik eet mijn yoghurtje op en drink de koffie en zeg de ontbijtmevrouw gedag en ga weer richting mijn kamer.

Mijn flapje heeft inmiddels eindelijk eens een wifi verbinding gevonden en ik lees nog lekker lui het nieuws. Hoef toch bijna niets in te pakken. Ik vrees een beetje voor de aswolk die weer aan komt drijven, maar volgens de berichten zijn er voor Italië geen problemen.

Rond 10 uur dan de koffer maar volgestouwd en het is altijd vreemd, maar op de een of andere manier gaat een koffer nooit meer goed dicht terwijl er toch echt weinig meer in zit dan op de heenweg. Met wat duwen en drukken gaat hij dicht en rits ik de boel in elkaar. Het is dan half 11 en ik denk dat ik dan maar wat eerder uitcheck.

Mijn koffer zet ik zolang beneden in de lobby en zelf ga ik nog op souvenirjacht en foto's maken in de basilica Santa Maria Maggiore. De vorige keer dat ik daar was, had ik mijn fototoestel vergeten.

Eerst maar naar de kerk dus. Ik heb eerder in mijn verslag al wat over deze kerk geschreven, dus ik zal jullie dat besparen ;) (Heb toch even teruggelezen wat ik geschreven heb en idd, ik heb er wat over geschreven)

Ik wandel door de kerk heen en neem foto's van het rijke interieur en het prachtige glas-in-loodraam. In tegenstelling tot de vorige keer is de kerk nu redelijk vol met mensen. Het zal waarschijnlijk aan het weer liggen, het is wat miezerig buiten. De biechtstoelen zijn ook in gebruik deze maal en menig iemand staat bij een pater om zijn zonden te bespreken en te laten kwijtschelden door een paar weesgegroetjes. Het is toch maar een eenvoudig iets dat katholieke geloof. Heb je wat foutgedaan, vertel het de pater en alles is foetsie. Toch een verschil met het protestantse en gereformeerde waar je toch verantwoordelijk gehouden wordt voor je eigen zonden en hiervoor zelf verantwoording af moet leggen. Maar goed, dat is een discussie van een paar eeuwen geleden, maarten luther en calvijn enzo.

Na de kerk is het tijd voor de souvenirs. Ik heb besloten dat ik elk winkeltje wat souvenirs, of iets wat er leuk uitziet verkoopt, inga. Op zich wel een uitdaging voor me, ik ben niet zo van het souvenirshoppen, ik heb meestal zoiets van ik kom wel wat tegen en anders jammer dan, maar ja, heb toch tijd over nu.
Op de hoek van de kerk zit Rosario, een klein winkeltje wat vanuit de kerk gerund wordt. Aan de overkant zit een iets grotere versie van dit keldertje. In dit keldertje hebben ze wat leuke dingetjes en ik koop hier mijn eerste souvenirs. Het is lastig om iets leuks te vinden, je komt al snel in de replica's van het colosseum of romulus en remus en de wolf terecht, maar het lukt.

Ondertussen begint het zonnetje te schijnen en ik wandel nog wat rond en vind uiteindelijk in het grotere filiaal van Rosario een leuk boekje met overslag vellen van hoe bepaalde dingen er in rome vroeger uitzagen en hoe ze er nu uitzien, compleet met een stukje geschiedenis en achtergrond info erbij. Prachtig! Mijn souvenir heb ik dus gevonden.

Na deze stop ga ik nog even naar de supermarkt voor wat broodjes en drinken voor de lunch. Ik koop 2 broodjes met meegebakken olijven (ernstig lekker) en een bakje met salamini's en een flesje water. Dan terug naar het hotel.

In het hotel pak ik mijn aanwinsten in in mijn koffer en de rest in mijn tas en ga ik nog even het nieuws over de aswolk lezen. Deze blijft gelukkig nog boven spanje hangen en levert totaal geen problemen op. Ik ben wel blij dat ik een directe vlucht gekozen heb voor de terugweg. Ik had ook over kunnen stappen in frankrijk of spanje en dat was een beetje minder geweest vandaag.

Ik zwaai doei naar het hotel en wandel naar het station. Ik had al de meest geschikte route bekeken voor mijn koffer, maar nog steeds willen de wieltjes niet echt. Het is ook wel een parcours met hindernissen hoor. Niets ligt recht en overal staan auto's dwars geparkeerd.

Bij het station aangekomen ga ik op zoek naar een kaartjes automaat. Ik vraag het aan iemand en die begint meteen druk te schrijven en presenteert mij een velletje papier en zegt das 15 euro. Uhm, het is toch 14 euro voor de trein? Ja, maar u vroeg mij om hulp, dus dat is 1 euro extra. Tja, ik vroeg waar ik het kaartje uit de automaat kon halen, niet of u het voor me wilde schrijven. Maar goed, geen beginnen aan, dus de euro extra betaald en m'n schouders opgehaald, het is vakantie, geen stress!!

Er is 1 trein uitgevallen, dus ik moet nog een goed half uur wachten op de volgende trein. Ondertussen knaag ik wat op m'n brood en drink ik wat water. Het is echt lekker brood!!

Als de trein er eenmaal is, blijkt dat er weinig mensen op moeten en dat ik zalig alleen kan zitten op een 4 persoonsplek. Geen geprop zoals op de heenweg. Het ritje van een half uur lijkt zo voorbij te zijn en voor ik het weet sta ik op de luchthaven.

Koffer uit de trein gesleurd (das wel een probleem zeg. De trein is heel hoog en het perron heel laag. Hadden ze wel wat anders kunnen doen) en richting inchecken. Balie 124 moet ik hebben. Het is een redelijk vliegveld wel en ik loop nog wel even te zoeken. Schiphol is vermoedelijk groter, maar dat ken ik redelijk, dus alles zo gevonden.

Bij de balie kan ik meteen inchecken en dan door naar de douane. Alleen waar is de douane? Die blijkt aan het andere einde van de hal verstopt te zitten achter een aantal reclame borden. Handig!!

Snel mijn water opdrinken want dat mag natuurlijk weer niet mee en dan door de douane het duty free gebied in. Deze maal moet ik wel gefouilleerd worden, maar das eigenlijk meer formaliteit dan dat ze echt grondig te werk gaat. Mij best. Na mijn riem weer omgedaan te hebben en de laptop weer ingepakt te hebben, wandel ik richting de winkels.

Je kan merken dat je in Italië bent. Het is Bulgarie, Prada en dolce & gabana wat de klok slaat. Niet bepaald mijn soort winkels, maar ik zie veel mensen met grote tassen rondlopen. Blijkbaar scheelt het toch om op het vliegveld te kopen. Heb je een truitje voor slechts 600 euro in plaats van 800 euro misschien lol

Ik snuffel nog wat in de winkels terwijl ik naar mijn gate loop en koop nog wat voor mijn vader. Niet helemaal zijn wens. Hij wilde een grote fles whiskey, maar aangezien die daar duurder zijn dan hier in Nederland gewoon in de winkel, vond ik het een beetje stom om het daar te gaan kopen.

Bij mijn gate aangekomen eet ik eerst de rest van mijn broodjes en salamini's op en schaf mezelf voor het laatste uurtje wachten toegang tot internet aan. Resultaat was dat mensen zich begonnen af te vragen of me wat mankeerde aangezien ik tegen mijn laptop aan zat te praten. Tja, dat is nu een webcam en msn hihi Heb dus een uurtje met dodie zitten babbelen, dan vliegt de tijd wel :)

Na afsluiten richting de gate gegaan om te boarden. Het was er redelijk druk, dus ben nog maar even gaan zitten en pas redelijk laat aan boord gegaan. Ik zit helemaal achterin het vliegtuig op rij 33 stoel c aan het gangpad.

Het vliegtuig zit zo te horen helemaal vol en er zijn nog 2 stoelen naast me over als er 2 jonge ouders binnen komen met een baby. Tuurlijk, waarom ook niet, naast mij uiteraard. Grrrr Dit gaan 2 lange uren worden :(

De ouders zijn van het type “ik ben dom en helaas weet ik niet beter” en alles wat hun lieftallige zoontje doet wordt luidkeels toegejuicht en bevestigd door zoentjes en knuffeltjes. Tja, het is ook echt iets om trots op te zijn dat je zoontje zijn voorburen op het hoofd staat te slaan. Maar goed, ik probeer te slapen en me niet al te veel te ergeren. Dat gaat goed tot ik een trap van zoontje lief in mn maag krijg en er wordt geroepen, kijk toch hoe actief hij is. Grmbl grrrrr

Dan komen de broodjes langs en ik verheug me op wat afleiding. Helaas, er zit tonijn op de broodjes. Niet aan mij besteed dus en er is niet iets anders. Dan maar een bekertje ginger ale en me verder bezig houden met het magazine van de KLM.

Na nog een bakje koffie en een stroopkoekje is het tijd voor de landing (haleluja) De ouders krijgen de complimenten van een super-moeder dat hun zoontje zich zo rustig heeft gehouden. Ja jij zat er niet naast muts!! (ik ben echt zo'n jonge kinderen fan) Als het eenmaal begint te lopen weet ik niet hoe snel ik het vliegtuig uit moet komen en richting de bagageband ga.

Bij de bagageband nog even moeten wachten op de koffer. Was wel een beetje geschrokken toen ik mijn koffertje weer terug zag. Hij zit nu onder de grote zwarte vegen en er zitten heel veel beschadigingen op en zelfs een klein gaatje. Best wel jammer!!

Door naar de STA desk om me te melden voor mijn taxi terug. De rit terug was weinig bijzonder. Ik kon mijn ogen bijna niet meer openhouden en zat regelmatig te slapen.

Thuis had ik toch wel het gevoel dat ik in een heel groot huis kwam. Toch wel fijn om weer thuis te zijn en ruimte te hebben, hoewel mijn kleine hokje in rome ook zo zijn charme had hoor. (alleen niet al te best werd schoongemaakt)

Ik moet toch nog een paar dingen vermelden die me opgevallen zijn tijdens mijn verblijf in rome. Als eerste de mobiele telefoon. Elke italiaan lijkt wel vergroeid met zijn gsm. Overal waar je kijkt zie je mannen lopen in pakken met hun mobieltjes aan het hoor geplakt. Jongeren net zo.

Wat ik ook opmerkelijk vond waren de condoomautomaten op veel straathoeken. Ik dacht dat de katholieken zo anti condoom waren. Misschien voor de toeristen?

Ik vond het meevallen met die mode drang van de romeinen. Ik was gewaarschuwd dat mensen zich daar super netjes en modern kleden. Er waren er wel een paar bij uiteraard, maar die heb je hier ook.

Ik heb besloten dat ik absoluut nog een keer naar Rome ga, ik heb toch nog veel dingen die ik moet bekijken. Ik denk alleen niet dat ik dan nog eens in een nederlandse vakantie ga. Ik kreeg het idee dat er nederlands werd gesproken in rome in plaats van italiaans.

Maar goed, dit was de laatste van mijn verslagen voor Rome. Aan alles komt een einde. Volgende verslagen komen uit India als alles goed gaat :) Iedereen bedankt voor het lezen en morgen weer fijn aan het werk!!

Groetjes!!

Eveline