Wel en niet gelukt

Buona Sera of voor wanneer jullie dit lezen is het waarschijnlijk al buon giorno!!

Vandaag heel erg veel heen en weer gependeld en m'n voeten zijn mij niet echt dankbaar, maar goed, kon er ook weinig aan doen :s

Het plan vandaag is om naar de Sint Pieter te gaan en daar alles zo'n beetje te bekijken wat er te bekijken valt. Gisteren was het nogal druk en vond ik dat de Sint Pieter de lucht in mocht vliegen en dan nog ging ik er niet 3,5 uur voor in de rij staan! (zou wel een heel bijzonder gezicht zijn als het werkelijk de lucht in zou vliegen hihi ik heb een te rijke fantasie lol)

Ik heb mijn wekker op 7 uur staan, maar aangezien ik gisteren al om half 10 sliep, ben ik om half 7 al wakker en redelijk goed wakker ook. Ik blijf nog lekker even liggen tot de wekker gaat terwijl ik probeer of inet het alweer doet, helaas, geen verbinding.

Om 7 uur richting douche, die het, voor de verandering, weer eens niet doet. Het begint heel hoopvol, maar al snel verandert het in een nachtmerrie. Drup drup zegt de douchekop en geen warm water te bekennen. Ik sta daar weer met een half natte kop en stoom uit m'n oren. Hoe moet je in godesnaam hier vroeg opstaan en bijtijds de deur uitkomen als de douche het niet doet grrrrrrr!!! (dit ging in werkelijkheid gepaard met enige verwensingen en krachttermen aan het adres van het hotel en de mensen die wel onder een warme douche stonden) Ik laat de warmwaterknop gewoon volledig open staan en ga in mn mega handdoek zitten wachten op de dingen die komen gaan.

Na een minuut of 10 spuit er ineens gloeiend heet water uit mijn douche en na even wachten of het niet toch weer koud wordt, ga ik er maar vanuit dat het warm blijft en schroef ik er wat koud bij en ga me als een haas douchen. Het water gaat nog een paar keer aan en uit met warm water, maar het blijft wel stromen. Nu nog snel aankleden en mn haar doen. Ik spuit de laatste restjes lak in mn haar. (Ik moet hoognodig weer naar de kapper, en de kleur is er uit en het is te lang, ik moet veel te veel lak gebruiken)

Uiteindelijk is het pas kwart over 8 als ik kan ontbijten en het zit bomvol. Zo, dus jullie zijn degenen die mijn water jatten!! Ik eet snel een donut met creme en een appel/kaneel broodje en een bak koffie met een yoghurtje en sjees naar boven om mijn tas te gaan halen.

Om half 9 pak ik de metro richting het vaticaan en stap ik uit bij de halte ottaviano – san pietro en loop snel richting de sint pieter. Daar aangekomen bereid ik me voor op het ergste. Ik heb onderweg al lopen denken, wat als het weer zo druk is? Ga ik dan wachten of zeg ik het is goed? Maar als ik aankom staat er maar een “kleine” rij en ik sluit achteraan.

Om de sint pieter in te komen, moet je weer door een security check, het lijkt wel het vliegveld. Tas door de scanner, jas er ook maar bij (die had ik vandaag maar eens meegenomen) en nog door de metaaldetector. Gelukkig gaat er niets af en mag ik rustig doorlopen.

Ik vind de sint pieter de moeite waard om er een audio guide voor te huren en begeef me dus richting garderobe. Daar aangekomen bieden ze ook een toer met een gids aan. Audioguide 5 euro, gids 15 euro en gids vertelt meer over van alles en nog wat. Hmmm, moeilijke keuze... not!! We nemen de gids!! Ik moet nog een half uurtje wachten tot de gids vertrekt dus ondertussen bekijk ik de grotto.

In de grotto liggen de tombes van de pauzen. Hier kom ik ook het graf van de laatste paus tegen met enkele gelovigen diep op de knietjes in gebed er voor. Wat dan wel lachen is is dat er een nederlandse mevrouw vraagt aan haar man, goh wie ligt hier beroemd te zijn? Moest heel ff grinniken. Ik ben toch niet de minst katholiek geloof-kenner hier lol

Na de grotto begint mijn toer en in de categorie if you can't beat em, join em, voeg ik me in een groep met blauwe oordopjes en zendertjes dragende irritante overal voordringende en in de weg staande mensen en banen we ons een weg de sint pieter in (a)

Voordat we de sint pieter ingaan krijgen we nog eerst een uitleg over het ontstaan van rome en het vaticaan en de geschiedenis. Ik vind het mijn 15 euro meteen al waard, heerlijk geschiedenislesje, dat haal ik toch minder goed uit mijn reisgidsje of audioguide. De gids mike, doet het leuk en doorspekt zijn verhaal met de nodige grapjes (ja ik weet ze zijn waarschijnlijk getimed en hij herhaalt ze bij elke groep, maar ik hoor het maar 1 keer en vind ze leuk) Zijn engels is ook perfect, wat komt omdat hij half engels is zoals hij uitlegt. Pffff eindelijk en de rest van de toer is ook perfect te verstaan.

De geschiedenis rond de sint pieter gaat terug tot in de tijd van Nero. Nero had op de plek waar nu de sint pieter staat zijn circus gebouwd. Hier werden wagen/paardenraces gehouden om een grote obelisk heen. Nero was een zeer wrede keizer en toen zijn plan om een stuk van de stad af te branden mislukte (hij wilde zijn villa midden in de stad bouwen, maar niemand wilde zijn grond afstaan) en er een grote uitslaande brand ontstond die 9 dagen bleef woeden, moest hij een schuldige vinden om zelf niet in diskrediet te raken. Hij gaf de schuld aan petrus die de christenen leidde. (Het christelijke geloof was toen niet toegestaan omdat zij de keizer niet erkenden als hun “god”) Petrus (en de andere christenen) werden vervolgt.

Petrus vlucht eerst uit Rome, maar keert (na een visioen van jezus die zelf terugloopt naar Rome en waaraan hij vraagt “Domine, Quo Vadis?” waarop jezus antwoordt dat hij terugkeert naar Rome voor een 2e kruisiging. De voetsporen van Jezus zijn te vinden in de basilica di San Sebastiano aan de via Appia Antica) terug naar Rome om zijn lot te ondergaan. Dit lot is een kruisiging aan de obelisk in het circus van Nero. Petrus vraagt wel of hij ondersteboven mag, want hij voelt zich niet waardig om op dezelfde manier als jezus gekruisigd te worden.

Na de kruisiging wordt zijn lichaam door gelovigen begraven op een plek waar nu de sint pieter staat onder een klein monumentje als ware het en romeins tempeltje. Later bouwt keizer constantijn hier in de 4e eeuw de eerste basiliek en 1000 jaar later begint het grote werk wat we nu nog kunnen zien.

We worden de sint pieter binnengeleid en krijgen de vraag of we onze voeten willen vegen over een grote ronde rode schijf. De hele groep doet dit braaf en dan vertelt de gids dat dit het duurste gesteente ter wereld is en niet meer verkrijgbaar. Het is rood porfier (ik heb even de nederlandse term erbij gezocht) Dit gesteente is niet meer “in het wild” te vinden omdat de romeinen en de kunstenaars tot in de barokke tijd het compleet uitgeput hebben. Zo'n 80% van dit alles bevindt zich in blijkbaar in Rome en 12% in het Louvre, de andere 8% mag de rest van de wereld verdelen. Een kilo porfiriet is hetzelfde waard als 2 kilo goud, dus zou leuk zijn om daar een stukje van te vinden. Die sint pieter lijkt er wel mee bezaaid, overal waar je kijkt duikt het op. De grote ronde schijf is overigens de plek waar in het verleden keizers gekroond werden.

De sint pieter is 187 meter lang, 123 meter breed en 136 meter hoog en is de op 1 na grootste kerk ter wereld. Het orginele ontwerp was een grieks kruis met alle zijden even lang en het middenstuk net zo hoog. Dit ontwerp was van Bramante, alleen hij overleed. Michelangelo nam het over en zette zijn meesterwerk de koepel er bovenop. Carlo Maderno nam het over van michelangelo en verlengde het middenstuk en maakte van een grieks kruis een latijns kruis. Bernini was verantwoordelijk voor alle decoratie in de kerk. Door zijn slimme gebruik van afmetingen van beelden en voorwerpen doet de kerk absoluut niet groot aan. Pas als er gezegd wordt dat de schattige engeltjes waar je naar kijkt 2,5 meter hoog zijn en het beeldje van maria ongeveer 7 meter, begin je te begrijpen dat het heel handig gebruik is van perspectief en menselijke maat.

In het midden van de kerk bevindt zich een stuk marmer waarin met koperen sterren aangegeven is tot hoe ver andere grote kerken verspreid over de wereld zouden komen. Hier staat onder andere het sterretje voor de notre dame ook bij.

We lopen braaf achter mike aan die in ons oor tettert over de heilige deur die alleen in een jubeljaar open gaat en hoe deze aan de binnenkant met cement afgesloten is en zowaar het is een grote dichtgeplamuurde bende met een groot kruis er op. De paus slaat met een klein zilveren hamertje een stukje van dit cement kapot op 1 januari van elk jubeljaar. Een jubeljaar vindt plaats 1 keer in de 25 jaar, dus het volgende jubeljaar is in 2025.

Na de heilige deur is het tijd voor de Pietà. Dit beeld heeft Michelangelo gemaakt toen hij 25 jaar was en men geloofde niet dat zo'n jong iemand zoiets moois had kunnen maken, dus alle eer ging naar de meester van Michelangelo. Michelangelo was hier zo verbolgen over dat hij 's nachts de sint pieter binnengeslopen is en met een hamer en beitel zijn handtekening dwars over de borst van maria heeft gebeiteld. Dit is dus het enige beeld dat de handtekening van Michelangelo draagt.

Er volgen nog een heel groot aantal beelden van Bernini en verhalen erbij en ik denk dat ik die maar een eindje moet overslaan. Ik heb alles gezien in de Sint Pieter wat er te zien valt en bij elk beeld een uitgebreide uitleg over wie het gemaakt heeft, waarom en wanneer. Echt heerlijk zo'n input toer alleen het is wel information overload als je het weer wilt reproduceren.

We krijgen nog een uitleg over de grote “schilderijen” die we her in der in de kapellen zien. Deze schilderijen worden allemaal vervangen door grote mozaieken en een aantal is dat al. Het is ongelooflijk goed gedaan en pas als je heel goed met het licht meekijkt is te zien hoe duizenden kleine glasstukjes samengevoegd zijn om een schilderij te vormen. Het vaticaan heeft hiervoor de beste mozaiekkunstenaars ter wereld voor in dienst (uiteraard)

Na ruim anderhalf uur is de toer voorbij en het is gewoon jammer. Er valt nog zoveel meer te vertellen over de kunstenaars en hun meestwerken, maar helaas. We leveren allemaal ons zendertje weer in en gaan onze weg. Ik ben nog van plan om de koepel te beklimmen. Dit schijnt wel een uitdaging te zijn en ik ben blij dat ik mijn inhalator meegenomen heb naar Rome. Ik heb hem al veel moeten gebruiken deze week. Rome is zwaar met alle heuvels en trappen en ik loop geregeld naar lucht te happen.

Even naar het toilet en dan in de rij voor de lift. Je kan met de trap het hele eind, of voor de helft ongeveer met de lift. Ik hoef hier niet over na te denken en betaal 2 euro extra voor de lift. We zoeven omhoog naar de 3e verdieping en dan begint te klim.

In eerste instantie denk ik nog, goh dit valt mee, maar dan hebben we alleen nog maar gewone trapjes. Al snel beginnen de trappen steiler, smaller en schuiner te worden. Tot de muren naar binnen beginnen te buigen (het is een koepel he, die zijn rond) Ik loop met mijn formaatje “een heel stuk groter dan de gemiddelde italiaan en zeker dan de gemiddelde 15e eeuwse bouwvakker” me in allerlei bochten wringend naar boven. Ik ben steeds weer blij dat ik niet claustrofobisch ben, maar af en toe krijg ik het toch wel even benauwd.

We hebben een tussenstop aan de binnenkant van de koepel in de sint pieter en van heel hoog kijken we neer op de mensen beneden en van heel dichtbij kun je de mozaieken zien op de binnenkant van de koepel. Erg indrukwekkend!! Maar we moeten nog een heel eind verder.

De trappetjes worden nog smaller en op het laatst gaat er een minuscuul klein wenteltrapje met een touw als leuning in het midden omhoog. Ik moet wachten tot de persoon voor me een eindje omhoog is, anders wil het niet. Gelukkig is dit het laatste gedeelte en word ik beloond met een prachtig 360 graden uitzicht over Rome. Uiteraard foto's maken!!

Mijn vader had me gebeld blijkbaar, maar ik had het gemist. In het vaticaan is nauwelijks ontvangst, dus maar even proberen boven op de sint pieter, waarom ook niet lol Wel leuk nieuws, mijn keuken is vandaag gestuct!! Jeeeej!! Dus als ik thuis kom ziet dat er mooi en netjes uit \o/ Top nieuws :)

Na het gesprek met paps en mams en genoten te hebben van het uitzicht, gaat de toch weer naar beneden aan de andere kant. Weer een wenteltrapje en heel erg schuine trappen. Halverwege voor de lift naar beneden gaat, is er nog een souvenirwinkeltje en hier heb ik wat cadeautjes voor het thuisfront gevonden. Zelf heb ik nog steeds niets, ik ben een ramp op het gebied van souvenirs :(

Na de afdaling nog even door de sint pieter gedwaald en dan op weg naar de engelenburcht, ofwel castel sant'Angelo.

Langs de Via della Conciliazione (aangelegd door Mussolini, die daarmee een complete wijk verwoest heeft) loop ik naar de burcht.

Het is een grote ronde vesting die in eerste instantie door keizer Hadrianus (je weet wel van die muur in schotland) in 128 gebouwd is als mausoleum voor hem en zijn familie. In de 6e eeuw is het omgebouwd tot fort voor de pausen. Het kreeg zijn naam in 590 toen een van de pausen in een visioen een engel boven de burcht zag en die daarmee het einde van de pest aangaf. In de 13e eeuw werd er een verbindingsmuur tussen het vaticaan en de burcht gebouwd met een vluchtroute voor de paus.

Het is een ingewikkeld fort en er valt veel te zien en te dwalen, maar eerst ga ik helemaal naar boven naar het terras voor mijn lunch. Het is inmiddels 2 uur en ik heb enorme trek. Een broodje en een flesje cola gaan er wel in en met een vol buikje vervolg ik mijn tocht door de burcht. Er zijn ook hier prachtige kamers met enorme fresco's. In 1 van de kamers staat een interactieve tafel. Via projectie en bewegingscamera's kun je dingen verschuiven en wordt er uitgelegd hoe fresco's gemaakt worden en hoe ze later gerestaureerd werden. Ik sta hier uiteraard vrolijk te schuiven en te doen. Ondertussen staan een aantal bejaarde duitsers me raar aan te kijken en zich af te vragen “wie das ja möglich ist” Ik hou wel van een beetje interactie in een museum.

De burcht is een vreemde mix tussen romeinse en latere bouwstijlen en het is een lijvig bouwsel met dikke muren en vreemde gangen en trappetjes en tegelijk elegante balkons en terrassen. Ik loop nog een rondje over de borstwering (inmiddels weer in het zonnetje) en vertrek dan richting Forum Romanum.

Het is vreemd weer vandaag. Het ene moment is het koud en moet ik mn jas aan en nog geen 5 mins later is het warm en is m'n tshirt nog te warm. Het is dus de hele tijd jas aan, jas uit en zonnebril op en zonnebril af. Ach ja, het is droog, dat is het voornaamste!

Ik pak de metro terug naar termini en stap daar over op de metro naar colosseo. Waar ik via de fiori imperiali naar de ingang van het forum romanum loop. Hier wacht me echter een grote teleurstelling. Het forum is niet meer gewoon toegankelijk, het is nu bij het palatino gegaan. Ik had dit dus woensdag al moeten bekijken, maar dat wist ik niet. Het staat nergens aangegeven en in alle reisgidsen staat nog vermeld dat het gratis is. Ik probeer nog uit te leggen dat ik er al geweest ben en laat mijn kaartje zien, maar niets helpt. Als ik er in wil, moet ik 12 euro betalen. Nja, dan maar niet, maar het is wel een domper op m'n dag. Verslagen ga ik even zitten en denken wat ik dan ga doen.

Piazza del popolo, daar zijn we nog niet geweest!! Ok, terug naar de metro en weer overstappen op termini en weer terug richting vaticaan, maar nu uitstappen bij halte flaminio. (ben zo blij met een dagkaartje)

Het is heel handig dat wanneer je uit een metro komt en je op zoek bent naar 1 van rome's “landmarks” dat ze dit ook even aangeven met een bordje ofzo, maar nee hoor, nergens te vinden. Dus verdwaast loop ik wat rond en vergeet dan uiteraard achter me te kijken. Maar goed, het plein bleef niet lang zoek.

Helaas is op het plein de opbouw van een groot podium in volle gang, dus er valt weinig te zien. De monumentale obelisk en fontein zijn afgedekt en bijna niet zichtbaar. Dan maar winkelen in de via del corso.

Ik zag een paar leuke sandalen en dacht die wil ik wel eens proberen, dus ik naar binnen. Schoenwinkels hier werken dus iets anders dan bij ons. Je neemt een van de medewerkers mee naar buiten naar de etalage, daar wijs je de schoen aan die je wilt hebben en vervolgens ga je zitten wachten. Helaas hadden ze de sandalen die ik mooi vond niet meer in het bruin, maar alleen nog in het zwart en dan vond ik ze een stuk minder mooi, dus maar niet gedaan.

Langzaam weer teruggelopen naar het metrostation en de metro weer verder gepakt naar ottaviano, waar ik uitstap om iets te gaan eten bij een restaurant uit de lonely planet. Aangekomen bij het restaurant blijkt deze dicht te zijn wegens familie omstandigheden... grmbl dus ik heb een heel eind gereisd en gebanjerd voor niets. Na forum romanum en dit ben ik het even zat. Dan maar weer terug naar termini.

Het is 7 uur en ik begin aardig te rammelen. Ik wil mijn laatste avond wel een beetje lekker eten dus ik ga maar weer naar de witte hen en besluit wat uitgebreider te eten. Ik begin met bruschetta, dan een pizza en toetje is ijs met chocoladesaus (die warm had moeten zijn) en daarna een espresso.

Als ik naar het hotel loop is het echt behoorlijk koud en ik ben blij als ik weer binnen ben. De meneer bij de balie probeert me te nog te overtuigen dat ik hun shuttle bus naar het vliegveld moet nemen. Deze vertrekt echter om 11 uur en mijn vliegtuig pas om 5 uur. Ik denk dat ik zo rond half 2 de trein naar het vliegveld neem en dan rustig daar wat rondloop. Morgenochtend en tussen de middag ga ik hier in de buurt nog wel wat rondkijken.

Ik zit nu te kijken naar mijn tekstverwerker en die geeft aan dat ik bijna 5 pagina's getikt heb. Jeetje, ze worden echt elke dag langer en langer. Moet je je voorstellen als ik alles uit de sint pieter opgeschreven had ;)

Anyway, tijd om een inetverbinding te gaan zoeken en het verslag online te zetten. Het is mijn laatste verslag uit Rome. Morgen weer thuis :s Wel weer mijn eigen lekkere warme zonder problemen het blijven doen douche \o/

Iedereen alvast heel erg bedankt voor het lezen en jullie leuke reacties. Ik blijf erbij, ik vind het enorm leuk dat jullie allemaal zo enthousiast zijn. Ik vind het zelf leuk om alles op papier te zetten, maar dat jullie het dan ook nog leuk vinden om te lezen is toch wel een extra bonus :)

Tot morgen allemaal :w